เขาตายยังไง

Ep.1.
ปาโกะเป็นทอมที่ไม่เคยประสบความสำเร็จในเรื่องความรักและการเงินเลยทั้งชีวิต สองอย่างนี้มักมาคู่กันในเวลาเดียวกัน และแย่ไปพร้อมๆกันเสมอ

วันนึงที่ปาโกะคิดว่าการใช้เวลาอยู่กับตัวเองได้แล้ว มักมีเรื่องบางเรื่องเข้ามาและดึงให้ปาโกะออกจากจุดที่อยู่ได้แล้วไปอีกโลกใบนึงที่ไม่สงบเหมือนเดิมอีกต่อไป

วันที่ 14 เมษายน พ.ศ. 2565

น้ำตาล : สวัสดีค่ะ

น่ารักจัง

เราเจอเธอในเพจเลยทักทายมาในแชทของเธอ

ปาโกะ : สวัสดี

ขอบคุณฮะ ที่ชมว่าน่ารักจัง☺

ทำไมถึงเลือกที่จะทักเรามา

น้ำตาล.: เราชอบทรงผมของเธอ

ชอบคนตัดผมแบบนี้เลยอยากรู้จัก

ปาโกะ : อ่อเคร

ไม่มีแฟนเหรอถึงเข้ากลุ่มหาแฟน

น้ำตาล: เราโสดมา 10 เดือนแล้ว

จริงๆเราไม่เคยคบทอมนะ แต่อยากลองเปิดใจคุยดู

เพื่อนแนะนำให้ลองคุยนานแล้ว แต่ยังไม่กล้าเปิดใจคุยสักที

ปาโกะ : อ่อ คุยกับเราได้ เราคุยสนุกนะ ไม่น่าเบื่อหรอก

น้ำตาล : เราอยากบอกอะไรเรื่องนึงก่อนเธอจะตัดสินใจคุยกับเราได้ไม๊

ปาโกะ : ได้สิ บอกมาได้เลย

น้ำตาล : คือ เราเคยมีครอบครัวมาก่อน และเรา

มีลูกสองคน คนโต 18 ปี คนเล็ก 10 ขวบ เธอโอเครไหม

ปาโกะ : อ่อ เราโอเคร เราก็เคยคบแบบนี้มาแล้วลูกสองเหมือนเธอเลย

แล้วผู้หญิง ผู้ชายเหรอ

น้ำตาล : ลูกสาวทั้งสองคนเลยจร้า????
ตั้งแต่วันนั้นมาความรักของทั้งคู่ก็เริ่มประสานกันเป็นเรื่องเดียวกัน
ทั้งคู่นัดเจอกันนอกบ้าน เปิดห้องพักนอนค้างคืน เริ่มปรึกษากันเรื่องลูกทั้งสองคน และพ่อแม่ของเขา ว่าจะรับเรื่องนี้ได้ไม๊
น้ำตาลค่อยๆบอกเรื่องราวของปาโกะให้ครอบครัวรับรู้ มันแปลกที่ทุกคนในบ้านของเธอรับปาโกะได้ และรักปาโกะเหมือนเป็นคนในครอบครัวอีกคนนึง จากที่ต้องเปิดห้องนอนข้างนอกบ้าน ก็เริ่มเข้ามาเป็นส่วนหนึ่งในบ้านของน้ำตาล
ปาโกะใช้เวลาทุกช่วงวันหยุดขับรถไปหาน้ำตาล สัปดาห์เว้น สัปดาห์ และใช้ช่วงเวลาที่ไม่ได้อยู่ด้วยกันคุยค้างสายตลอดทั้งคืนในทุกๆคืนตั้งแต่ได้รู้จักกันจนเวลาผ่านไป 5 เดือน ที่ตกลงเป็นแฟนกัน ปาโกะได้ส่งเสียลูกของน้ำตาลแทนพ่อของเขาและค่าใช้จ่ายแทบทั้งหมดในบ้านน้ำตาล พาเด็กๆไปเที่ยวแสมือนเป็นครบครัวเดียวกันจริงๆ 
แต่เวลากับเรื่องราวดีดีไม่อาจอยู่กับทั้งคู่ได้ตลอดไป เรื่องราวเลวร้ายเริ่มกลับมาอยู่ในชีวิตของปาโกะอีกครั้ง
ในแต่ละคืนที่ดูเหมือนไม่มีอะไร น้ำตาลมีสายเรียกเข้าจากเบอร์แปลกที่ไม่เว้นแต่ละคืนในช่วงกลางดึก สายเรียกเข้าที่ไม่กล้ารับ แต่ก็ตัดสินใจรับ ปลายสายพูดว่า มึงอยู่ไหน ทำไมไม่รับสายกุ เสียงที่รอดผ่านสายเป็นเสียงที่น้ำตาลรู้ได้ทันทีว่าปลายสายนั้นคือใคร...
สามีเก่าของเธอที่ได้เลิกลาไปแล้วเมื่อ 10 เดือนก่อน 
เวลานี้ก็ ตีหนึ่งครึ่งแล้ว สายที่กำลังเรียกเข้าเป็นร้อยสายก็ไม่ขาดสายลากยาวไปถึงเวลาตีสี่ แม้จะรับสายคุยกันแล้วก็ตาม
ในทุกๆคืนเวลาเดิมๆ ที่น้ำตาลและปาโกะต้องอยู่กับเรื่องเดิมๆที่ไม่รู้ว่าจะหยุดและจบลงในวันไหน 
ในความไม่คาดคิดว่าจะมีเรื่องราวอะไรที่มากกว่าการโทรป่วนในยาววิกาล 
ร่างดำทมึนมายืนปรากฏกายอยู่หน้าประตู ส่งเสียงตะโกนเรียกคล้ายคนขาดสติ เฟี่ยงข้าวของกระจัดกระจาย
ตาล ตาล ตาล ลลลลลลลล  ปัง ปัง ปัง เปิดประตู ตาล ตาล ปัง ปัง ปัง
ปาโกะถาม เสียงอะไร??? 
น้ำตาล : เขามาอารวาทที่หน้าบ้าน 
ปาโกะ : อย่าออกไปนะ เขาชอบทำร้ายเธอ 
น้ำตาล : ถ้าไม่ออกไปข้างบ้านจะเดือดร้อนนอนไม่ได้
ตู๊ด ตู๊ด ตู๊ด เสียงวางสายดังขึ้น ปาโกะทำได้แค่หวังว่าน้ำตาลจะติดต่อกลับมาในไม่กี่นาทีข้างหน้า
ผ่านไปแล้วหนึ่งชั่วโมงที่ไลน์ก็ไม่อ่านสายก็ไม่รับ
ปาโกะทำอะไรไม่ได้โทรหาลูกสาวคนโตก็ไม่รับสาย ไม่รู้ว่าตรงนั้นเกิดอะไรขึ้นบ้าง ทำไมบ้านเราต้องอยู่ไกลกันขนาดนี้ด้วย
ตีสามแล้ว จะทำยังไง ใครอยู่ตรงนั้นบ้าง ใครจะช่วยบ้าง ผ่านไปแล้ว สองชั่วโมง
คืดๆ คืดๆ เสียงสั่นจากโทรศัพท์ปาโกะ เป็นยังไงบ้างเธอปลอดภัยใช่ไม๊ เขาทำอะไรเธอหรือเปล่า เขาอยู่ไหน กลับไปหรือยัง
น้ำตาล : เค้าไม่เป็นอะไร เค้ากลับไปแล้ว เสียงเหนื่อยๆแต่เต็มไปด้วยความเข้มแข็งที่จะสู้ต่อไป 
แล้วทั้งคู่ก็หลับไปกับความอ่อนเพลีย

เรื่องราวเดิมๆ แบบนี้ได้เกิดขึ้น ซ้ำๆ กับน้ำตาลและปาโกะมาตลอดระยะเวลา 5 เดือน น้ำตาลมักถูกสามีเก่าเข้าทาทำร้ายในทุกๆคืน ในยามวิกาล หรือเวลาที่ไม่มีใครอยู่ เพียงเพื่อแลกกับการขอมีอะไรด้วย แต่น้ำตาลไม่ยอมจึงถูกซ้อมเสมอ น้ำตาลเล่าว่าตลอดเวลาที่อยู่กับสามีเก่า เธอถูกทำร้ายร่างกายแบบนี้มาตลอดระยะเวลา 19 ปี เธอต้องทนเพื่อลูก 2 คน และไม่อยากให้ใครมาตราหน้าว่าเป็นหม้ายผัวทิ้ง จนเธอไม่ยอมทนอีกต่อไปเลยขอหย่าและยอมเลี้ยงลูก 2 คน โดยลำพัง แต่เรื่องราวเหมือนจะดีขึ้นกับการตัดสินใจของเธอ มันกลับซ้ำร้ายจนเธอคิดฆ่าตัวตายหลายครั้ง