ชายาเจ้าช่างเก่งยิ่งนัก!

#เรื่องนี้แต่งขึ้นมาจากจินตนาการของผู้แต่งเอง ไม่อิงตามประวัติศาสตร์ใดๆ #

เฮฮฮฮฮฮ ท่านอ๋องฉี และท่านแม่ทัพกลับมาแล้ว!!

เสียงจอแจของผู้คนจำนวนมาก ที่ออกมาต้อนรับท่านอ๋องและท่านแม่ทัพถึงประตูเมือง หลังจากเอาชนะสงครามที่แสนยาวนานมาหลายปี จนในที่สุดก็ได้ขว้าเอาชัยกลับมา

:ณ ห้องโถงในพระราชวัง

"ข้าภูมิใจในตัวพวกเจ้าอย่างมาก ที่สามารถคว้าเอาชัยกลับมาได้ ข้าจะปูนบำเน็จรางวัลให้กับพวกเจ้า" ฮ่องเต้แห่งแคว้นฉี พูดด้วยความยินดี พร้อมกับพูดเสริมอีกว่า

"ลูกชายของข้า เจ้าออกไปยังสมรภูมิตั้งแต่อายุยังน้อย บัดนี้กลับมา ก็ถึงวัยที่ควรออกเรือนแล้วรึ ช่างไวเสียจริง เจ้ามีหญิงงามที่ถูกใจรึยัง "

"ลูกยังไม่มีหญิงใดที่ถูกใจพะยะค่ะ"

"ฮ่าๆๆ ดีเลย ถ้ายังไม่มี ข้าก็จะให้เจ้าอภิเสกสมรสกับลูกสาวของท่านแม่ทัพ"

"ลูกขอปฏิเสธพะยะค่ะ!" อ๋องฉีพูดอย่างเสียงแข็ง

"เอ่อ...กระหม่อมคิดว่า ลูกสาวของกระหม่อมคงมิเหมาะกับท่านอ๋องฉีหรอกพะยะค่ะ" ท่านแม่ทัพพูดเพื่อแก้สถานการณ์ เมื่อเห็นว่ามันเริ่มไม่ดีแล้ว

"ต่อให้เจ้าปฏิเสธ ข้าก็จะให้เจ้าแต่ง!!"ฮ่องเต้ทรงพูดขึ้น

"......."

"......."

ท่านอ๋องและท่านแม่ทัพต่างก็เงียบไป

หลายวันต่อมา ก็มีงานอภิเสกสมรสขึ้น ซึ่งไม่มีใครที่จะไม่รู้ว่าวันนี้เป็นวันอะไร ผู้คนต่างมาร่วมแสดงความยินดีกันเต็มถนน 

:ในขบวนรถม้า

ไป๋ชินอิง เจ้าสาวในวันนี้ นั่งอยู่ในรถม้า ก็บ่นอยู่ตลอดทาง 

"ท่านพ่อนะท่านพ่อ ท่านน่าจะรีบปฏิเสธงานแต่งในครั้งนี้ ดูสิ ถ้าแต่งงานไปก็หมดอิสระกันพอดี เฮ้อออ" 

"คุณหนูเจ้าคะ ที่ท่านแม่ทัพไม่ปฏิเสธก็ถูกแล้วเจ้าค่ะ ไม่งั้น ต่อจากนี้คุณหนูจะต้องถูกนัดดูตัว เพื่อเลือกเจ้าบ่าวอยู่ดีนะเจ้าคะ" ชิวชิวบ่าวรับใช้ อธิบายให้ไป๋ชินอิงผู้ไม่อยากแต่งงานในครั้งนี้ฟัง

"นั่นก็ถูกอีก" ไป๋ชิงอินทำหน้าเศร้า

เมื่อพิธีอภิเสกเสร็จสิ้นแล้ว ตกกลางคืนก็ถึงเวลาเข้าห้องหอ

ไป๋ชินอิงรออยู่ภายในห้องมาเป็นเวลานานพอสมควรแล้ว แต่ท่านอ๋องยังไม่มาเลย ชิวชิวที่อยู่นอกห้องกับบ่าวรับใช้ในวังก็ได้ถามกันไปถามกันมาว่าท่านอ๋องจะมาหรือยัง เมื่อไม่มีท่าทีว่าท่านอ๋องจะมาเลย ชิวชิวจึงเข้าไปเพื่อบอกไป๋ชินอิง 

"คูณหนู เอ่อไม่สิ พระชายาเพคะ บ่าวคิดว่าท่านอ๋องคงไม่มาแล้วเพคะ"

"......."

"ท่านอย่าเสียใจเลยนะเพคะ"ชิวชิวพูดปลอบใจ เมื่อเห็นว่าไป๋ชินอิง ไม่ได้พูดอะไรเลย

"ฮ่าๆๆๆๆๆ ใครว่าข้าเสียใจล่ะ ข้าดีใจมากเลยต่างหาก!! ท่านอ๋องไม่มาก็ดีละ เฮ้อ... หิวข้าวจะตายแล้วเนี่ย ชิวชิวเจ้าน่าจะมาบอกให้เร็วกว่านี้นะ" ไป๋ชินอิงพูดพร้อมกับเอาผ้าคลุมหน้าออก แล้วเดินไปทานข้าวอย่างเอร็จอร่อย ในขณะที่ชิวชิวนั้นยังคงทำหน้างงกับไป๋ชินอิงอยู่

#เรื่องนี้รับรองโรแมนติกอินสุดๆ ไม่มาม่า เฮฮา ตลกค่ะ

ถ้าชอบ อย่าลืมกดเลิฟ กดติดตาม และคอมเม้นต์เพื่อเป็นกำลังใจให้ไรท์ด้วยนะคะ :3