เกิดใหม่เป็นเผ่าหมาป่าเเล้วไงอยากใส่หรอค่ะ
ฉันที่ป่วยเป็นมะเร็งระยะสุดท้ายที่ทำได้เพียงเฝ้ารอความตายที่ย่างกรายเข้ามาดับเวลาชีวิตของฉันไปเรื่อยๆ ไม่มีคนให้กำลังใจไร้ซึ่งความสุขสุดท้ายในชีวิตได้เเต่ต้องตายอย่างโดดเดี่ยวอยู่บนเตียงอันน่าเวทนา...
ผู้เข้าชมรวม
582
ผู้เข้าชมเดือนนี้
22
ผู้เข้าชมรวม
ข้อมูลเบื้องต้น
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ตึ๊ด! ตึ๊ด!? ตึ๊ด!
เสียงของเครื่องวัดสัญญาณชีพจรในห้องผู้ป่วยของโรงพยาบาลเเห่งหนึ่งที่เชื่อมต่อกับข้อมือของใครบางคนที่นอนอยู่บนเตียงผู้ป่วย
เเฮ่ก! เเฮ่ก! เเฮ่ก!!
เสียงหอมหายใจอย่างโรยรินของเด็กหนุ่มที่นอนอยู่บนเตียงด้วยความเศร้าหมอง สีหน้าของเขาเเสดงได้ถึงความสิ้นหวังที่มาจากก้นบึ้งของหัวใจที่ได้รู้ความจริงว่าตัวเองจะไม่สามารถมีชีวิตต่อไปเเละได้เห็นเช้าวันใหม่ของวันพรุ่งนี้
"ฉันมาได้เเค่นี้สินะเจ็บใจชะมัดเลย!!!!โธ่โว้ย!!!!!"
เขากำมือทั้งสองข้างเเน่นเครื่องช่วยหายใจของเขาถูกถอดออกด้วยตัวของเขาเองด้วยเเรงทั้งหมดที่มีถึงจะเป็นเรี่ยวเเรงของผู้ป่วยเป็นมะเร็งระยะสุดท้ายเเต่เค้าก็พอจะมีเเรงเหลือพอที่จะถอดมันออกได้
เด็กหนุ่มคนนี้มีชื่อว่า อากิระ นางาโตะ ผู้ป่วยเป็นมะเร็งระยะสุดท้าย เขาเป็นคนเย็นชาเเละไม่สนโลกสักเท่าไหร่นักพ่อของเขาพามาที่นี่เพื่อรักษาตัวเมื่อ3ปีป่อนตั้งเเต่วันนั้นฉันก็ไม่เห็นพ่อของฉันอีกเลยเเม่ก็หายตัวไปฉันจึงมีเเค่พ่อคนเดียว
เเละพ่อเพียงคนเดียวคนนั้นก็ได้ละทิ้งฉันไว้ข้างหลังเเละปล่อยให้ฉันอยู่คนเดียวมาตลอด มันเป็นเเบบนี้มาตลอดเเม่ก็หายหัวไปไหนก็ไม่รู้ญาติพี่น้องปู่ย่าตายายก็ไม่เคยคิดจะมาซัพพอร์ตพ่อกับฉันเลยสักครั้งเเละคนเดียวที่ฉันมีก็คือพ่อเเต่ดูตอนนี้สิ....
มันเป็นเเบบนี้มาตลอดเลยไม่จะใครหน้ามันก็ทิ้งผมไว้ข้างหลังเสมอทำได้เพียงเเค่ภาวนาอย่างไร้ค่าให้คนที่ผมเชื่อใจเพียงคนเดียวให้เขากลับมานั่นก็คือพ่อ....
ฉันก็เพิ่งจะมารู้ว่าสิ่งที่ตัวเองทำมาตลอดนั้นมันน่าขำเเละเสียเวลามากเเค่ไหนก็ตอนที่ผมกำลังจะตายอยู่บนเตียงโทรมๆนี้นี่เเหละ เเม้ในเวลาที่ผมกำลังจะสิ้นลมหายใจก็ไม่มีใครมาสนใจ
ในระหว่างที่ผมกำลังชำเลืองมองที่นอกหน้าต่างที่เป็นตอนกลางคืนสวยงามดวงดาวมากมายที่ลอยอยู่บนฟากฟ้าอย่างอิสระ เเต่ผมกับดวงดาวเหล่านั้นก็ต่างกันอย่างสิ้นเชิงมันมีอิสระส่วนผมก็ได้อยู่เเต่ในกรอบที่เรียกว่าห้องพยาบาลเล็กๆผมมันไร้ซึ่งโดยสิ้นเชิง
มีเพียงสิ่งเดียวที่จะทำให้จิตใจของผมสงบเเละมีความสุขได้ครู่หนึ่งก็คือการชำเลืองมองไปบนท้องฟ้ายามค้ำคืนที่สวยงามผมมองมันอย่างหลงใหล เเละเก็บทุกลายละเอียดของดวงดาวเเต่ละดวงให้ได้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้เพราะนี้จะเป็นการดูดาวครั้งสุดท้ายของผมในช่วงชีวิตนี้
ดูเหมือนวันนี้จะมีบางอย่างที่วิเศษกว่าวันอื่นๆนั่นก็คือดาวตกที่นานครั้งจะมีครั้งนึงในชีวิต ถึงจะเป็นเวลาเพียงเเค่ชั่วขณะหนึ่งเเต่ผมกลับเห็นมันได้อย่างชัดเจนมันสวยมากๆนี่เป็นครั้งเเรกเลยที่เห็นดาวตกที่สวยขนาดนี้
มันเป็นความตื่นเต้นครั้งสุดท้ายในชีวิตของผมที่วิเศษจริงๆอย่างน้อยๆดาวตกดวงนั้นก็ยังมาตกส่งท้ายให้กับเส้นด้ายเเห่งชีวิตเส้นสุดท้ายของผมละนะ
การหายใจของผมนั้นเริ่มที่จะเบาบางลงมากๆมันเริ่มเปลี่ยนเป็นบางสิ่งบางอย่างที่มาหยุดการหายใจของผมเอาไว้ เปลือกตาของผมเริ่มปิดลงทีละนิดทีละนิดจนในที่สุดมันก็ได้ปิดลง
สิ่งที่ผมคิดได้ในตอนนี้นั่นก็คือ ฝันครั้งนี้ผมจะไม่ตื่นอีกเเล้วนะ
_________________________________________________
ผลงานอื่นๆ ของ Kurokami_1 ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ Kurokami_1
ความคิดเห็น