[My little demon] ปีศาจตัวน้อยของฉัน

"ฮึก ฮ๊า ด-เดี๋ยว!!"

เขาใช้มือข้างซ้ายสอดนิ้วกลางเข้าออกเป็นจังหวะทางรูด้านหลังของฉันจากด้านหลังโดยที่ฉันไม่ทันได้ตั้งตัว ฉันตัวสั่นและเสียงครวญครางก็ดังไปทั่วห้อง ที่นี่เป็นชั้นล่าง จึงไม่ค่อยมีใครแปลกใจและสนใจเสียงแบบนี้สักเท่าไหร่ เพราะมันมีเยอะยังไงละ...

"แค่ข้างหน้า... ก็พอแล้วไม่ใช่หรอ"

ฉันขยำเสื้อเขาจนมันยับยู่ยี่เพราะความเสียวซ่านที่มันแล่นเข้ามาทั่วร่าง แต่แค่นี้มันไม่เพียงพอที่จะทำให้เขาพอใจ เจ้าตัวซุกซนใช้มือซ้ายก็สอกนิ้วเข้าออกทางก้นของฉันเป็นจังหวะ ส่วนมือขวาก็หยอกล้อกับหน้าอกฉัน ปล่อยให้ส่วนหน้าของฉันเป็นอิสระแทน

ฉันตัวสั่นด้วยความต้องการที่มากขึ้นๆ ทำแบบนี้คือต้องการจะแกร่งกันชัดๆเลย แล้วไอ้ที่มันกำลังทิ่มหลังฉันอยู่แต่ไม่ยอมใส่เข้ามานี่คืออะไร

"...-อง...ละ อื้อ!!" 

"..."

"ข-... ฮ๊า ฮึก!!" 

มือเขาเค้ายังทำเข้าออกเป็นจังหวะ แต่ก็ไม่ยอมยุ่งกับส่วนหน้าสักที มันทำให้ฉันหงุดหงิด แต่ฉันอายเกินกว่าจะขอร้อง

"จะขออะไรก็ขอให้มันชัดๆสิ"

เสียงทุ้มต่ำพูดขึ้น น้ำเสียงของเขามีความปราถนาออกมาให้เห็น มือของเขาก็ยังทำงานไม่หยุดไม่มีโอกาศได้พักหายใจ

"ขอเวล- อ๊า เดี๋ยว!!"

"ว่าไง น้ำมันไหลลงมารูล่างแล้วนะ" 

"ฉันต้องกา- อื๊อ!!! ต้องการให้นายใส่-!!!"

มือของเขาขยับเข้าออกเร็วขึ้น ความเสียวซ่านแล่นเข้ามาฉับพลับ เท้าของฉันเกรงขึ้น

"ว่าไง หือ..." เสียงกระซิบข้างหูของเขามันทำแทบทำฉันบ้าคลั่ง

"ใส่มันเข้ามา ได้โปรด ขอร้อง"

ทันทีที่พูดจบเขาก็ผละมือออกจากทุกสิ่ง จับตัวฉันดันไปข้างหน้ามือก็กดหัวฉันไว้กับหมอน 

เขาเสียบมันเข้ามาทางรูหน้าของฉัน ด้วยความช่วยเหลือจากน้ำหล่อลื่นก่อนหน้านี้ทำให้มันเข้ามาในตัวฉันอย่างง่ายดาย

เขาไม่พูดอะไรได้แต่กระแทกมันซ้ำไปซ้ำมา มันทั้งจุก ทั้งเจ็บ แต่ก็รู้สึกดีในเวลาเดียวกัน 

เสียงครางและเสียงของเนื้อกระทบกันดังไปทั่วห้อง ฉันเดาว่ามันคงจะดังออกไปข้างนอกนั้นด้วย แต่นั้นคงไม่มีใครสนใจสักเท่าไหร่ 

"ชอบใช่มั้ยล่ะ"

เขาถาม แต่ฉันทำได้แค่ครางออกมาเท่านั้น หัวของฉันมันคิดอะไรไม่ออกเลยนอกจากทำไปตามสัญชาตญาณของตัวเอง

"ฉันถามว่า"

ปั่ก!

"ชอบ"

ปั่ก!

"ใช่"

ปั่ก!

"มั๊ย!!!"

เอวหนากระแทกเข้ามาตามจังหวะการถามราวกับจะแกล้งกัน ฉันตัวสั่นมือและเท้าเกร็งกระตุก เพราะสุขสมไปหนึ่งรอบ

"ฉันว่าพอจะรู้คำตอบแล้วละ แต่ว่านะ..."

"ฉันยังไม่ปล่อยให้เธอไปง่ายๆหรอก" เขาก้มลงมากระซิบข้างหู ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าตอนนี้เขาต้องยิ้มโรคจิตอยู่แน่ๆ

พูดจบเขาก็เริ่มทำต่อแรงกว่าเดิม เดี๋ยวสิ ฉันทำต่อไม่ไหวแล้วนะ 

ทุกอย่างมันเป็นแบบนี้ได้ยังไง ความอึดอัดใจนี้ ฉันจะเริ่มเล่าตั้งแต่ตอนไหนดี ตอนนี้ฉันไม่รู้จะแก้ไขเรื่องทั้งหมดนี้ยังไงแล้ว ได้โปรด!!!

.

.

.

.

.

.

มันเป็นเช้าวันหนึ่งที่คุณป้าร้านดอกไม้ข้างๆเรียกฉันไปดูปีศาจน้อยตัวนึง ใช่... 'ปีศาจ' 

โลกนี้หน่ะ เป็นโลกที่มีมนุษย์ ปีศาจ และพลังวิเศษที่เรียกว่า เวทมนตร์  อาศัยอยู่ร่วมกัน เนื่องจากพละกำลังและของที่สามารถใช้ได้เฉพาะบุคคล ทำให้ต้องมีกฎหมายควบคุมที่รุณแรงและเด็ดขาด

เรามาเข้าเรื่องกันต่อดีกว่า อย่างที่ฉันบอกไป คุณยายแอนเดอร์สันพาฉันมาดูเจ้าปีศาจแมวตัวน้อยมีหางแปลกๆที่บาดเจ็บ พร้อมทั้งถามว่าฉันจะสามารถรับมันไปดูแลได้ไหม เพราะสามีเธอไม่ชอบสัตว์

ฉันคิดว่าเจ้าตัวเล็กตัวนี้ดูไม่มีพิษภัยจึงตอบตกลงเธอไป และฉันก็ไม่มีครอบครัวเลยคิดว่ามีเพื่อนอยู่ด้วยน่าจะดีกว่า ฉันจึงรับเจ้าตัวน้อยมาเลี้ยงโดยที่ไม่รู่ว่าอนาคตมันจะยุ่งเหยิงขนาดไหน...

.

.

.

.

.

.

* ตัวละครในเรื่องและสถานที่เป็นเพียงเรื่องสมมุติ *

* เนื้อหาอาจมีความรุณแรงบางส่วน *

[เนื้อเรื่องอาจเปลี่ยนแปลงได้ในอนาคต เนื่องจากเป็นการทดลองเขียน]