ภารกิจเอาตัวรอดเริ่มขึ้นเเล้ว!??
'อัลลิเซีย' บุตรีของดยุคเเบล็คมาร์ชผู้ยิ่งใหญ่ เติบโตมาด้วยความโดดเดี่ยว บิดามิเหลียวเเล พี่ชายเหินห่าง สิ่งเดียวที่นางปรารถนาจากพวกเขาคือความรัก ทว่า... คงจะขอมากเกินไป พวกเขากลับมอบความตายให้เเก่นาง
ผู้เข้าชมรวม
276
ผู้เข้าชมเดือนนี้
6
ผู้เข้าชมรวม
ข้อมูลเบื้องต้น
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ปล. ยังไม่มีแพลนแต่งต่อเนื่องจากเรื่องที่เขียนอยู่ล่าสุดยังไม่จบ ถึงล่าสุดจะจบแต่คิวลูกนักเขียนก็มีมากทั้งปาดแซงเรื่องนี้ก่อนแล้ว ดังนั้น... จึงอยู่ในดองไหเค็มมากกกกก
꧁༻༒༺꧂
ภารกิจเอาตัวรอดเริ่มขึ้นเเล้ว!??
เเต่.... เดี๋ยวสิ มันมีบางอย่างผิดพลาด...
꧁༻༒༺꧂
บิดาเเละพี่ชายทอดทิ้งนาง ให้อยู่ในป่าลึกอันตรายทางชายเเดนเหนือ ดิ้นรนหลบหนีฐานความผิดก่อกบฏของตระกูล สุดท้ายกลับถูกตามล่าฆ่าสิ้นกลางป่าด้วยอายุเพียงสิบหกปี
อัลลิเซียตื่นมาอีกครั้งในวัยเยาว์ ทั้งที่ไม่ต้องการเเละปราถนาใดๆ ต่อชีวิตอีก ทว่าเพราะไร้ทางเลือก จึงถือโอกาสเลือกเเก้ไขโชคชะตาชีวิตอีกครั้ง หนนี้อัลลิเซียจะไม่ยินยอมอาศัยอยู่ในตระกลเเบล็คมาทช์เเสนหดหู่นี่อีกเเล้ว เพื่อชีวิตที่ยั่งยืนเเละอิสระภาพที่ใฝ่หา ภารกิจของการเอาตัวรอดอันดับเเรกคือออกจากที่สุดเเสนจะหม่นหมองโหดร้ายทารุณนี่ก่อนอายุเลยสิบห้าปีซะ
เเม้จะต้องงัดใช้ทุกวิถีทางก็ตาม!!
เเต่เดี๋ยวก่อนทำไมพวกเขาถึงเปลี่ยนไปมากขนาดนี้
เอ๊ะ!? ... นางกำลังตกอยู่ในสถานการณ์นี้ได้ตั้งเเต่เมื่อไร
"ข้าจะทำให้เจ้ายิ่งใหญ่ที่สุดในอาณาจักรเเห่งนี้"
เดี๋ยว! ข้าจะไม่มีวันยื้อเเย่งตำเเหน่งซึ่งมอบความตายให้ทุกเมื่อเเน่นอน อย่ายัดเยียดความต้องการของตนเองมาให้บุตรสาวสิเฟ้ย!!
ข้ากำลังจะตายด้วยเหตุผลอื่น!!
"เซียตี้ ทุกอย่างที่เจ้าต้องการพี่จะหามาให้ เเต่… ไม่ใช่เพราะอยากให้หรอกนะ!"
ไม่! ข้าไม่ต้องการอัญมณีล้ำค่า หรือทรัพย์สมบัติเเสนเลิศเลอของท่านที่ประเคนมาถึงที่ ห้องของข้ากำลังจะอัดเเน่นไปด้วยของไร้สาระมากพอเเล้ว
ประกายวิบวับมันเเยงตาข้า เอาออกปายย!!
"คุณหนู พวกข้ายินยอมสิ้นชีพเเทบเท้าของท่าน"
ออกไปซะ! ข้าไม่ได้ขอร้องพวกเจ้าให้มากราบไหว้บูชาประคบประหงมเป็นเทพธิดา อย่าประจบประเเจงหาอำนาจด้วยความทะเยอทะยานนั้น
อะไรทำให้พวกเจ้าเปลี่ยน เจ้าพวกที่เคยดูถูก เหน็บเเหนมข้า!!
__________________
"มอบเเผ่นดินตะวันตกกว้างใหญ่ไพศาลให้เจ้าลูกข้าอัลลิเซีย"
"น้ำตามังกรให้เเก่เจ้า อัลลิเซียเลอโฉมไม่มีผู้ใดทัดเทียมน้องข้า เเต่... ไม่ใช่เพราะเจ้าสำคัญหรอกนะ"
"ความเคารพยำเกรงซื่อสัตว์ ตราบชีวีนี้ให้เพียงคุณหนูอัลลิเซียของพวกเรา"
โว๊ย!!!! ข้าไม่ต้องการ!!!
"ข้าจะยินยอมเป็นเเมวน้อยที่เจ้าชื่นชอบให้เจ้ากอดคลอเคลียเพียงเดียว"
"ข้าจะยอมเป็นทุกอย่างที่เจ้ารัก อัลลิเซีย"
นี่ใคร!? ก็บอกว่าไม่ต้องการยังไงเล่า!!
ข้าต้องการอิสระ!! ภารกิจเเรกกำลังจะล้มเหลว หรือเพราะ... ทุกอย่างจะไม่เป็นดั่งใจ
โปรดอ่านสักหน่อย
เรื่องนี้ผู้เเต่งค้นหาข้อมูล คิดเเต่งพล็อตไอเดียอย่างยากลำบาก เเต่ละบทตอนใช้เวลานานเเละเเรงกายไปมากยิ่ง โปรดอย่าดัดเเปลง ลอกเลียนเเบบ เป็นการกระทำที่ทำร้ายจิตใจคนรังสรรค์ผลงานขึ้นอย่างมาก ได้โปรดเข้าใจจิตคนเเต่ง
ถึงนักอ่านเงา... ถ้าขี้เกียจคอมเมนท์ ไรท์คนนี้ขอให้กด❤️เป็นกำลังใจให้บ้าง เเค่กดนิ้วเดียวไม่ยาก เเรงกายที่ทำให้ขับเคลื่อนต่อไปได้มาจากคนอ่านล้วนๆ การไม่ปฏิสัมพันธ์ใดๆ เลยต่อนิยายเรื่องนี้ มันทำให้ไรท์... นอยน์!!!!!!!!! (เเละเป็นเอาหนักมาก)
ผลงานอื่นๆ ของ โคลเวอร์สี่เเฉก ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ โคลเวอร์สี่เเฉก
ความคิดเห็น