ห้วงฝันบรรพกาล

"ดูสิๆ พี่มังกรข้ามีสองหางแล้ว หางของข้านุ่มนิ่มมาก!" เจ้าจิ้งจอกน้อยอวดโฉมพวงหางทั้งสอบของตนเอง ไม่เพียงเท่านั้นยังส่ายสะบัดมันไปมาให้ดูว่าหางของเขามันฟูฟ่องขนาดไหน!

เห็นแบบนั้นแล้ว ไห่หลงก็ไม่อาจปกปิดรอยยิ้มของตนได้ เจ้าจิ้งจอกน้อยช่างน่าน่ารักน่าชังเสียจริง

"เห็นแล้ว หางของเจ้างดงามมาก" ไห่หลงเอ่ยชม ได้ยินคำชมนั้น จิ้งจอกน้อยก็ยิ่งสะบัดหางของตัวเองด้วยความยินดี ถ้ามังกรรักเขาของตัวเองมาก จิ้งจอกน้อยก็ชอบหางของตัวเองมากเช่นกัน

"แฮ่ม! เขาของพี่มังกรก็งดงามมากเช่นกัน" จิ้งจอกน้อยได้ยินมาจากมารดาว่ามังกรหวงเขาของตนเองมาก ดังนั้นเมื่อเห็นว่ามันเป็นประกายเงาสวยงามจิ้งจอกก็เอ่ยชมบ้าง

ถึงครานี้ไห่หลงก็จับเขาตนเองพร้อมรอยยิ้มเอียงอาย "อืม..ขอบคุณมาก"

จิ้งจอกน้อยเห็นพี่มังกรหน้าแดงด้วยความเขินอายก็รู้สึกดี แต่เมื่อหันไปมองเหล่าพี่น้องจิ้งจอกของตนเองมองพี่มังกรตาค้างก็รู้สึกหวงแหนขึ้นมา เจ้าจิ้งจอกน้อยกอดรัดพี่มังกรไว้แน่น พวงหางก็พันล้อมรอบกายเอาไว้คล้ายจะบดบังไม่ให้ผู้อื่นได้เชยชมความงามของมังกร อีกทั้งยังแยกเขี้ยวขู่พี่น้องของตนเองที่มองพี่มังกรตาค้างอีก

พี่มังกรเป็นพี่ของเขา เขาหวง ไม่ให้ดูหรอก!