อุษาเคล้าเดือน | พีเรียดไทย

;

อรุณรุ่ง เป็นนักเขียนนิยายน้ำดี เขามีนิยายมากมายหลายแนวให้นักอ่านได้เลือกสรรอ่านกันหลากหลาย ทว่าแนวเดียวที่เขาแต่งไม่ได้คือแนวพีเรียด โบราณ เพราะหากคิดถึงเพียงแต่นิดเดียวก็มักจะมีภาพคนหรือเหตุการณ์มากมายที่ดูโบราณหลั่งไหลแทรกซ้อนเข้ามาในหัวราวกับเคยเห็นมันกับตาตน ทั้งเกี่ยวข้องกับที่คิดและไม่เกี่ยวข้อง กระทั่งสุดท้ายทนไม่ไหว เป็นอันต้องล้มเลิกทุกครั้งคราว

ทว่าวันหนึ่งที่เขาฝืนคำเรียกร้องจากนักอ่านทั้งหลายไม่ไหวจนคิดจะขอลองฝืนตนเองสักตั้ง สุดท้ายก็ปวดหัวจัดสลบไปจนได้

น่าแปลกที่การสลบไปนั้นควรจะไม่รับรู้สิ่งใด ๆ ทั้งสิ้น กลับกลายเป็นเหมือนตนได้ตื่นจากการหลับไหลไปใช้ชีวิตในสมัยโบราณเสียอย่างนั้น

“แสนคนึงพร่ำเพ้อ คณานับ

เมื่อใดฤาจะกลับ พี่เฝ้า

ใจพี่ดั่งโดนดับ โศกแสน

จักคงรอตัวเจ้า น้องแก้ว กลอยใจ

ค่ำนั้นเจ้าสิ้นลับ ห่างหาย

กล่าวสัตย์ตามข้างกาย มิคล้อย

แม้นสิ้นร่างมลาย มิปล่อย

จักรอเฝ้าเช้าคอย อยู่ใกล้ ติดตาม”

ยามนภาคล้ำไปไปใกล้ค่ำ ยินเสียงร่ำคำบอก

เจ้าช่อไม้ดอกเอ๋ย...

---

คำเตือน ; โปรดทำความเข้าใจไว้ ณ ที่นี้

๑.นิยายเรื่องนี้เป็นนิยายทะลุมิติ ไม่ใช่นิยายอิงประวัติศาสตร์จ๋า อาจมีเพียงสถานที่ ยศตำแหน่ง อาหารและการแต่งกาย เท่านั้นที่อาจอ้างอิงจากสมัยอยุธยาเป็นส่วนใหญ่และไม่ถูกต้องทั้งหมดเหตุเพราะเพื่อความเข้าใจง่ายและความเหมาะสมของเนื้อหาในเรื่องราว ทั้งยังเสริมความเป็นคนปัจจุบันจากตัวนายเอกเข้าไปให้อ่านง่ายมากขึ้น

๒.ผู้เขียนไม่มีเจตนาดูถูกหรือดูหมิ่นวัฒนธรรม เรื่องราวเกือบทั้งหมดไม่มีการเกิดขึ้นจริง ทั้งนี้เพื่อให้เกียรติบุคคลในประวัติศาสตร์ชาติไทย เรื่องราวที่เกิดขึ้นจึงเป็นเพียงคล้ายกับโลกคู่ขนานในยุคโบราณเพียงเท่านั้น

๓.นิยายเรื่องนี้เป็นนิยายประเภทชายรักชาย หากไม่พอใจหรือไม่ใช่แนวรบกวนผ่านเรื่องนี้ค่ะ

๕.นิยายเรื่องนี้มีการกระทำที่ไม่เหมาะสมของตัวละคร เช่น พูดคำหยาบ ก้าวร้าว โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน

๖.นักเขียนลงนิยายสามแพลตฟอร์ม RAW Dek-D และ fictionlog โดยใช้ชื่อเดียวกัน นามปากกาเดียวกันทั้งหมด นอกเหนือจากนี้คืองานที่ถูกคัดลอกไปโดยไม่ได้รับอนุญาต 

สุดท้ายนี้ หากมีจุดไม่ถูกต้องหรือผิดพลาดสามารถติชมได้เสมอด้วยถ้อยคำสุภาพค่ะ ผู้เขียนจะนำไปปรับปรุงแก้ไขเพื่อให้ผลงานออกมาดีที่สุด

ฝากติดตามด้วยนะคะ แล้วพบกันค่ะ

meimeilan —