🚨born to return [ re-write]

ฉันมีชื่อว่า โรเมโร่ อายุ57 ฉันถือได้ว่าเป็นมาเฟียชั้นอาวุโสในวองโกเล่มาก ถึงแม้จะเป็นเพียงหัวหน้ากลุ่มc ในหน่วยเฝ้าระวังปราสาท ฉันรักและศรัทธาในที่นี้เป็นอย่างมาก แม้ว่าจะอยู่ในตำแหน่งต๊อกต๋อยแค่ไหนแต่ท่านรุ่นที่เก้าเองก็ไม่เคยจะคิดรังเกียจฉันทักทายและค่อยขอบคุณฉันที่เฝ้าปราสาทแห่งนี้ไว้ จนกระทั่งถึงการผันเปลี่ยน ซาวาดะ สึนะโยชิ วองโกเล่รุ่นที่10ที่ได้ขึ้นมาปกครองวองโกเล่ ตอนแรกฉันเองก็แทบไม่ยอมรับเด็กคนนี้จากท่าทางและพฤติกรรมอะไรของเขา แน่นอนว่าไม่ใช่แค่ฉันคนเดียวที่คิดแบบนั้น แต่ทุกอย่างก็เปลี่ยนไปเมื่อศึกชิงแหวนจบลง ทุดคนต่างยอมรับในตัวเขา และนั่นร่วมถึงฉันด้วย 

“ เหม่ออะไรอยู่หรอคะ หัวหน้าหน่วย ” เสียงหญิงสาวเอ่ยทักชายชราที่นอนอยู่บนเตียงโดยที่ตัวมีสายน้ำเกลือระโยงระยางตามแขน เขาป่วยและกำลังจะตายในไม่ช้า

“ ฉันก็แค่อดีตหัวหน้า เธอต้องเรียกให้ถูกนะ อัลเจอร์ ” 

“ ถ้างั้นถ้าฉันจะเรียกหัวหน้าว่าตาแก่ก็ไม่เป็นไรใช่มั้ยคะ ฮุฮุ ” เจ้าของเสียงขำคิกคักวางแจกันดอกไม้ลงบนโต๊ะข้างเตียงหลังจากเปลี่ยนน้ำเสร็จ ฉันที่โดนลูกน้องสาวแซวก็หันหน้าหนีกลับมามองที่หน้าต่างเหมือนอย่างเดิม 

“ ก็แล้วแต่เธอสิ ”

“ หัวหน้าควรพักผ่อนได้แล้วนะคะ ” บรรยากาศเริ่มกลับมาตึงเครียดอีกครั้ง หญิงสาวมองภาพหัวหน้าที่เอาแต่มองที่หน้าต่างเหมือนคนมีเรื่องไม่สบายใจตลอดเวลาก็ทำเอาเธอค่อยไม่สบายใจตามไปด้วย และแน่นอนว่าเธอรู้ดีว่าหัวหน้าของเขากังวลเรื่องอะไร “ ท่านรุ่นที่10 กำลังพาวองโกเล่ไปจุดสูงสุดของโลกมาเฟีย หัวหน้าไม่ต้องเป็นห่วงแล้วนะคะ งานของหัวหน้าฉันจะสานต่อเอง ”

“ ... ” ไร้เสียงตอบรับ ชายชราแม้จะรู้ข้อนี้อยู่แก่ใจแต่ความรักและเป็นห่วงแฟมิเลียแห่งนี้ก็ไม่ดับสูญไปได้ง่ายแม้ว่าลมหายใจของเขาจะหมดไปแล้วก็ตาม 

เสียงร้องของเครื่องวัดชีพจรดังยาวบ่งบอกว่าการเต้นของหัวใจได้หายไปแล้ว หญิงสาวที่เฝ้าคนที่เป็นทั้งหัวหน้าและเหมือนพ่อของเธอก็อดกลั้นน้ำตาไว้ไม่อยู่ 

ในขณะที่ดวงวิญญาณของเขาล่องลอยไปไม่รู้ว่านานแค่ไหน แสงสว่างที่แวบเข้ามาจนเขาเองแทบจะยกมือมาปิดไม่ทัน นี่เขาได้ขึ้นสวรรค์ใช่มั้ย?แต่ทำไมเขาถึงได้มองเห็นภาพบางอย่างกันล่ะ...?

“ เด็กผู้ชายครับ ”

เสียงอะไรกัน

‘ คุณจะตั้งชื่อลูกว่าอะไรดี ’

“ นั้นสินะ ผมก็คิดไม่ออกเหมือนกัน ถ้าคุณพ่ออยู่ด้วยคงจะให้ตั้งไปแล้ว ”

เสียงของใครคุยกันแล้วฉันมาอยู่ที่ไหน ไม่ใช่สวรรค์งั้นหรอ...

“ อาเคโน เป็นไง แปลว่า ความสว่างที่สดใส ”

ฉันเกิดใหม่แล้วงั้นหรอ แต่ทำไมยังจำเรื่องชาติที่แล้วได้อยู่ล่ะ เกิดอะไรผิดพลาดขึ้นแน่ๆ แต่สองสามีภรรยาคู่นี้ทำไมถึงได้...ไหนจะโรงพยาบาลที่ดูคุ้นเคยมากเนี่ยอีก... 

เสียงเปิดประตูดังขึ้นจากด้านหลัง ทำให้สองสามีภรรยาหันมามองผู้ใหม่รวมถึงตัวฉันในร่างทารก ผ้าคลุมสีดำ ดวงไฟนภาที่ส่องสว่างกลางหน้าผาก ใบหน้าที่ดูคุ้นเคยที่ดูมีอายุขึ้นมาก ไม่ผิดแน่...

“ คุณพ่อไม่ได้ไปทำงานที่ต่างประเทศหรือครับ ”

ถ้าพ่อในชาตินี้ของฉันเรียก ท่านผู้นั้นว่าพ่อ แปลว่าฉันก็เป็น...หลานของเขาจริงๆ!?