ความฝันเด็กหญิงกะปิ

EP1.
เรื่องที่จะเล่าต่อไปนี้ขอเกริ่นก่อนเลยนะว่าเราจะเล่าเรื่องของตัวเองที่พบเจออะไรมาบ้างจากวัยเด็กถึงวัยทำงาน
เอาละมาเริ่มเลย!!!

เราชื่อกะปิเราเป็นเด็กหญิงตัวเล็กๆคนนึงที่อาศัยอยู่ในหมู่บ้านในต่างจังหวัดบ้านของเราไม่สวยเท่าไรนักเป็นบ้านไม้หลังเก่าๆโทรมๆหลังนึงซึ่งฝาบ้านเราทำมาจากถุงปูนตรานกอินทรี(ทุกคนคงรู้จัก5555)สานด้วยไม่ไผ่ทำเป็นฝาบ้าน สถานะบ้านเราค่อนข้างจน เเบบจนมากกกก!!!
เราอาศัยอยู่กับตายาย ยายมีอาชีพเเม่บ้านทำงานบ้านดูเเลบ้านแบบ100% ส่วนตามีอาชีพรับจ้างทั่วไปมีซ่อมรถจักยานยนต์ มอไซต์ ซ่อมไฟในหมู่บ้านด้วยนะ ซึ่งทุกคนอาจจะสงสัยว่าทำไมเราชื่อกะปิ???? เพราะว่าเราเกิดมาผิวเข้มถึงขั้นดำเลยเเหละ ^ ,,,^ เเต่ก็นั้นเเหละถึงเป็นสาเหตุที่เราโดนคนอื่นล้อประจำ ในทุกๆวันของเราจะตื่นมาเจอยายที่ทำกับข้าวเเละคอยบังคับเรากินข้าวในทุกๆเช้า เราเป็นคนติดเพื่อนนะห่วงไม่ได้ไปเจอเพื่อนเราเลยไม่ยอมกินข้าวจะรีบออกบ้านไปเจอหน้าเพื่อนที่โรงเรียนให้ได้ พอไปถึงโรงเรียนเรารีบปั่นจักยานสีเเดงคู่ใจของเราไปจอดไว้ใต้ต้นมะขามหน้าโรงเรียนเข้าที่อย่างเป็นระเบียบเเละเดินเอากระเป๋าไปเก็บไว้ที่โต๊ะเรียนของตัวเองจะบอกว่านี้เป็นการเปิดเรียนวันเเรกของเราที่ได้เรียนป.1 เราตื่นเต้นมากทำตัวไม่ถูกเดินไปหาเพื่อนที่นั้งเล่นกันที่ร่มไม้ใต้ต้นก้ามกามยักษ์ เพื่อไปทักทายเพื่อน เพื่อนทุกคนมองมาที่เรามองเป็นตาเดียวกันเเล้วมีเพื่อนคนนึงพูดกับเราว่า
ฝน:นี่กะปิ รีบมาเรียนมากจนไม่รีดเสื้อหรอ
เรา: อ่อ!!! ใช่เรารีบอ่ะเลยไม่ได้รีดมา
ทุกคนที่นั่ง ในกลุ่มพากันหัวเราะเรากันใหญ่เราเองก็เเอบอายอยู่เหมือนกัน อันที่จริงเเล้วบ้านเราอย่างที่บอกไม่ค่อยมีตังค์ ไม่เคยซื้อเตารีดเลย เเต่เราก็ทำได้เเค่โกหกเพื่อนว่าเรามีเเต่รีบออกมา เพื่อให้เพื่อนเชื่อว่าเราก็มีเหมือนกัน กริ๊งงงงง!!!??”” หลังจากที่เราคุยเล่นกันไปสักพักเสียงระฆังก็ดังขึ้น เป็นเวลาเข้าเเถวเคารพธงชาติ ทุกคนพากันรีบวิ่งไปเข้าเเถวอย่างเป็นระเบียบ เมื่อผู้นำได้นำร้องเพลงชาติขึ้นพวกเราทุกคนก็เริ่มร้องตามเสียงดังไปทั่วโรงเรียน พอหลังจากเพลงได้จบลงทุกคนก็พากันจัดเเถวเเละรอครูมาเเนะเเนวหน้าเเถว
คุณครู: สวัสดีตอนเช้านะทุกคนวันนี้เป็นการเปิดเรียนวันเเรก และสวัสดีเด็กนักเรียนป.1 ที่เข้ามาเรียนวันนี้วันเเรกครูจะให้มาเเนะนำตัวหน้าเเถวทีละคนนะจ๊ะ
หลังจากจบประโยคนั้นทุกคนก็พากันไปหน้าเเถวเเละได้เเนะนำชื่อจริง ชื่อเล่นของตัวเอง เมื่อถึงคิวเราพูดเราก็เเนะนำชื่อจริง ชื่อเล่นไป จากที่ทุกคนหันคุยกันก็หันมามองหน้าเราเป็นตาเดียวกันแล้วพากันหัวเราะเจี๊ยวจ๊าว เรางง มากเกิดไรขึ้น คุณครูได้เข้ามาถามว่า
คุณครู:ใครตั้งชื่อนี้ให้หนูหรอลูก?
เรา : ยายค่ะ
คุณครู: บอกครูเเละเพื่อนๆได้ไหมว่าทำไมถึงตั้งชื่อนี้
เรา : ยายบอกว่าสีผิวหนูเข้มดีอีกอย่างตั้งง่ายดีค่ะ
คุณครู: (อมยิ้มเหมือนจะหลุดขำ) อ่อหรอจ๊ะโอเคๆ
จากนั้นทุกคนก็พากันคุยกันเเละพากันหัวเราะเป็นระยะๆ เราในตอนนั้น รู้สึกมึน งง เกิดไรขึ้นเเค่ชื่อเองทำไมทุกคนมองเราแบบนั้น เเต่ก็ไม่ได้อะไร หลังจากที่เลิกแถวเเล้วก็เเยกย้ายเข้าห้องเพื่อเตรียมตัวเรียน (เดี๋ยวมาต่อ EP.2)