เอเดล เอ็น ไรเจล

"ทําไมเรื่องราวมันเกินเลยได้ถึงขนาดนี้ ข้าถึงมิอาจเข้าใจได้เลย" โนอาห์หนึ่งในผู้ข้ามมิติกล่าวพลางกําดาบของตนเองไว้แน่น

เลือดของเขาไหลออกเป็นทางทว่าเขาก็ไม่มีทีท่าจะล้มลง

"เจ้ามิได้ไม่เข้าใจหรอกสหายข้าเพียงแต่เจ้าแค่ยอมรับมิได้กับสิ่งที่เจ้าได้ทําลงไปเท่านั้น" แซโรนตอบ

"สิ่งที่ข้าได้ทําลงไปงั้นรึ.. เจ้าต่างหากแซโรน'' โนอาห์หวนคิดถึงเรื่องราวก่อนหน้า การเดินทางที่เต็มไปด้วยความรุนแรงและความสูญเสีย "เจ้าเข่นฆ่าผู้คนไปมากมายและเพราะเหตุนั่นข้าจึงต้องมาฆ่าเจ้า ความเสียสละและความหวังของทุกคนเป็นสิ่งที่ข้านั่นแบกรับไว้ฉะนั้นแล้วข้าจะล้มลงเป็นอันขาด" 

โนอาห์ดึงดันที่จะสู้ต่อแม้ร่างกายของเขาจะสะบักสะบอมมากก็ตามที

"ลืมตาขึ้นเถิดโนอาห์ แม้จะฆ่าข้าไปก็รังแต่จะไร้ประโยชน์ ความเกลียดชังของผู้คนจะไม่มีวันหายไปแม้ว่าพวกเราสักคนหนึ่งจะตาย" 

"แด่สายลมแห่งโชคชะตา ตัวข้าขอสาบานต่อหน้าท่านเทพเอเดลและไรเจลว่าแม้ต้องเเลกด้วยชีวิตข้าก็ขอเอาชนะบุรุษตรงหน้าข้าให้จงได้" ทันทีที่พูดจบดาบของโนอาห์ก็เปล่งแสง

[พรแห่งพลังอันไร้ขีดจํากัด]

แซโรนกัดฟันกรอด "อย่ามาพูดชื่อของเจ้าพวกนั้นต่อหน้าข้า" 

โนอาห์ฟาดดาบของเขาลงพร้อมกับแซโรนที่กางอาณาเขตเวทย์

แสงสีทองที่เพียงแค่เหล่าปิศาจมาเห็นก็จักต้องล้มลงจากความบริสุทธ์ของมันกับพลังเวทย์สายมืดของแซโรน

การต่อสู้ที่ผู้ชนะจะเป็นผู้เขียนประวัติศาสตร์