รักที่เคย...รัก

“คุณเรียกใคร” คำถามนั้นทำเอาคนที่ยืนหอบหายใจแรงอยู่ตรงหน้าสีหน้าจืดเจื่อน

“เอ่อ...คุณ...เอ่อ...คุณภีม” คำตอบตะกุกตะกักทันทีเมื่อได้ยินเสียงแข็งห้วนกระด้าง

“ผมว่าคุณคงจำคนผิด” แววตาว่างเปล่ามองสบดวงตากลมโต

“คุณภีม” นีราพูดยืนยันอีกครั้งแต่เสียงนั้นเบาบางจนเหมือนเธอรำพึงกับตัวเอง

“ผมชื่อภูวิศร ไม่ใช่ภีม” พูดพร้อมกับปรายหางตามองก่อนที่จะเดินจากไปโดยไม่สนใจว่าริมฝีปากบางกำลังขยับจะพูดอะไรบางอย่างออกมา 

รักที่เคย...รัก

ภีมกับนีน