แม่ฮะ ... ไม่เป็นไร

หากผมได้พบกับแม่อีกสักครั้งจะดีแค่ไหนกันนะ ..

ภูผา เด็กชายวัยแปดขวบ ที่เกิดมาไม่เคยพบหน้าพ่อของเขาเลยสักครั้ง อันที่จริงก็ยังมีเด็กหลายคนที่เกิดมาก็ไม่เคยพบหน้าพ่อเหมือนกัน แต่ก็ยังมีแม่ที่คอยให้ความรัก ความอบอุ่น ช่องว่างในหัวใจดวงน้อยนั้นก็สามารถถูกเติมเต็ม เยียวยาบาดแผลให้สลายหายไปได้ในที่สุด เพียงแต่เด็กชายภูผานั้นไม่มี

เขาเป็นเด็กกำพร้าทั้งพ่อทั้งแม่เลยหรือ .. ไม่หรอก มันไม่ถึงขนาดนั้น

ภูผาเกิดมามีแม่ .. แต่แม่ของเขาไม่เหมือนแม่คนอื่น ๆ ทั่วไป แม่ของเขาไม่ใช่คนใจดี ไม่ปลอบโยน ไม่ใส่ใจ ถ้าพูดถึงคำว่าแม่ .. คุณและฉัน หรือใครหลายคนคงอมยิ้มและเราจะมีความรู้สึกอบอุ่นในหัวใจใช่มั้ยคะ คำว่าแม่สำหรับเรามันไพเราะยิ่งกว่าคำไหน ๆ มันสามารถโอบกอดเราได้ในทุกสถานการณ์ เพียงแต่มันไม่ใช่สำหรับเด็กชายภูผาก็เท่านั้น

ในเรื่องนี้จะบอกให้เรารู้ว่า ความรักบริสุทธิ์ของลูกชายที่มีให้แม่ แม่ซึ่งเป็นทุกอย่างที่ผิดพลาด คิดผิด พูดผิด เลือกผิด ใช้ชีวิตผิด แต่เด็กชายก็ยังพร้อมที่จะหยิบยื่นหัวใจที่เต็มเปี่ยมไปด้วยความรักให้แก่แม่ของเขา ครั้งแล้วครั้งเล่าที่เขาต้องผิดหวัง แต่สุดท้ายไม่ว่าอย่างไร แม่ก็คือผู้หญิงที่เขารักมากที่สุด

เรามักเคยได้ยินว่า .. แม่จะไม่มีวันทิ้งลูก

แต่เรื่องนี้คุณจะได้รู้ว่า .. ลูกชายคนนี้จะไม่มีวันทิ้งแม่ของเขาเด็ดขาด

ขอให้เรื่องราวอันแห้งแล้งและชุ่มฉ่ำของความสัมพันธ์แม่ลูกในเรื่องนี้ ดึงให้เราฉุกคิดว่าเด็ก ๆ ที่เรามองว่ามีร่างกายเล็กและยังเติบโตไม่เต็มที่ เขามีความคิดความรู้สึกความรักที่ลึกซึ้งและยิ่งใหญ่ขนาดไหน ขอให้คุณอ่านและสัมผัสถึงมันด้วยหัวใจของคุณค่ะ

คำว่า ‘รัก’ ไม่ว่ามันจะมาจากใครก็ยิ่งใหญ่ไม่แพ้กัน