พระภูมิเจ้าที่

พระภูมิหรือเจ้าที่

เจ้าที่คือสิ่งที่ปกปักรักษาพื้นที่แห่งนั้น ไม่ให้ใครมาล่วงล้ำหรือล่วงเกินทำสิ่งไม่ดีในพื้นที่ที่ตัวเองคุ้มครองอยู่

เจ้าที่คือคนที่ตายไปแล้วถูกสาปหรือถูกจองจำไว้ ณ ที่แห่งนั้น เป็นจิตดวงอื่นๆที่มีความอาฆาตหรือยึดติดกับที่บริเวรนั้น ถึงแม้ว่าจะเสียชีวิตไปแล้วแต่ยึดติดกับที่แห่งก็ไม่สามารถไปสู่ภพภูมิอื่นได้

เจ้าที่นั้นจะมีพลังอาคมมากกว่าสัมภเวสี เจ้าที่บางที่อาจอยู่มานานนับพันปี ทุกยุคทุกสมัย ทำให้มีพลังแก่กล้ามากสามารถให้สิ่งที่คนบนบาลไว้สำฤทธิ์ผล แต่ก็ต้องแลกเปลี่ยน บางสิ่งกับเจ้าที่เช่น อายุไข วิญญาณหลังความตายให้มาเป็นตัวตายตัวแทน

วันนี้จะมาเล่าแชร์ปรสบการณ์ที่เคยเจอมาให้ฟัง

                      ดิฉันผู้ไม่เชื่อในสิ่งลี้ลับกับมาพบเจอประสบการณ์ขนหัวลุกแบบไม่มีวันลืม ช่วงอายุ 23ปีของดิฉันได้แต่งงานกับผู้ชายคนหนึ่งและได้ทำอาชีพรับจ้างกรีดยาง เราสองคนได้ไปรับจ้างกรีดยางที่สวนยางเถ้าแก่แห่งหนึ่งในภาคอีสาน  และได้กรีดยางอยู่สวนแห่งนั้นเป็นเวลาหลายเดือน ซึ่งเดิฉันก็กรีดยางร้องเพลงเปิดเพลงเป็นปกติของทุกวันเพื่อไม่ให้สวนมันเงียบเกินไป เพราะถ้าเรากรีดยางเดินห่างออกไปไกลจะได้ไม่รู้สึกกลัว จนมาถึงวันนึงที่เกิดเหตุการณืที่ดิฉันจำฝังใจจนถึงทุกวันนี้  ช่วงนั้นเป็นช่วงกำลังจะเข้าพรรษา ดิฉันเป็นพวกไม่ชอบเข้าวัดทำบุญทำทานในหัวมีแต่เรื่องทำงานหาเงินก็เลยไม่ค่อยตื่นเต้นกับพวกประเพณีช่วงเข้าพรรษาเท่าไหร่

พอถึงวันก่อนวันเข้าพรรษาหนึ่งวัน ดิฉันก็ได้มาทำงานของดิฉันเป็นปกติของทุกวัน ก็คือการกรีดยางนั้นเอง ฉันกับสามีกรีดยางไปเรื่อยๆตลอดทั้งคืนซึ่งทางคนในหมู่บ้านเวลานั้นส่วนมากก็จะไปวัดจำศีล หรือไปฟังธรรมะ   บางคนก็ไปทำกิจกรรมอื่นๆร่วมกับครอบครัว

สำหรับดิฉันแล้วการหาเงินสำคัญกว่า จึงเลือกที่จะไปกรีดยางช่วงเวลานั้นพอดี  ซึ่งทางหมู่บ้านแม่ดิฉันถือมากว่าช่วงใกล้หนึ่งวันเข้าพรรษาจะต้องหยุดทำงานทุกอย่างถ้ายังอาศัยอยู่ในหมู่บ้านให้มาไว้ บรรพบรุษเจ้าที่เจ้าทางที่ปกปักรักษาแต่ดิฉันก็ไม่ได้ไป

และยังไปกรีดยางในช่วงนั้นอีก ทำให้คุณยายของดิฉันเองกล่าวขึ้นมาก่อนที่จะไปกรีดยางว่าไม่ทำบุญให้บรรพบรุษและเจ้าที่ ระวังเขาจะมาหา  ซึ่ง ดิฉันก็ไม่ได้เอะใจอะไร ก็ได้ไปกรีดยางตามปกติ จนกรีดยางมาถึงช่วงใกล้สว่างดิฉันก็เปิดเพลงร้องแพลงงตามปกติ ตอนนั้นสามีอยู่ร่องถัดไปของดิฉัน  

แต่สิ่งไม่คาดคิดก็เกิดขึ้น ดิฉันได้เจอ ผู้ชาย หน้าตาเกรงขาม ผิวดำแดงมองมาทางดิฉันด้วยสายตาที่โกรธมาก หน้าของเขามีแสงนวลเหมือนอายรังสีอะไรสักอย่าง( ถ้าให้เปรียบจะเหมือนเปลวไฟ) โผล่ออกมาจากต้นยางแถวถัดไปจากร่องที่ดิฉันกรีดมีแต่ลำตัวขาไม่มีลักษณะเอียงออกมาจากต้นยางมองมาที่ดิฉันเหมือนว่าดิฉันกำลังทำให้โกรธ ตอนนั้นดิฉันกลัวมาก หันไปเรียกสามีเรียกอยู่นานปรากฎว่าสามีไม่ได้ยินเสียงดิฉันได้แต่ร้องไห้ ได้ท่องนโม แต่ไม่รู้บทไหน ในหัวมันคิดอะไรไม่ออกแขนขาไม่มีแรงนั่งลงร้องไห้อยู่ตรงนั้น สักพักหนึ่งซึ่งดิฉันคิดว่าเวลาตอนนั้นมันนานมาก แต่ก็ตั้งสติขอขมาไป ว่ามาได้ลบลู่แค่มากรีดยางกลัวเลยร้องเพลงไปด้วย สักพักก็ลองเรียกแฟนหันไปหาแฟนร้องเรียกเขาจนเขาวิ่งมาแบบตกใจทำไมเราร้องไห้ก็เลยบอกแฟนว่าเห็นคนออกจากต้นยาง และชี้ไปยังจุดที่เห็น แต่แฟนบอกว่าไม่มีอะไร

 ดิฉันจึงข่มใจหันไปมอง ผลปรากฏว่า”คนผู้นั้นหายไปแล้ว” จากนั้นก็ได้บอกให้สามีพากลับบ้านก่อนจะเล่าเรื่องทุกอย่างให้สามีฟัง

พอถึงตอนเช้าสามีชวนดิฉันออกไปสวนเพื่อจะไปหยอดน้ำกรด แต่ดิฉันไม่อยากไป แต่สามีก็เกลี้ยกล่อมว่าจะพาไปขอขมาด้วยดิฉันจึงยอมไป

พอไปถึงผลปรากฏว่าตรงที่ดิฉันเห็นคนๆนั้นเมื่อคืนเป็นศาลพระภูมิซึ่งอยู่ติดกับสวนที่ดิฉันกรีดยางอยู่ แต่ดิฉันกรีดยางอยู่ที่นั้นมาหลายเดือนไม่เคยเห็นศาลพระภูมิหรือศาลเพียงตานี้เลยสักครั้งที่ไปสวนกรีดยาง ก็ทำการขอขมาเขา ด้วยการจุดธูปกล่าวขอขมาที่ล่วงเกิน

และหลังจากนั้นดิฉันก็ชอบทำบุญทำทานและไหว้บรรพบรุษและเจ้าที่ตลอดมา แต่สิ่งที่หลังจากเกิดเรื่องวันนั้นขึ้น ดิฉันก็มีเซ้นท์ และก็เห็นสิ่งลี้ลับนี้ตลอดไม่ว่าจะมาทางเสียงที่เป็นคำพูด หรือเห็นเป็นตัวหรือไม่ก็ลางสังหรณ์หรือลางบอกเหตุจากตอนนั้นที่ไม่เชื่อจนมาถึงตอนนี้ที่เชื่อสุดใจเพราะประสบพบเจอด้วยตนเอง