ปาฏิหาริย์แห่งรัก....

อลิษ…..

     ความร้อนดุจไฟบรรลัยกัลป์ เผาผลาญร่างกาย และหัวใจ  เนิ่นนานเหลือเกินกับความทนทุกข์ทรมาน ความโดดเดี่ยว อ้างว้าง เเม้แต่ความมืดมิดแห่งรัตติกาล  ก็ยังไม่อาจทัดเทียมกับความมืดมิดในหัวใจ

     การถูกตามล่าทำให้ต้องหลบซ่อนตัวอยู่ในความมืด ระยะเวลาที่แสนยาวนานจนไม่อาจที่จะนับมันอีกต่อไป ไม่มีวันสิ้นสุด ดังเช่น…. ‘ คำสาป ’

         พริ้งพราว มองปลายเท้าที่ชื้นแฉะของตัวเอง วันนี้ฝนตกอีกแล้ว ความชุ่มฉ่ำอันแสนเศร้าสร้อยแบบนี้ เธอเกลียดมัน……

          ฝนที่ตกทำให้เวลานี้มันเงียบเหงากว่าที่เป็น ดวงตาหวานทอดต่ำ เวลารอบข้างไหลเวียนไปเรื่อย เเต่เธอยังคงอยู่กับที่ ปล่อยให้น้ำจากฝากฟ้าตกลงมาใส่ตัว เพื่อกลบเกลื่อนรอยน้ำตาที่ไม่ได้ไหลออกมานาน