pacific rim นิวตันกับเฮอแมน

ตอนความสุขไม่ยืนยาว

ณ เวลา21:38น.

ความฝันของดร.นิวตันแห่งความเจ็บปวด

ดร.นิวตัน:ในความฝัน(มีเสียงเรียก)

เสียงเรียก: นิวตันนั้นนายใช่ไหม....ความเจ็บปวดมันยังไม่หายไปหรอกนิวตัน

ดร.นิวตัน:(ตอบ) คุณเป็นใครทำไมรู้ล่ะ

เสียงเรียก:(ตอบ)นายทิ้งฉันไปเมื่อไหร่แล้วล่ะคาดไม่คิดว่านายจะกลับมารับฉันอีกนะ

ดร.นิวตัน: นายๆ....คือ...

ดร.นิวตัน: หรือ...ว่า..พรีเคอเซอร์

เสียงเรียก:ใช่...แล้วนายยังกลับมาอีก(หน้าด้านมาก)

ดร.นิวตัน: ใช่ๆ...โลก(จริง)มันเจ็บปวดนะ

เสียงเรียก:(เปลี่ยนเป็นพรีเคอเซอร์)

พรีเคอเซอร์:ไง....มีข้อเสนออะไรมาแลกเปลี่ยนห่ะ

ดร.นิวตัน

ดร.นิวตัน:มีสิ...เรามาทำสัญญา....เชื่อต่อร่างกายข้าสิ

พรีเคอเซอร์:ได้ๆ....ดร.นิวตัน(ส่งสัยแค้นใครมาอีกแน่นอนแต่ก็ดีแล้ว555)

จะทำได้สะดวกสบายหน่อย

พรีเคอเซอร์:นิวตัน...จะเจ็บกว่าครั้งก่อนนะ

นายจะลืมตัวตนอันแสนดีไปตลอดกาลนานกล้าแลกหรือดร.นิวตัน

ดร.นิวตัน: กล้าสิ...จะเจ็บปวดแค่ไหนเราทนได้นะ

พรีเคอเซอร์:นาย นาย ไม่ควรมาอีกเพราะครั้งนี้

เป็นครั้งสุดท้ายแล้วนะดร.นิวตัน

ดร.นิวตัน:ไม่เป็นไร....นายรู้นะควรทำอย่างไรนะ

พรีเคอเซอร์:รู้นะ...ดร.นิวตัน...(ไม่เจ็บอีกต่อไปนะนายไปอยู่ในจิตที่โดนขังก่อนนะ)

ดร.นิวตัน:ได้สิ...

ผู้เขียน:ขอตัดจบก่อนนะคร้าบบ??’•