สอง...รัก

เขาบอกรักเธอในวันที่สายไป ต่อให้ดังก้องแค่ไหน
ก็ไม่มีวันที่เมียหน้าโง่คนนี้จะกลับมา!

เธอได้ทะเบียนสมรสเพราะเป็นตัวแทนพี่สาว ครอบครองแค่กาย

แต่ไร้หัวใจมันน่าเจ็บปวดสิ้นดี!

“พรุ่งนี้เก้าโมงที่เขต หวังว่าเธอจะรักษาสัญญา” เสียงเนิบนาบไม่รู้สึกรู้สาขณะขอหย่าขาดเมีย ทั้งคู่ใช้ชีวิตร่วมกันสองปีแต่พรากกันทีแค่นาทีเดียว

“เพราะพี่เพชรกลับมาใช่ไหม คุณเมฆถึงขอหย่าเพลงแบบนี้” เพลงจันทร์มองสามีไม่เชื่อสายตา ตลอดเวลาทำหน้าที่ภรรยาไม่เคยขาดตกบกพร่อง ทั้งหมดเป็นความผิดเธอใช่ไหม เมื่อไม่ใช่คนที่เขารักก็ต้องจากไป

“ก็รู้คำตอบ จะถามให้ปวดใจอีกรอบทำไม” เขาผละกายออกห่างราวใบหน้ามนน่ารังเกีียจ แม้สองข้างแก้มนองน้ำตา แต่มีหรือซาตานร้ายจะเห็นใจ

"คุณเมฆเคยมองเพลงเป็นเมียบ้างไหม" 

“คำว่าเมียของเธอหมายถึงอะไร” ม่านเมฆเลิกคิ้วถาม ก่อนแค่นหัวเราะเบาๆ

“ถ้าเมียที่ว่าคือต้องรัก…" คล้ายค้อนปอนใหญ่ทุบตีกลางใจ ความรักที่เขาไม่เห็นค่า สุดท้ายกลายเป็นเพียงเศษธุรลีจางหายในอากาศ

“เธอก็ไม่ใช่เมียฉัน”