ถ้าการมาของเรา2คนจะช่วยพวกเขาได้ฉันจะทำเอง!

* เนื้อหามีคำหยาบ! *

บางทีฉันก็เคยคิดว่าฉันอยู่ในนิยายที่มีคนแต่งถึงฉันในบางครั้งแต่มันก็เพียงเป็นทฤษฎีแต่ถ้ามันเป็นจริงล่ะ? นั่นสินะ ฉันก็สงสัยทำไมคนแต่งถึงฉันถึงพาอีเพื่อนบ้านี่มาให้ฉันด้วย โอ้ย พากันบ้า...

.

.

 .

.

.

.

.

.

.

ณ. เซเว่นหน้ามอ.

ติ๊ง~ ติ๊ง~

มีเสียงโทรศัพท์ดังขึ้น เขารีบสวาบอาหารในมือทันทีและป้ายเสื้อตัวเองอย่างรีบๆ พร้อมลวงกระเป๋าเข้าไปด้านในกระเป๋ากระโปรง แต่ชื่อของรายชื่อที่โทรมาทำให้เขาตรงนั้นถอนหายใจอย่างเศร้าสร้อยทันที...

 “ นึกว่าแฟนโทรมาง้อซะอีก ” เขากดรับสายอย่างจะบ้าเพราะคนที่โทรมาไม่ใช่ใครอื่นนอกจาก...

‹ “ ฮะโหล เพิ่ลรักมึงอยู่ไหน!? ทำไมไม่ตอบแชทกู!!! ” › เสียงปลายโทรศัพท์มีอาการฉุนโกรธสาวคนนี้แน่นอน และใช่เธอคือเพื่อนสนิท

“ อยู่เซเว่นเอาไรไหม ” ฉันขอร้องอีเพื่อนรักก อย่าโกรธกันเลยมันประจำเดือนมาแน่ๆกูว่ายังงั้น

‹ “ อยู่เซเว่นหน้ามอ.? ฮึยๆๆๆ ฝากซื้อชานกฮูกที่มึงชอบบ่นว่าหล่อๆมาให้หน่อย ชาเหลืองนะๆๆ ”› เค๊ พี่แกไม่รู้จักเรนโงคุ

“ อืมเข้าใจแล้ว มีน ” 

อืม เธอชื่อมีน เพื่อนสาวที่ฉันสนิทสนมเธอมันพวกบ้าเกม โดยเฉพาะเกนชิน อยากจะบ้า มันมาป้ายยาทุกวันสรุป ไม่ได้เล่น~ 

‹ “ เหี้ยสิงคืองี้ แฟนมึงอะ! เห้ย... เดี๋ยวนะ เหี้ย!! ตี๊ด ตี๊ด ตี๊ด... ช่วย ตี๊ด ตี๊ด หลุด! ตี๊ด ตี๊ด ดูดกู!! ติ๊ง ”›

“ อะไร? มึงแกล้งกูแน่ๆ5555 โอเคๆ ~ เดี๋ยวซื้อชาไปให้~ ” ฉันไม่อยากจะเชื่อเสียงปลายโทรศัพท์เท่าไหร่เพราะมันมาชอบแกล้งทำคอนเทนต์ติ๊กต่อกแบบนี้ประจำ แต่ครั้งนี้คอนเทนต์หลุดเสริฟว่างั้น? โห่ คิดได้ไง ฉันกดส่งข้อความตอบกลับว่าโอเคในแชทมีนแล้วเดินเข้าเซเว่นสิ่งที่มีนต้องการทันที

“ แปลก... ไม่ตอบแชทเลยแหะ.. ” ฉันเก็บขนมใส่ใต้เบาะมอเตอร์ไซค์ และค่อยออกรถไปทันที

ไม่ขี่แรงหลอก นึกถึงตอนขี่เร็วครั้งหนึ่งแล้วลื่นโคลนรถเกือบไปกับคลอง นึกแล้วเสียวขา

พอขับไปเรื่อยๆจะเลี้ยวเข้ามอ. แต่ที่สิ่งหนึ่งประกรณ์ขึ้นบนหน้าฉันทันที มันคือหลุมดำ! เฮ้ย!!

“ เฮ้ย!!! ” เบรกไม่ทััน กรี๊ดๆๆๆๆๆๆๆ ช่วยด้วยค่ะ!!! โอ้ยอย่าพึ่งสาวแตกกูเป็นผู้ชาย!! 

อืมลืมบอกฉันชื่อสิงหา เป็นผู้ชายเต็มตัว

ซูบ.... หายตัว~

“ อะ...อืม ต้องเล่นบทที่นี่ที่ไหนไม่นะ? สวรรค์? โห่พระเจ้าคุณตัดชีวิตผิดคนแล้วครับ~ ” ผมลืมตามองดูรอบทันที

ป่า...

“ เชี่ย... ._. ” นี่กูขับรถทะลุเข้าป่าเลยอ่อ...

ผมไม่ได้สำรวจตัวเองหรอก เพราะวันนี้ต้องรีบเข้ามอ. ให้เร็วที่สุดเพราะมีสอบวิชาฟิสิกส์...

ผมรีบเดินหารถทันที 

เอ๊ะทำไมเราไม่ใช่โทรศัพท์ล่ะ โชว์โง่อีกแล้ว กุมขมับ

ผมรีบหาโทรศัพท์ แต่มันมองยากหน่อยเพราะตอนนี้มันมืด!! โห่นี่เราอดสอบวิชาฟิสิกส์สอบตกแน่ ซีดเลยหน้ากู แต่ถ้าฉันหายไปจนมืดกับคนที่ขับรถตามหลังเราก็ต้องรู้มั้งสิ ว่าเราขับรถพุ่งป่า ? ทำไมไม่มีหน่วยกู้ภัยเลยล่ะ 

แต่เอ๊ะ คว้านหาโทรศัพท์จนเผลอไปโดนส่วนหน้าอกเลยเเหะแต่ ทำไมมันนูู้นๆ ?

นี่มันนมนิ...? เห้ย!! ช้างน้อยฉัน!!! ผมรับจับตรงส่วนนั้น จับไปเรื่อยแล้วพบว่ามัน หายไป....

O M G

“ จ๊ะเอ๋ตัวเอง! ” หญิงสาวจากไหนไม่รู้ มาพูดกับผมทันที เธอมาพร้อมกับ? ผี...

“ กรี๊ดดดดดดดดดดด!!!!!!! ”

( น้องมาจากหลุมดำ โผล่มาอยู่ร่างคนอื่นนั่นแหละ เลยมีบางส่วนไม่เหมือนประวัติของตัวละครขอโทษด้วยนะ )

ชื่อ: Eula Lawrence

อายุ: 17 ปี 

สส: 179

นน: 59

เกิด: 25 ตุลาคม

อาหารที่ชอบ : ชอบหมดโดยเฉพาะอาหารที่มีไก่เป็นส่วนผสม 

สี: ฟ้า

ไม่ชอบ: คนที่รังเกียจเธอ

ชอบ: เต้น

นิสัย: ใจดี เขินอายกับผู้หญิง นอกจากเพื่อน

อาวุธ: ดาบใหญ่

ปราณ: น้ำแข็ง

ชื่อ: ฮูเต๋า

อายุ:16 ปี

สส:164

นน:53

เกิด: 15 กรกฎาคม

อาหารที่ชอบ: ขนม

สี: แดง

ไม่ชอบ: คนดูถูก หรือหักเหลี่ยมใส่กัน

ชอบ: ผี ขนม 

นิสัย: ร่าเริง ชอบแกล้ง

อาวุธ: หอก

ปราณ: ไฟ