ใครบอกว่าเรารักกัน

"ไหนบอกว่าเรารักกัน" น้ำเสียงนั้นขาดห้วงไปด้วยความเจ็บปวด

"ใครบอก" อีกคนถามกลับด้วยน้ำเสียงอันเยือกเย็น  นัยน์ตาคู่คมมองหญิงสาวตั้งแต่หัวจรดเท้า

"แล้วที่ผ่านมาล่ะ  เรื่องของเรามันคืออะไร"  ถามย้ำให้ตัวเองต้องเจ็บมากขึ้นไปอีก  ความเจ็บแค่นี้มันยังไม่สาแก่ใจ  เธอยังต้องการให้หัวใจของเธอเจ็บมากกว่านี้อีก  และคำตอบที่ได้มาก็คงจะเป็นวิธีที่ดีที่สุด

"ก็แค่เล่นๆ"  พูดอย่างไม่แยแส  และไม่สนใจว่าคนฟังจะรู้สึกยังไง  คำว่ารักเหรอ  มันเป็นไปไม่ได้เลย  เขาไม่มีทางรักผู้หญิงเฉิ่มเชยคนนี้ได้แน่  ถ้าไม่เพราะต้องการเอาคืนใครคนหนึ่ง  เขาไม่มีวันชายตามองเธออยู่แล้ว

"ขอบคุณที่ตอบคำถามเรา" สรรพนามเรียกแทนตัวเองเปลี่ยนไป  ร่างเพียวระหงที่อยู่ในชุดนักศึกษาหมุนตัวและเดินจากไปทั้งน้ำตา