คู่แท้ของฉันคือนายแล้วใจนายล่ะ..เป็นของใคร?

ชายป่าลึก…

ณ หมู่บ้านแห่งหนึ่งมีจำนวนประชากรอาศัยอยู่หลากหลายสายพันธุ์

สายพันธุ์ที่ว่านี้ก็คือ "มนุษย์" อาทิเช่น อัลฟ่า โอเมก้า และเบต้า ที่อาศัยอยู่ร่วมกันในหมูบ้านแห่งนี้

ฉัน..โซเฟีย เป็นหนึ่งในกลุ่มคนพวกนั้น ถ้าเลือกเกิดได้เป็นอัลฟ่าหรือเบต้าก็คงจะดี แต่ฉันเป็น.."โอเมก้า" อัลฟ่า โอเมก้า และเบต้ มีความแตกต่างกันออกไป

"อัลฟ่า" คือ บุคคลชนชั้นสูงที่อยู่เหนือสุดในบรรดาคนสามกลุ่มและมีอำนาจมากกว่าเหมาะสำหรับแก่การเป็นผู้นำ

ยิ่งไปกว่านั้นพวกเขากลุ่มนี้สามารถมีคู่แท้ แต่มีข้อเสียที่ไม่สามารถอดทนต่อกลิ่นฟีโรมโมนของโอเมก้าในช่วงฮีทได้

รองมาก็เป็น.."เบต้า" คือ กลุ่มบุคคลธรรมดาที่ไม่มีส่วนได้ส่วนเสียอะไร สามารถใช้ชีวิตประจำวันได้อย่างอิสระ โดยไม่กลัวหรือระวังอะไร จากทั้งอัลฟ่าและโอเมก้า

"โอเมก้า" คือกลุ่มคนที่ต้องระมัดระวังตัวที่ยิ่งอยู่ในช่วงฤดูฮีทโอเมก้าจะปล่อยกลิ่นที่เรียกว่าฟีโรโมนออกมาโดยไม่รู้ตัว

เช่น เหงื่อ การหลั่งฟีโรโมนจะเกิดขึ้นกับอัลฟ่าและโอเมก้าเมื่อช่วงฤดูฮีทมาถึงเป็นการดึงดูดเพศตรงข้าม

อย่างที่บอกฟีโรโมนของโอเมก้าส่งผลต่ออัลฟ่า การที่เกิดมาเป็นโอเมก้ามันไม่ง่ายเลยต่อการใช้ชีวิตประจำวัน

และถ้าโอเมก้าถูกอัลฟ่ากัดที่ท้ายทอยโอเมก้าคนนั้นจะเป็นคู่ของอัลฟ่าคนนั้นและไม่สามารถที่จะมีคู่ได้อีก

"อยู่นี่เอง ฉันตามหาพี่ตั้งนาน" เสียงใส่ของผู้มาใหม่ทักขึ้นทำให้ฉันต้องหันไปมอง

"เอ็มม่า"

"ใช่ ฉันเอง" เอ็มม่ายิ้มให้ฉัน

"พี่โซเฟียมัวทำอะไรอยู่ พวกนั้นให้ฉันมาตาม ไหนว่าจะไปน้ำตกด้วยกัน"

"พี่กำลังจะไปแต่เธอดันมาตามพี่ซะก่อน"

"งั้นเรารีบไปกันเถอะ ก่อนที่ฟ้าจะมืดซะก่อน"

"อื้ม"

"เดี๋ยว! นั่นพี่จะเอาธนูไปด้วยหรอ? "

"พกติดไปก็ไม่เสียหายอะไร อีกอย่างในป่ามีสัตว์เล็กสัตว์ใหญ่มากมายยิ่งต้องพกติดไว้ป้องกันตัว"

"เอางั้นหรอ? แต่พี่ชายเอ็มม่าไปด้วยคงไม่ต้องเอาไปหรอกมั้ง"

"เอาไปด้วยเนียแหละ รีบไปเถอะเดี๋ยวพวกนั้นจะรอนาน"

เจ้าของเสียงใส่นั้นเธอชื่อ..เอ็มม่า เอ็มม่าเป็นลูกสาวของท่านผู้นำและเธอเป็น..อัลฟ่า

ฉันและเอ็มม่าเติบโตมาด้วยกันเราสองเป็นเพื่อนเล่นกันมาตั้งแต่ตอนเด็ก เราเป็นเหมือนญาติพี่น้องต่างกันที่ว่า..

"เอ็มม่าเป็นอัลฟ่าส่วนฉันเป็น..โอเมก้า"

ธารน้ำตก

"พวกเธออาบน้ำก็รีบอาบล่ะ อย่ามัวแต่เล่นจะมืดซะก่อน"

ร่างสูงบอกก่อนจะเดินออกไปจากบริเวณนั้น ปล่อยให้พวกสาว ๆ ได้อาบน้ำกันและตัวเขาก็ออกไปเดินสำรวจบริเวณรอบนอกที่ไม่ไกลจากจุดนั้นมาก

10 นาทีต่อมา...

"เอ็มม่า กับพวกเธอที่เหลืออยู่นี่กันไปก่อนนะ พี่ขอขึ้นก่อน"

"พี่โซเฟียอาบน้ำเสร็จแล้วหรอ แล้วนั่นพี่จะไปไหน? " เอ็มม่าถาม

"พี่ปวดเบาอะ จะไปทำธุระส่วนตัวแถวนี้สักหน่อย"

"พี่จะรีบกลับมา"

"ระวังตัวด้วยนะ บอกพวกพี่เอเดนไว้หน่อยก็ดี"

"ไม่เป็นไร พี่ไปไม่นานเดี๋ยวกลับมา" ร่างบางยิ้มให้เอ็มม่าสายตาคู่สวยมองตามหลังร่างบางอย่างเป็นห่วง

โซเฟียเดินสำรวจป่าไปทั่วหลังทำธุระส่วนตัวเสร็จ โซเฟียยังไม่กลับไปที่ธารน้ำตกที่พวกเอ็มม่าอยู่ไม่บ่อยนักที่คนในหมู่บ้านหรือผู้หญิงจะได้ออกมาเที่ยวสำรวจในป่าเพราะนั่นคือข้อห้ามหรือกฏ ถ้าไม่จำเป็นห้ามผู้หญิงในหมู่บ้านออกมาตามลำพังเนื่องจากอันตรายในป่าที่ไม่อาจรู้ได้ว่าจะเกิดอะไรขึ้น

แกร็ก!

เสียงเหยียบกิ่งไม้ส่งผลให้โซเฟียหยุดเดิน หางตาคู่สวยมองไปยังทิศทางที่เกิดเสียงอย่างระมัดระวัง เมื่อไม่เห็นอะไรจึงเดินต่อไปพร้อมกับเร่งฝีเท้าเพื่อกลับไปที่น้ำตกอย่างใจเย็นทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นจากเสียงเมื่อครู่ที่ได้ยิน

หมับ!

"ใครให้เธอออกมา.." มือหนาคว้าต้นแขนโซเฟียจากข้างหลัง

"นายเองหรอ? ตกใจหมดนึกว่าใคร"

"แล้วเธอคิดว่าใคร? "

"ผู้นำบอกแล้วไม่ใช่หรือไงว่าห้ามออกมาเดินคนเดียวในป่าแบบนี้! "

"ฉันแค่ออกมาทำธุระส่วนตัว กำลังจะกลับไปที่น้ำตก แต่ก็มาได้ยินเสียงคนเหยียบกิ่งไม้ซะก่อน"

"ที่แท้ก็เป็นนายนี่เอง..เอเดน"

"ทีหลังอย่าสะกดรอยตามแบบนี้อีก ฉันรู้สึกไม่ดี"

"สะกดรอย? " ร่างสูงสงสัยที่โซเฟียพูด

"อืม"

"ไม่ใช่ฉัน..ไปได้แล้วพวกนั้นรออยู่"

"ถ้าไม่ใช่นายแล้ว..? " โซเฟียสงสัย

"ทำไมเธอไม่ใส่ปลอกคอ"

"...? " ทำไมเราต้องใส่..เราไม่ได้อยู่ในช่วงฮีทสักหน่อย

"ยังจะทำหน้างงอีก ฉันถามว่าทำไมเธอไม่ใส่ปลอกคอ! "

"รู้ว่าตัวเองอยู่ในช่วงฮีท ก็ใส่ป้องกันไว้สิ! "

"ฉันไม่ได้..ฮีท" โซเฟียบอกร่างสูงด้วยน้ำเสียงที่เรียบและเดินเลี่ยงไปในทันที

ชายร่างสูงผู้นั้นคือ..เอเดน ลูกชายคนโตของผู้นำเขตและผู้นำหมู่บ้าน เป็นอัลฟ่าและเป็นพี่ชายของเอ็มม่า

แคมป์พยาบาลประจำหมู่บ้าน

ก๊อก ก๊อก ก๊อก!

"เชิญครับ"

"หมอ.."

โรคลาส "เบต้า" หมอหนุ่มประจำหมู่บ้าน เป็นคนดูแลเรื่องการจ่ายยาให้โอเมก้าและรักษาคนเจ็บป่วยในหมู่บ้าน

"อ้าว! โซเฟียเป็นอะไรถึงมาดึกแบบนี้" คุณหมอหนุ่มที่กำลังง่วนอยู่กับการจัดยาถามโซเฟียที่เพิ่งมา โซเฟียมองไปบริเวณรอบ ๆ อย่างระมัดระวัง

"สรุปเป็นอะไร? "

"คือฉัน..มาขอยากดฟีโรโมน"

"หื้ม? นี่เธอฮีทอีกแล้วหรอเธอเพิ่งผ่านช่วงนั้นเป็นเองไม่ใช่หรือไง"

"ทำไมถึงฮีทอีก" โรคลาสคิ้วขมวดมองโซเฟียด้วยความสงสัย ไม่ใช่แค่โรคลาสโซเฟียเองก็สงสัยในตัวเองเหมือนกัน

"ฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน ทั้งที่ฉันเพิ่งผ่านช่วงฮีทไปแต่มีคนบอกว่าได้กลิ่นฟีโรโมนจากตัวฉัน"

"น่าแปลก..ใครล่ะ? อัลฟ่าคนไหนที่ได้กลิ่นจากตัวเธอ"

"...."

….

ณ บ้านผู้นำเขต

"ไปไหนกันมาสองคนพี่น้อง"

"ผมพาพวกเอ็มม่าไปเล่นน้ำที่น้ำตกมา"

"พ่อมีเรื่องอะไรรึเปล่าครับ"

"มีสิ พ่อมีเรื่องจะคุยกับลูก"

"เรื่องของหนุ่ม ๆ งั้นเอ็มม่าขอตัวเข้าห้องก่อนนะคะ"

"ลูกด้วยอยู่ก่อน พ่อมีเรื่องจะคุยกับเราสองคน"

"ค่ะ"

"เรื่องอะไรครับ"

"อีกประมาณสองเดือนจะมีคนมาอาศัยอยู่หมู่บ้านเราชั่วคราว พ่ออยากให้พวกลูกเตรียมจัดหาที่พักให้พวกเขาสักหลัง"

"ทำไมพวกเขาต้องมาอยู่ที่หมู่บ้านเราด้วยล่ะครับ พวกเขาเป็นใคร?"

"นั่นสิคะ แล้วเขาไว้ใจได้รึเปล่า"

"ได้สิ พวกเขาเป็นลูกของผู้นำเขตตอนเหนือ การที่ลูกผู้นำเขตมาอยู่ที่นี่ถือเป็นการสารสัมพันธ์ของทั้งสองเขต"

"แล้วพวกเขาจะมากันเยอะมั้ยคะ เป็นถึงลูกผู้นำเขตเลยหรอ? "

"ใช่ คงมาไม่กี่คนหรอก อย่างก็เตรียมจัดหาที่พักไว้ให้พอเหมาะ"

"พ่อฝากลูกจัดการเรื่องนี้ด้วยนะ..เอเดน"

"ครับพ่อ"

ช่วงกลางดึกของคืน..???’

ก๊อก ก๊อ ก๊อก!

แกร็ก!

"พี่เอเดน.." เอ็มม่าเปิดประตูห้องออกมาเจอเอเดนที่ยืนอยู่หน้าประตู

"ขอโทษที่พี่มารบกวนเวลานอนของเธอ พี่มีเรื่องอยากถามเธอหน่อย"

"เรื่องอะไร ต้องเป็นเรื่องสำคัญมาใช่มั้ย? พี่ถึงมาเรียกฉันตอนดึกแบบนี้"

"นี่มันเวลานอนของฉันนะ พี่อยากถามอะไรก็รีบถามมาเลย! "

"โซเฟีย ยังไม่หยุดฮีทอีกหรอ"

"นี่มันหมดช่วงฤดูนั้นไปแล้วนะ ก็ต้องหยุดแล้วสิ"

"พี่ถามอะไรของพี่เนีย แค่นี้ใช่มั้ยที่พี่อยากรู้ฉันจะได้ไปนอนต่อ"

"จะหยุดฮีทได้ยังไง ในเมื่อพี่ยังได้กลิ่นฟีโรโมนจากตัวโซเฟียอยู่เลย"

"ฮะ? เมื่อกี่พี่บอกว่าได้กลิ่นฟีโรโมนจากตัวพี่โซเฟียงั้นหรอ? "

"..."

"พี่โซเฟียไม่ได้อยู่ในช่วงฮีท พี่จะได้กลิ่นฟีโรโมนได้ยังไง"

"...." นิ่งคิด

"หรือว่า! "

"หยุดความคิดของเธอไว้แค่นั้นแหละ ไปนอนซะ"

"แต่.."

"มันไม่มีทางเป็นอย่างที่เธอคิด" เอเดนพูดตัดทบเมื่อรู้ว่าสิ่งที่เอ็มม่าน้องสาวเขากำลังจะพูดนั้นคืออะไร เขาจึงพูดแทรกขึ้นมาและเดินกลับไปที่ห้องของตนเอง

ว่าด้วยเรื่องการฮีทของอัลฟ่าและโอเมก้า เป็นที่รู้กันดีเมื่อฤดูนั้นมาถึงทั้งสองฝ่ายจะปล่อยฟีโรโมนเพื่อเรียกฝ่ายตรงข้าม โอเมก้าจะปล่อยฟีโรโมนออกมาอย่างรุนแรงโดยไม่รู้ตัวจึงต้องมีวิธีป้องกันจากอัลฟ่าที่ไม่ใช่คู่แท้ของตน แต่ส่วนน้อยที่อัลฟ่าและโอเมก้าจะเจอคู่แท้หรือที่เรียกว่า "คู่โชคชะตา"

เมื่อฤดูฮีทผ่านไปกลิ่นฟีโรโมนที่ถูกปบ่อยออกมาก็จะหายไปด้วย เชื่อกันว่าถ้าฤดูฮีทผ่านไป อัลฟ่ายังได้กลิ่นฟีโรโมนจากโอเมก้าคนใดคนหนึ่งหรือต่างฝ่ายต่างได้กลิ่นซึ่งกันและกันมีเปอร์เซ็นต์ความเป็นไปได้สูงที่ทั้งสองฝ่ายจะเป็นคู่แท้หรือคู่โชคชะตาของกะนและกัน และกลิ่นฟีโรโมนจะฟุ้งกระจายดึงดูดคนทั้งคู่เขาหากัน...

……………………………..

*นิยายเรื่องนี้แต่งขึ้นเพื่อความบันเทิงและจินตนาการของไรท์เท่านั้น 

ศิลปินที่อยู่ในรูปไม่ได้มีส่วนเกี่ยวข้องใดๆ*

ปล.นิยายเรื่องนี้ไรท์เคยแต่งลงเป็น Visual Novel แบบวีดีโอ

และนำกลับมาปรับแต่งเปลี่ยนตัวละครใหม่ในนี้

ฝากด้วยนะคะ