ผู้ประสบภัย

จู่ๆกลุ่มนักเรียนชั้นม.6จากโรงเรียนเเห่งหนึ่งในประเทศไทยก็เสียชีวิตกันยกห้อง อันเนื่องมาจากสาเหตุของการระเบิดที่รุนเเรง ทราบมาว่าก่อนที่จะเกิดการระเบิด ช่วงนั้นเป็นช่วงที่กำลังจะสอบกลางภาคเรียนที่หนึ่งพอดี คุณครูเจ้าของรายวิชาชี้เเจงมาว่าได้ปล่อยให้นักเรียนทบทวนบทเรียนในคาบกันเงียบๆอันเนื่องจากตนเองมีธุระต้องไปจัดการ หลังจากที่ตนออกมาจากตัวอาคารใกล้จะถึงโรงรถก็ได้ยินเสียงระเบิดดังสนั่นขึ้น เมื่อหันกลับไปตามต้นเสียงจึงพบควันไฟพุ่งพวยออกมาจากห้องเรียนวิชาของตน

ฝ่ายตำรวจสันนิษฐานว่าเกิดจากไฟฟ้ารัดวงจรจึงทำให้เกิดเพลิงลุกไหม้ผนวกกับเพราะในห้องเรียนมีสารไวไฟอยู่มากจึงทำให้เกิดระเบิดพร้อมกันครั้งใหญ่ 

เหล่านักดับเพลิงให้ข้อสัมภาษณ์ว่า หลังจากที่ระดมพลควบคุมเพลิงอยู่นาน ระหว่างนั้นพวกเขาได้ยินเสียงโหยหวนของเด็กๆดังออกมาเรื่อยๆจนค่อยๆเงียบหายไป วินาทีนั้นตัวเขาอกสั่นขวัญเเขวนเป็นอย่างมากภาวนาในใจอย่างสิ้นหวังขอให้เด็กๆรอดมาได้

สรุปสุดท้าย เด็กนักเรียนชั้นม.6ทุกคนที่กำลังจะมีอนาคตอันสดใสก็ได้เสียชีวิตทั้งหมดอันเนื่องจากอุบัติเหตุที่ไม่อาจคาดคิดได้ ทางโรงเรียนจัดทำศพของนักเรียนทุกคนที่โรงเรียนเเละช่วยออกเงินเยียวยาให้ผู้ปกครองของเด็กนักเรียนทุกท่านอย่างทั่วถึง (เงินตราไม่สามารถเยียวยาจิตใจได้) คำๆนี้มันใช้ได้ในบางกรณีเท่านั้น *โดยเฉพาะกรณีเเบบนี้

เหล่าวิญญาณดวงน้อยนับสามสิบดวงล่องลอยตามเสียงเรียกหาของอีกเอกภพอันห่างไกลจากโลก เป็นดั่งโชคชะตานำพาให้พวกเขาได้มากำเนิดใหม่ในมิติที่ต่างออกไป เหมือนดั่งคำกล่าวที่ว่าหลุดออกมาจากเทพนิยาย ไฉนจะโชคดีไปซะทุกคนล่ะ โอ้...สวรรค์ช่างโหดร้าย หนึ่งในสามสิบจำต้องอาภัพนัก ซึ่งอาจจะเป็นเธอหรือเขาผู้ต้องเสียสละเพื่อความอยู่รอดของผู้คนในชาติต่างมิติเเละพ้องเพื่อนผู้กลับชาติมาเกิดใหม่ร่วมกันโดยใช้คำเรียกเเทนว่า " ผู้ถูกเลือก"

จะเป็นเช่นไรหากถูกโชคชะตากำหนดให้ว่าจะดีหรือร้ายก็ล้วนเเล้วเเต่จะเดินไป หากเลือกดีชีวิตก็จะมีเเต่ต้องเสียสละเเละเจ็บปวด หากเลือกร้ายก็จะประสบพบเจอเเต่สิ่งเลวร้าย ถึงเเม้จะเลือกหนทางใดสุดท้ายก็จบลงที่ผู้ถูกเลือกจะต้องตายเท่านั้น

"เเล้วคุณล่ะ หากได้เกิดใหม่เเล้วมีโชคชะตาอาภัพเช่นนี้คุณจะยังยินดีอยู่ไหม?"