Betrayed..... #DMHP

18 พ.ค. xxxx

สถานที่ xxxx

ร่างบอบบางที่ทั้งเนื้อตัวสบัดสบอน ข้อมือเล็กก็มีกุญแจล๊อกไหวแน่นหนาด้วยเวทมนตร์ รอบกายเขาเต็มไปด้วยชายร่างสูงใหญ่

ตึก ตึก ตึก

"สวัสดีคุณพอตเตอร์" ชายผิวสีที่เข้ามาใหม่กล่าวคำทักทายร่างบอบที่นั่งอยู่ถ้ำกลางชายร่างใหญ่

"คุณ...คะ..คิง"

"โอ้..ยังมีแรงตอบอยู่สินะ คุณนี้มันแกร่งดีจริงๆ"

"ทำไม..ทำไม คุณถึงทำอย่างนี้!!!"

"อ่าาาา ผมต้องขอโทษด้วยละกันที่ต้องจับคุณมา แล้วที่ถามว่าทำไมต้องจับคุณมามันก็เพราะ คุณเป็นผู้พิชิตจอมมารไงละ ถ้าสมมุติว่าวันหนึ่งคุณเกิดอยากครองโลกแบบจอมมารขึ้นมาพวกเราทุกคนจะเดือดร้อน พวกเราในสภาทุกคนจึงตัดสินใจตัดไฟตั้งแต่ต้นลมยังไงละ"

"....คุณก็รู้ว่าผมไม่มีทางทำแบบนั้น"

"ผมรู้...แต่ยังไงเราก็ต้องตัดไฟตั้งแต่ต้นลม เอาตัวมันไปขึ้นรถ"ชายผิวสีเดินออกไปอย่างไม่เหลียวมองร่างบอบบางของเด็กชายผู้พิชิตจอมมารเลยสักนิด

"ครับ!"

รถม้าสีดำสนิทที่ไร้ซึ่งตัวม้ากำลังลอยอยู่กลางท้องนภาในยามค่ำคืน ร่างบางของเด็กชายผู้รอดชีวิตหรืออีกชื่อ แฮร์รี่พอตเตอร์ เขานั่งงอตัวอยู่บนเบาะนั่งในรถม้า ได้แต่นึกเวทนาตัวเองเสียจริงทั้งที่รอดตายจากสงครามของลอร์ดโวเดอะมอร์ นึกว่าจะได้ใช่ชีวิตที่เขาไฝ่ฝัน แต่กับต้องมานั่งอยู่ในสภาพนี้

"...เฮ้อ~.."

เขาถอนลมหายใจออกมาเป็นรอบที่สองของวันแล้ว ไม่สิต้องรอบที่หนึ่งของวัน ตอนนี้คงเลยเที่ยงคืนมาแล้ว

เขาอยากถามพระเจ้าหรือไม่ก็โชคชะตาว่าทำไมกัน เกิดมากำพร้าพ่อแม่ไม่พอแต่ยังต้องมาเจอเรื่องบ้าๆแบบนี้อีก เขามันน่ารังเกียจจนโชคชะตาต้องกั่นแกล้งเขาขนาดนี้เลยหรอ คนที่เป็นหนึ่งในคนที่เขาไว้ใจและเคารพที่สุด แต่เขากับคิดว่าผมเป็นตัวอันตรายที่จะก่อนสงครามขึ้นอีกครั้ง

ร่างบอบบางของเด็กชายผู้รอดชีวิตนั่งกอดเข่าแล้วยำถามกับตนเองซ้ำๆ โดยไม่รู้เลยว่ามีร่างชายร่างสูงใหญ่ขี่ไม้กวาดอยู่ด้านข้างหน้าต่างของบานประตู

ก๊อก ก๊อก

ร่างกายที่อิฐโรยของเด็กชายผู้รอดชีวิตเงยใบหน้าสบัดสบอนขึ้นมา มองดูไปที่บานหน้าต่าง

"....."

"คุณพอตเตอร์"

"มา...ทำไม"เขาพูดด้วยน้ำเสียงที่ราบเรียบและแห้งแหบ

"ผมมาดีคุณพอตเตอร์ ผมไม่รู้ว่าคุณจะเชื่อผมไหม แต่ถึงไม่เชื่อก็ขอแค่คุณรับฟังผมหน่อย"ชายคนนั้นกล่าวด้วยน้ำเสียงอ่อนโยนและจริงจัง

"....."

"เมื่อใดที่คุณถึงอัคคาบัน จะมีคนมาช่วยคุณ ผมบอกได้แค่นั้น หวังวางคุณจะสบายดีหลังจากนี้"ชายร่างสูงใหญ่ขี่ไม้กวาดออกไปหลังจากกล่าวบอก

"..ช่วยหรอ ใคร..กันที่จะมาช่วยเรา"

รถม้าลอยลงมาจอดอยู่ในสถานที่ที่เต็มไปด้วยเสียงกรีดร้องของนักโทษมากมาย และสถานที่นี่ไม่มี่ใครรู้จักมัน เพราะมันคือสถานที่ที่ไม่มีใครอยากมาเลยนั้นคือ อัคคาบัน

"ออกมาได้แล้ว!!"ชายร่างสูงใหญ่หนึ่งในคนที่มาคุมเขา ตะคอกออกมาด้วยน้ำเสียงที่น่ากลัวไม่น้อย ชายคนนั้นฉุดกระชากแขนของเด็กชายผู้รอดชีวิตออกมาจากรถม้า ร่างบางล้มลงกับพื้นด้วยความแรง แขนที่โดนกระชากแดงแจ๋เป็นรอยมือของชายคนนั้น

"ลุกขึ้นมา!!!"เขากระชากร่างบางอีกครั้ง เพื่อให้ลุกขึ้นเดิน

"ไม่เอาน่า ลอส ตัวเขาก็แค่นี้กระชากขนาดนั้นเดี๋ยวก็ช้ำกันพอดี"ชายอีกคนที่เป็นคนเดียวกันกับที่ขี่ไม้กวาดมาคุยกับร่างบางเดินเข้ามาห้ามชายที่กระชากแขนร่างบาง

"ช้ำแล้วไง สุดท้าบมันก็ต้องทนทุกข์อญุ่ที่อัคคาบันอีกนาน"

"...."

"หึ ส่วนมึงเดินตามกูมา!" ชายร่างใหญ่ฉุดร่างบางขึ้นมาให้เดินตามเขาไปยังจุดหมาย

ตุ้ม ตุ้ม!!

"เฮ้อ เกิดอะไรขึ้นวะ"

"พี่ๆ!! มีพวกเสพความตายบุกเข้ามาครับ"ชายร่างสูงใหญ่เดินออกไปพร้อมกับลูกน้อง10กว่าคน

'ผุ้เสพความตายงั้นหรอ'

"หึ ดูถ้าพวกมันคงมาช่วยแ-"

"ครูซิโอ!"

"อึก..อ๊ากกกกกกกกกก."

"เฮ้ย..."ชายทั้งสามคนวิ่งมาล้อมร่างบาง มือของพวกเขาล่วงลงไปในกระเป๋าเสื้อ หยิบไม้กายยาศิษขึ้นมาเพื่อเติมสู้

''อึก อ้าาาาาากกกก"แสงสีแดงสาดตรงมาที่ชายทั้งสาม ในพริบตาชายทั้งสามก็สิ้นลมอยู่กับที่

"พอตเตอร์!!''เสียงทุ้มดังขึ้นมาจากด้านหลังของร่างบาง เขาหันไปมองก่อนจะตะโกนออกมาด้วยเสียงอันน้อยนิด

"มัลฟอย..."

"ไวไหม เราต้องรีบหนีก่อนที่พวกนั้นจะมา"

"ทำไม..."

"ไม่ต้องถามหรอก รีบหนีก่อน"ร่างสูงโปร่งของเดรโกพยุงร่างบอบบางอย่างแฮรี่ให้ลุกขึ้น

"เดรก รีบหน่อยพวกมันจะมากันแล้ว"เสียงหญิงสาวอีกคนตะโกนเรียกร่างสูง

"นายไวไหว พอตเตอร์"

"มะ-ไม่"สิ้นเสียงร่างบาง ร่างสูงโปร่งช้อนตัวร่างบอบบางขึ้นมาในท่าเจ้าสาวก่อนจะสับขาวิ่งไปทางเสียงของหญิงสาว

"เดรก รีบมาเร็ว!!!" หญิงสาวตะโกนเร้งให้ร่างสูงรีบวิ่ง

"เฮ้ย...สตูเปฟาย''เเสงสีแดงพุ่งตรงมาทางร่างสูง แต่หญิงสาวปัดมันออกไปได้ ร่างสูงอุ้มร่างบางวิ่งไปหารองเท้าบรู๊คเก่าๆเพื่อนำทางไปที่คฤหาสของเขา

"แอสเทอเรีย!!" หญิงสาวหันมามองร่างสูงก่อนจะวิ่งพร้อมปัดคาถาจากฝั่งตรงข้าง เธอวิ่งมาที่ร่างสูงยืนอุ้มร่างบางอยู่

เมื่อเห็นหญิงสาววิ่งมาหาเขาแล้ว มือของเขาข้างหนึ่งเอื้อมไปแตะที่รองเท้าบรู๊ค

ฉึก

เสียงของมีคมแทงเข้าที่ท้องของหญิงสาว ขณะที่เธอหายตัวมายังคฤหาส

"แอสเทอเรีย!!!!"

#DMHP

(มีในจอยแต่เป็นแบบแชท)