ถ้าโลกมันห่วยเราก็ย้ายโลกกันเถอะ

อลิสาเริ่มคลำตัวเองอย่างหวาดกลัว เริ่มจากผมยังอยู่ครบแตกปลายนิดหน่อย หูนั้นเดิมทีเธอจัดว่าเป็นมนุษย์ที่หูแหลม แต่ตอนนี้หูของเธอมีรูปร่างเหมือนใบไม้แหลมแต่หนา หญิงสาวสูดหายใจเข้าลึก ๆ ก่อนจะทำใจรูปหน้าของตัวเอง ตาจมูกปากยังอยู่ครบ เมื่ออ้าปากลูบฟันของตัวเองก็มีอยู่ครบ อีกทั้งยังมีเขี้ยวเพิ่มมา ที่จริงมนุษย์ทุกคนมีเขี้ยวแต่ของใครจะน่าประทับใจหรือไม่นั้นขึ้นอยู่กับมุมมอง แต่เธอว่าตอนนี้ของเธอดูน่าประทับใจ และเมื่อเธอก้มลงมองมือและนิ้มของเธอที่รู้สึกว่าจะเรียวยาวกว่าปกติ และเล็บที่เหมือนพึ่งออกมาจากร้านทำเล็บ ทุกอย่างก็สามารถพูดได้ว่าปกติ แม้ว่าสีผิวของเธอจะสว่างขึ้นอีกหนึ่งเฉดก็ตาม 

“เลือกครูชั่นเบอร์สามไม่ได้แล้วตอนนี้ต้องเลือกเบอร์สอง” หญิงสาวพูดติดตลกพยายามไม่ให้ตัวเองตื่นตนก ทั้งที่จริงตอนนี้เธอเริ่มตาลายและคอแห้ง เพื่อความปลอดภัยเธอจึงตัดสินใจนั่งลงเพื่อสงบสติอารมณ์ ก่อนจะน้ำตาซึมอย่างหวาดกลัวในที่สุด “อยู่ที่ไหนว่ะเนี่ย”