เพียงหนึ่งปรารถนาของบุปผา

จื่ออี้ จื่อซีสองพี่น้องที่ต้องการออกไปท่องเที่ยวนอกแดนบุปผาแต่เนื่องด้วยภายนอกมีสงครามของมารและเทพที่สู้กันแทบทุกวันทุกคนในแดนบุปผาจึงไม่ได้รับอนุญาติให้ออกนอกแดยบุปผา 

แต่ด้วยจื่ออี้และจื่อซีดื้อรั้นอยากจะออกไปนอก

แดนบุปผาให้ได้นางทั้งสองจึงได้คิดว่าวิธีต่างๆมากมาย 

จนในที่สุดพวกนางก็ออกมาจากแดนบุปผาได้แต่ในเวลาที่พวกนางออกไปจากแดนบุปผานั้นเป็นเวลาที่มารและเทพเปิดศึกกันพวกนางจึงพลัดหลงเข้าไปในสนามรบ 

บุปผาน้อยสองนางที่พึ่งเคยออกมาจากแดนบุปผาด้วยความทำตัวไม่ถูกเพราะต้องมาเจอกับเทพและมารที่ฆ่ากันจนมีศพเกลื่อนกลาดเต็มไปหมด 

พวกนางสองคนด้วยความที่ตกใจกลัวได้หนีออกไปคนละทางจื่ออี้วิ่งไปทางทหารแดนเทพส่วนจื่อซีวิ่งไปทางที่ไม่มีทหารของแดนใดอยู่ 

จื่อซีวิ่งไปได้สักพักก็ได้ไปชนกับชายหนุ่มรูปงามผูหนึ่ง"โอ๊ยยยย " จื่อซีแหงนหน้าขึ้นมองบุรุษผู้นั่น "ข้าขอโทษเพคะ ข้าไม่ได้ตั้งใจ" จื่อซีพูดด้วยน้ำเสียสั่นด้วยความกลัวชายตรงหน้า " ทหารจับตัวนางไว้"

ชายหนุ่มผู้นั้นสั่งให้ทหารที่หลบอยู่ออกมากจับตัวนางไป "ท่านจอมมารจะให้จับสตรีนางนี้ไปไหนขอรับ" เสียงหัวหน้ากลุ่มทหารเอ่ยถาม "จับนางกลับแดนมาร"  

 (ที่แท้เขาก็คือจอมมาร นี่ข้าต้องมาเจออะไรเนี่ย ข้าแค่อยากออกมาเที่ยวเล่นเหตุใดถึงได้ถูกจับตัวเช่นนี้) "ฮือๆ" จื่อซีร้องไห้ออกมาด้วยความกลัวแต่ทว่าจอมมารกับไม่สนใจเสียงร้องของนางแม้แต่น้อย 

ส่วนจื่ออี้ที่วิ่งไปทางกลางกลองทัพเทพก็ได้ถูกเทพคิดว่าเป็นเผ่ามารแต่ด้วยหน้าตาที่งดงามของนางจึงไม่ได้ถูกสังหารแต่ถูกจับไปที่แดนเทพ  

ชะตาชีวิตของสองพี่น้องจะดำเนินไปอย่างไรหลังจากนี้ฝากติดตามนิยายเรื่องนี้ด้วยนะคะ