[Frieren] ผู้กล้าออกเดินทางอีกครั้ง

ผู้กล้าฮิมเมล ถ้อยคำสรรเสริญที่ปีติแห่งโลกเวทมนตร์ ฝูงชนล้อมรอบคณะเดินทางของผู้กล้าด้วยเสียงเชียร์กึกก้อง กระทั่งเด็กที่ยังอยู่ในอ้อมแขนของมารดา จวบจนไปถึงชายชราที่ต้องพึ่งพาอาศัยแผ่นหลังของบุตรชายเพื่อนเดินทางมาร่วมยินดี แม้นจักยากลำบากสักเพียงใด ขอเพียงได้เจอตัวจริงของผู้กล้าก็เพียงพอแล้ว

ชายหนุ่มยิ้มน้อย เรือนผมสีฟ้าดังท้องนภาปลิดปลิวตามสายลมอ่อน ๆ กลีบดอกไม้หลากหลายสีสันลอยผ่านดวงตาสีฟ้าครามอันแสนอ่อนโยนที่เต็มไปด้วยประกายแห่งความหวัง เงยหน้าขึ้นมองแสงอาทิตย์ที่ส่องสว่างในวันที่อบอุ่นของฤดูใบไม้ผลิ

และเมื่อผู้กล้าฮิมเมลจักต้องละสังขารไปตามวัยอันควร ก็มิได้มีสายฝนตกลงมาดั่งความเชื่อที่ว่าเทพธิดาหลั่งน้ำตาแต่อย่างใด แต่กลับเป็นตอนเช้าที่อากาศสดใส รอบโลงของผู้กล้าล้อมด้วยสหายร่วมรบ และคนที่เขารัก ดาบอันแสนธรรมดาที่สามารถปราบจอมมารลงได้อยู่ในอุ้งมือทั้งสองข้าง

ลมหายใจสุดท้ายถูกผ่อนออกไปเมื่อฝาที่แสนหนักอึ้งถูกกลบด้วยเสียงดินที่ตักเข้ามาเติมเต็มในหลุม ความคิดสุดท้ายของวีรบุรุษผู้นี้ก็ยังคงคำนึงหาหญิงเรือนผมสีขาวบริสุทธิ์ ใบหน้าสุดท้ายที่ฟรีเรนได้เห็นเขาก็เป็นรอยยิ้มบางเบาที่เต็มไปด้วยความพึงใจต่อชีวิต