ดอกไม้สีชาด

ณ เช้าที่แสนสดใสที่กำลังจะเกิดเรื่องราวที่น่าสนใจกำลังจะเกิดขึ้น 

จะเป็นเรื่องดีหรือจะเป็นเรื่องที่เลวร้ายที่กำลังจะเกิดขึ้นในอนาคต ไม่มีใครรู้ได้นิเนอะ.. 

ใครจะไปมองเห็นอนาคตกัน

"โอ้ยย นี่เธอหัดมองทางบางสิ โธ่ เปื้อนไปหมดแล้ว อ่ะนี่" 

ชายหนุ่มที่มีนามว่า อุรุมะ ชุน ได้ชนกับบุคคลเพศหญิงตัวเล็ก บางทีคนที่ชนอาจจะเป็นเขาก็ได้ 

เขาลุกขึ้นและได้ยื่นมือไปหาเด็กสาวคนนั้น

"ห้ะ นายนั่นแหละที่ต้องหัดมีสมาธิในการเดิน มัวแต่เหม่ออะไรของนายกัน"  

เธอคนนั้นได้ลุกขึ้นด้วยตัวพร้อมกับพูดไปด้วย โดยที่ไม่สนมือของชุนเลย ก่อนที่จะเอะใจอะไรบางอย่างจากหน้าของ อุรุมะ ชุน 

"หืม เราเคยรู้กันมาก่อนหรือเปล่า ชื่ออะไรหล่ะ"

"ขอโทษทีน่ะ พอดีผมความจำเสื่อม จำได้แค่ชื่อน่ะเลยอาจรู้จักกับไม่รู้จักกระมั้ง ส่วนชื่อก็ อุรุมะ ชุน ยินดีที่ได้รู้จัก" 

ตัวของเธอนั้นได้กระจ่างจากชื่อของชายหนุ่มและหัวสมองของเธอนั้นก็ได้แล่นแผนการบางอย่าง 

"ฮ่าๆ นายนี่เอง เปลี่ยนไปเยอะเลยน่ะ ..ตัวทดลองมนุษย์ A .." 

"หืม เธอคือคนรู้จักฉันหรอ ไม่ค่อยอยากจะเชื่อเท่าไหร่แหะ" 

เธอนั้นได้พูดอย่างกับรู้จักกับชายหนุ่มเป็นอย่างดีถึงแม้ประโยคท้ายจะเบาไปหน่อย แต่ชุนไม่ค่อยสนใจส่วนนั้นมากนัก 

"รู้จักสิ ชุนคุง แถมรู้จักมากๆเลยด้วย หุๆ " 

"อ อ่า งั้นหรอ อ่า ต้องพูดว่า ดีใจที่ได้เจอหรือเปล่านะ ว่าแต่เธอมีชื่อว่าอะไรหล่ะ "

ไม่รู้ทำไมเขาถึงรู้สึกแปลกๆกับคำพูดของเธอ โดยเฉพาะตอนเรียกชื่อกับเสียงหัวเราะตอนท้ายประโยค 

ชื่อของฉันหรอ ฉันมีชื่อว่า...........

.

.

.

.

.

.