ข้าคือแม่ค้าขายปลาที่ชังน้ำหน้าท่าน (ลงให้อ่านฟรีจบจบก่อนติดเหรียญ) - นิยาย ข้าคือแม่ค้าขายปลาที่ชังน้ำหน้าท่าน (ลงให้อ่านฟรีจบจบก่อนติดเหรียญ) : Dek-D.com - Writer
×

    ข้าคือแม่ค้าขายปลาที่ชังน้ำหน้าท่าน (ลงให้อ่านฟรีจบจบก่อนติดเหรียญ)

    สตรีหน้าไหนจะหลงใหลไปกับความรูปงามของเขาก็เชิญตามสบายเถิด แต่หนึ่งในนั้นคงไม่ใช่นางอย่างแน่แท้ คนอย่างนางลองได้ชังน้ำหน้าผู้ใดแล้วก็คงยากจะเปลี่ยนใจได้

    ผู้เข้าชมรวม

    118

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    5

    ผู้เข้าชมรวม


    118

    ความคิดเห็น


    0

    คนติดตาม


    1
    จำนวนตอน :  11 ตอน (จบแล้ว)
    อัปเดตล่าสุด :  5 พ.ย. 67 / 19:56 น.
    loading
    กำลังโหลด...
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

    สวัสดีค่ะคุณผู้อ่านที่รักของบานบุรีสีชมพูทุกท่าน ฝากนิยายเรื่อง "ข้าคือแม่ค้าขายปลาที่ชังน้ำหน้าท่าน" ด้วยนะคะ เรื่องราวของหญิงสาวขายปลาหน้าตาสะสวยกับเถ้าแก่เจ้าของโรงเตี๊ยมรูปงาม พระเอกอยากเข้าหาสร้างความสัมพันธ์กับนางเอก แต่หญิงสาวก็คอยแต่จะสร้างกำแพงบางอย่างขวางกั้นเอาไว้ เพราะยังติดใจในนิสัยบางอย่างของพระเอกซึ่งนางไม่ชอบเอามากๆ

    เรื่องราวความรักของทั้งคู่จะเป็นอย่างไร มาตามลุ้นไปด้วยกันนะคะ นิยายเนื้อหาเบาๆ อ่านได้ทุกเพศทุกวัย ไม่มีอะไรให้หนักจิต กราบขอบพระคุณที่สนับสนุนผลงาน อยู่ด้วยกันแบบนี้ไปอีกนานๆ นะคะ

    ..........................

    “ข้าขอโทษจริงๆ นะ ตอนนี้เจ้าเข้าใจข้าแล้วใช่หรือไม่”

    “ข้าเข้าใจเจ้าค่ะ แล้วก็ต้องขอโทษท่านด้วย”

    “แล้วข้าก็บอกกับลี่ซือด้วยว่า ข้าอยากใช้ชีวิตสร้างครอบครัวไปกับพี่สาวของนาง นางบอกว่าไม่รังเกียจและยินดีหากจะได้ข้าไปเป็นพี่เขย แล้วเจ้าเล่าลี่หลิน รังเกียจข้าหรือไม่”

    “ข้าไม่เคยนึกรังเกียจท่านนะเจ้าคะเถ้าแก่ แต่เราแตกต่างกันเกินไป แค่เรื่องฐานะก็เทียบกับท่านไม่ติดแล้ว”

    “ข้ารู้ว่าเจ้ากังวลใจเรื่องนี้ แต่หากเรารักกันข้าว่าอุปสรรคหนักหนาเพียงใดก็ขวางกั้นเราไม่ได้หรอก เราลองมารักกันดูก่อนดีหรือไม่ แล้วอีกหน่อยอะไรๆ ก็คงลงตัวตามครรลองของมัน”

    “แต่ข้าว่า เอ่อ”

    “หากลองรักมันยากไป เราลองมาจุมพิตกันก่อนก็ได้”

     

    นิยายแฟร์ 2024

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    นักเขียนเปิดให้แสดงความคิดเห็น “เฉพาะสมาชิก” เท่านั้น