Do you want your body ? กายนี้ผีอยู่
'วันใส'วิญญาณที่ยังไม่หมดบุญในชีวิตแต่ดันหลงทางกลับเข้าร่างไม่ได้ ตอนนี้เธอจึงเป็น'ผี'ที่ต้องหาร่างใหม่ไปใช้ชีวิตให้หมดบุญ จะมีใครอยากมอบร่างให้ผีบ้างไหมนะ?
ผู้เข้าชมรวม
16
ผู้เข้าชมเดือนนี้
6
ผู้เข้าชมรวม
ข้อมูลเบื้องต้น
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
คิดอย่างไรกับคำว่า"อย่า...นะ โบราณว่า...", "ต้อง...สิ โบราณบอก..."เชื่อ+ไม่เชื่อกี่เปอร์เซ็นคะ?
B1 : 0% ไร้สาระน่า~โบราณก็อย่างนี้แหละเอะอะก็โยนให้ผีๆว่าแต่ผีเถอะมีจริงหรือเปล่าก็ไม่รู้555
ผีที่นั่งอยู่บนบ่าของ B1หัวเราะชอบใจพรางปรบมือกล่าวอย่างคึกคัก : เยี่ยมไปเลยพูดได้ดี!
B2 : 50/50แหละเชื่อครึ่งไม่เชื่อครึ่งน่ะก็ไม่เคยเจออย่างที่โบราณเขาว่าสักทีน่ะสิ555
ผีที่เกาะขา B2 อยู่มองบน : โง่เองอย่าโทษใคร!
B3 : 100%เชื่อสิทุกคนต้องเคยเจอแหละ นั่นไง!!ลมยะเยือกที่ผ่านไปเมื่อกี้ต้องใช่แน่ๆ!
ผีที่กินของเซ่นไหว้อยู่ตรงสามแยกคายกระดูกหมูทิ้งด้วยความไม่สบอารมณ์ : ถุย! เอาอะไรมายะเยือก!?42องศา!? xูเป็นผียังรู้เลยว่าร้อน!
B4 : 10%เชื่อนิดนึงละมั้งส่วนตัวเชื่อเรื่องสิ่งศักดิ์สิทธิ์มากกว่าเพราะมันพอมีสื่อกลางที่ชัดเจนอยู่อย่างเจ้าแม่โดเรมี่ไงท่านเจ๋งดีนะ!
สิ่งศักดิ์สิทธิ์ที่ผ่านทางมา : แต่พวกข้าไม่เคยเชื่อมจิตกับโดเรมี่หรอกนะพ่อหนุ่ม
'วันใส'ได้แต่ยิ้มแห้งๆกับสถานการณ์ตรงหน้า
'นั่น!ผีสินะ!?มันดูเลือนลางนี่ ผีแน่นอนเลย!!??'
เธอบันทึกแบบสอบถามด้วยมือไม้ที่สั่นเทาและสีหน้าที่ซีดเผือด จิตที่ว่าแข็งของเธอยังแทบแตกสลายก่อนที่เธอจะทำเป็นไม่เห็นอะไรแล้วตั้งสมาธิกับงานที่ต้องทำให้เสร็จไวๆจะได้แยกย้ายกันกลับบ้าน
ระหว่างทาง'วันใส'ยังคงนึกถึงเหตุการณ์นั้นด้วยความงงงวย เธอไม่เคยลบหลู่แต่ก็ไม่เคยเชื่อมั่นกับ'ผี'แล้วอยู่ดีๆทำไมถึงเห็นพวกเขา จู่ๆเธอได้นึกถึงความเชื่อโบราณที่ว่า
'ก่อนตายจะได้เห็นวิญญาณ!' ขึ้นมาได้ ขนบนผิวหนังทุกอณูต่างก็ลุกพรึบอย่างกับประทับใจอะไรบางอย่าง ตอนนี้หัวใจของวันใส่ได้ตกไปอยู่ที่ตาตุ่มแล้ว
ความรู้สึกเย็นยะเยือกไม่ทันจางหาย ทันใดนั้นรถเมล์ที่เธอนั่งก็เข้าสู่ความเร็วที่ผิดปกติเธอรีบคว้าหาที่จับยึดด้วยความตกใจ รถเมล์ที่ส่ายไปส่ายมากับเสียงเบรกรถดัง'เอี๊ยด'ที่ลากยาวไปตามท้องถนน ก็น่าใจหายแล้วแต่ที่น่ากลัวยิ่งกว่าคือคนบนรถเมล์ที่โดยสารมาพร้อมกับเธอไม่ส่งเสียงและไม่หืออือสักเเอะ ยังคงนั่งนิ่งๆเงียบๆกันอยู่อย่างนั้น
เธอตัดสินใจลุกขึ้นเพื่อไปยังประตูของรถแต่เพียงเธอหันกลับหลังมาสบตากับผู้โดยสารคนอื่นๆก็เห็นเพียงแค่ว่าพวกเขาทุกคนต่างยิ้มให้เธอและมองมายังเธอด้วยเบ้าตาที่ลึกโบ๋ไร้ซึ่งดวงตา ก่อนที่เธอจะตั้งสติได้รถเมล์คันนี้ก็พุ่งตกแม่น้ำสายหนึ่งแล้วจมหายลงไปเรื่อยๆพร้อมกับลมหายใจของเธอ
...................
"สวัสดีค่ะผู้อ่านที่ผ่านทางมาทุกท่าน ต้องขอขอบคุณจากใจที่ทุกท่านจิ้มเข้ามาอ่าน และหากท่านใดสนใจเรื่องนี้จะขอแจ้งให้ทราบว่า"นิยายเรื่องนี้เป็นเพียงนิยายที่แต่งขึ้นเพื่อความ'บันเทิง'เท่านั้น มีกลิ่นของความมโนจากผู้แต่งค่อนข้างมากรวมถึงจินตนาการประหลาดๆที่กำลังจะได้พบในเรื่องด้วย" สามารถติชมกันได้ค่ะขอบคุณค่ะ~"
ผลงานอื่นๆ ของ Black-font ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ Black-font
ความคิดเห็น