[ TOKYO REVENGERS ] สาวอวบกับพวกนักเลง [ END ]
ได้โปรด...หยุดมาบู้บี้กับพุงน้อยๆของฉันเถอะ!! ปาจิน!เปยัง! เอาเพื่อนของพวกนายไปเก็บที่เถอะฉันขอร้อง!!
ผู้เข้าชมรวม
28,937
ผู้เข้าชมเดือนนี้
87
ผู้เข้าชมรวม
ข้อมูลเบื้องต้น
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
“ในที่สุดก็ได้ย้ายมาอยู่ที่ญี่ปุ่นสมใจอยากแล้วสินะ..” เด็กสาวร่างอวบผมยาวถึงกลางหลังที่ถูกทักเป็นเปียเดียวสีนำ้ตาลเข้มที่ผ่านการย้อมมา ดวงตากลมโตเล็กน้อยสีนำ้ตาล ใส่แว่นตาทรงกลมสีดำหนา ผิวออกไปทางเหลือง
เธอเดินออกจากสนามบินก่อนที่จะมาเจอคนของบ้านเธอที่มายืนรอรับที่หน้าทางออกของสนามบิน พวกเขามายกกระเป๋าของเธอไปเก็บท้ายรถก่อนที่จะเปิดประตูให้เธอขึ้นรถ
ในระหว่างทางเธอจะขอแนะนำตัวของเธอให้กับผู้อ่านทุกท่านที่อ่านได้รู้ว่าเธอเป็นใคร เธอชื่อว่า ‘ปรีย์สุนาเรศ มนพร’ ชื่อเล่น ‘มะลิ’ ที่มาจากดอกมะลิ อายุ13ปีเธอเป็นเด็กนักเรียนไทยที่ย้ายมาเรียนที่ญี่ปุ่นเพราะเธอดันไปต่อยลูกผอ.เข้า
ป๊ากับม๊าของฉันเลยย้ายฉันให้มาอยู่กับคุณยาย(แม่ของแม่)ที่อยู่ญี่ปุ่น โดยยายของฉันชื่อราตรี ที่มาจากดอกราตรีคนญี่ปุ่นส่วนใหญ่ที่ออกเสียงไม่ได้เลยเรียกว่า ‘คุณยายโยรุ’
คุณยายของฉันเป็นคนไทยครึ่งจีนแต่ชอบญี่ปุ่นเลยย้ายตัวเองมาอยู่ญี่ปุ่นถาวร โดยที่ท่านได้ออกแบบบ้านเป็นทรงไทยประยุกต์ เพราะท่านรู้สึกสบายใจกว่าอยู่บ้านแบบญี่ปุ่นหรือสไตล์โมเดิลต่างๆ
แล้วก็คุณยายของฉันเป็นประธานบริษัทMNPกรุ๊ป ที่ทำธุรกิจหลายด้านนั้นจึงทำให้การเงินบ้านของฉันไม่มีปัญหาเลยแม้แต่น้อย แต่คุณยายก็คอยสอนไม่ให้ฉันเป็นคนฟุ่มเฟือย รู้จักประหยัดและแบ่งปัน
กลับมาปัจจุบันที่ตอนนี้ฉันย้ายตัวเองมาอยู่ในบ้านทรงไทยประยุกต์หลังใหญ่ โดยที่ของฉันทุกอย่างอยู่ที่ห้องนอนของฉันหมดแล้ว ส่วนตัวฉันก็อยู่ที่ห้องรับแขกกบคุณยายของฉัน
“ว่าไงมะลิหลานยาย ได้ข่าวว่าไปชกหน้าลูกผอ.มาหรอ”
“ก็ฝ่ายนั้นปากเสียและยังดูถูกหนูอีก หนูไม่ชอบนิคะ”
“แต่หลานก็ต้องควบคุมอารมณ์ตัวเองให้ดีกว่านี้ เข้าใจไหม”
“….เข้าใจแล้วค่ะ”
“งั้นก็ดีแล้ว ช่วยพาลูกของคุณและคุณนายฮายาชิดะไปเดินเล่นรอบๆบ้านก่อน ยายจะคุยธุระกิจกับตระกูลฮายาชิดะสักครู่”
“…..ได้ค่ะ”
ฉันได้ออกมาอยู่ที่สวนนอกบ้านเพื่อตามหาลูกชายของตระกูลฮายาชิดะ เพื่อพาอีกฝ่ายเดินเล่นและเธอก็พบเขาจริงๆ เธอเห็นเขากำลังนั่งที่ม้านั่งแล้วมองนำ้พุอย่างเหม่อลอย
เอาล่ะมะลิ!! แกต้องทักเขาอย่างเป็นธรรมชาติ! แกต้องทำได้!!
“สะ-สวัสดีค่ะฮายาชิดะซัง”
“แก…เป็นใคร”
ช่างร่างอวบใบหน้าที่ดูดุร้าย(?)และจ้องมองเธออย่างหาเรื่อง ดูก็รู้ว่าอีกฝ่ายเบื่อและรำคาญมากแค่ไหน ผมของเขาเป็นสีดำไถ่ข้าง ที่ปากด้านซ้ายมีรอยแผลเป็น
“ชะ-ฉันเป็นหลานสาวของเจ้าของบ้าน ขะ-คุณยายให้ฉันพานายไปเดินเล่นรอบๆบ้านน่ะค่ะ”
“ไม่เอาหรอก ฉันเหนื่อย”
“งั้นอยากลองกินอาหารหรือขนมไทยไหมคะ? ฉันทำให้กินได้เอาไหม?”
โคร่ก~
“ก็ดี กำลังหิวเลย”
======================================================================
TALK
ยังไม่ได้ตรวจคำผิด
แอบหนีมาเปิดเรื่องใหม่อีกแล้วค่ะ5555
เนื่องจากเรื่องน้องซากิใกล้จบแล้วเลยจะเปิดเรื่องใหม่
และคิดว่าเรื่องของนิ้กกี้ก็ใกล้จะจบแล้วเหมือนกัน
ทำให้เรื่องใหม่ที่จะมาแทนที่ก็คือ เรื่องของสามสาวที่ไรท์เคยนำเสนอในเรื่องของน้องซากิไปค่ะ
อย่าลืมเม้นเป็นกำลังใจให้ไรท์ด้วยนะคะT^T
ผลงานอื่นๆ ของ NamikoMeko_lm ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ NamikoMeko_lm
ความคิดเห็น