ชวนน้องไปงมปลา (นิยายรักบ้านนา)

 ผู้ใหญ่แดน หนุ่มใหญ่วัย 38

ครองกายเป็นหม้ายมาหลายปี เพราะดันตาดี จ้องเด็กน้อยข้างบ้านไว้

น้องโตขึ้นทุกวัน สวยขึ้นทุกวัน จากเรียกลุงก็ตะล่อมให้เรียกพี่ได้ไหม?

จนน้องสิบแปดกำลังสุกหวานบาดใจ ก็มีไอ้หนุ่มตัวดีคิดมาเต๊าะน้อง

ยอมไม่ได้ เลยวางแผนพาน้องไปงมปลา

งมไปงมมาทำไมมันเพลียจังพี่ผู้ใหญ่ขา!

พลอตแนว PWP 

ใครชอบก็มาเด้อสูเด้ออ

********

/// อีผู้ใหญ่รังแกเด็ก หลอกหลอน หลอยต้อยน้อง เลี้ยงข้าวเลี้ยงหนม สักพักให้น้องเลี้ยงนมตอบแทน แถมเอาปลาช่อนตัวเขื่องไปดิ้นในนาน้องอีก! /// 

​

โปรยปรายความฟิน

“ลุง ลุงจ๋า”

 ตบแก้มเขาเบาๆ เพื่อจะให้เขาลุกไปนอนดีๆ บนเตียง ที่เธอปัดกวาดเศษกุหลาบออกแล้วเรียบร้อย เพื่อนๆ มาโรยไว้ให้เป็นการตกแต่งเตียงวิวาห์ ที่เปลี่ยนใหม่ยกชุดเพื่อต้อนรับเจ้าสาว

            “อื้อ จ๋า”

 เขาปรือตาขึ้นมามอง ความเมาทำให้เห็นช้องนาว่าแยกร่างได้ คนเมาก็หัวเราะ แล้วเอ่ยออกมาเสียงอ้อแอ้

            “นางจ๋า นาง เรียกลุงมันแก่ เรียกผัวว่าพี่ได้ไหม”

            “หะ อะไรนะจ๊ะ” 

ช้องนางหัวเราะ แล้วนั่งขัดสมาธิข้างคนเมาที่ตอนนี้นอนเขลงกับพื้นกระดาน เธอจ้องหน้าเขาแล้วยิ้มกว้าง นี่น้อยอกน้อยใจเรื่องวัยที่ต่างอยู่แหงๆ เธอพอจะรู้หรอกว่าเขามีเรื่องนี้เป็นกำแพงข้อแสลงใจตนอยู่

            “ก็เรียกว่าพี่ได้ไหม” เขาว่า เอามือยกขึ้นมาจับแก้มเมียวัยใสของตัวเอง แล้วก็ร้องเพลงออกมาด้วยเสียงไพเราะแบบหลบลิขสิทธิ์

            “เรี้ยกกก พี่ ก็ด้ายยยย ม้ายยย ถ้าเมียเรียกให้ พี่จะห้ายยย หมื่นห้า”

            “หึๆ ได้สิ พี่แดน” 

            “โอ ชื่นใจจัง ชื่นใจคนแก่ ฟังแล้วหนุ่มขึ้นอีกหลายปี หึๆ” 

เขาว่าแล้วเอามือเธอไปแนบอก ก่อนจะร้องเพลงแต่งสดๆ ขึ้นมาอีกเพลง

            “มีเมียเด็ก ก็เลยต้องเช็ค ร่างกายย แต่ผมจะยอมตายย ถ้าไม่ได้เมียเด็ก”

            “โอ๊ย...เมาไม่รู้เรื่องแล้วเนี่ย ขึ้นไปนอนแล้วได้จ้ะลุงแดน”

            “เรียกพี่ได้ม้ายยย”