[Mr.ฮาร์ล”สิบ”ชีวิต] - นิยาย [Mr.ฮาร์ล”สิบ”ชีวิต] : Dek-D.com - Writer
×

    [Mr.ฮาร์ล”สิบ”ชีวิต]

    เรื่องราวของชายหนุ่มที่ได้ฉายานามว่าสิบชีวิตเขาคนนี้รอดตายจากเหตุการณ์ที่เลวร้ายมานับครั้งไม่ถ้วนโดยแต่ละครั้งนั้นคุณเองก็อาจจะคาดไม่ถึงเช่นกัน

    ผู้เข้าชมรวม

    143

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    4

    ผู้เข้าชมรวม


    143

    ความคิดเห็น


    0

    คนติดตาม


    0
    หมวด :  แฟนตาซี
    จำนวนตอน :  0 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  1 ต.ค. 64 / 16:43 น.
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

           “สวัสดีครับทุกท่านวันนี้เป็นเกียรติอย่างมากที่ผม ฮาร์ล หรือที่ทุกคนเรียกกันว่า Mr.ฮาร์ลสิบชีวิต ก่อนอื่นต้องขอขอบคุณมากๆนะครับที่ตั้งฉายานี้ให้ผมมันพิเศษมากจริงๆ” ผู้ที่นั่งชมด้านล่างส่งเสียงกรี๊ดออกมาเพราะความดีใจและชื่นชอบ

          “เอาล่ะครับ เรามาเข้าเรื่องกันดีกว่าเเล้วทุกคนจะได้รู้ว่าฉายาสิบชีวิตของผมมันไม่ได้ได้มาง่ายๆเลย”

          “ย้อนไปเมื่อ30ปีที่แล้ว..ผมเด็กผู้ชายตัวเล็กๆคนนึงต้องสูญเสียแม่ที่ดูแลและเลี้ยงดูผมมาคนเดียวตั้งแต่ยังแบเบาะเพราะฝีมือพ่อแท้ๆของผม ใช่ครับพ่อแท้ๆที่ไม่แม้แต่จะหันมาเหลียวแลพวกเรา ไม่แม้กระทั่งมาดูแลแม้แต่เรื่องเล็กๆน้อยๆ จนวันนั้นเอง คืนวัน พุธที่ 28 กันยายน ผู้ชายคนนั้นได้ขึ้นชื่อว่าเป็นพ่อแท้ๆของผม เขาเดินเข้ามาในบ้าน ซึ่งผมกำลังนั่งเล่นของเล่นที่ทำมาจากฝาขวดและลังกระดาษ พอแม่ของผมเห็นพ่อกำลังเดินเข้ามาในบ้านแม่ก็รีบไล่ผมให้ขึ้นไปบนห้อง…ราวกับว่ารู้..ว่าพ่อจะมาทำอะไร”

              ฮาร์ลเงียบไปครู่หนึ่งเขารู้สึกจุกที่คอก่อนจะพูดออกมาด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ

           “แต่…ผมดื้อครับ ดื้อมากผมไม่ได้ฟังคำแม่และยังนั่งอยู่ต่อจนกระทั้ง พ่อของผมควักปืนขึ้นมายิงเข้าที่หัวแม่ผม  ปัง!! ร่างของแม่ที่ผมรักและเคารพที่สุดล้มลงไปนอนอยู่กับพื้นพร้อมเลือดที่เปอะเปื้อนของแม่ ใบหน้าที่แสนสวยของแม่ผมถูกคราบเลือดที่เกิดจากชายอำมหิตที่ขึ้นชื่อว่าพ่อกระทำจนแปดเผื้อนไปหมด..”

          “ตอนนั้นผมช็อกครับ ผมร้องไห้เสียงดังออกมาไม่หยุด..ผมยังจำความรู้สึกนั้นได้เป็นอย่างดี ในขณะที่ผมร้องไห้และโวยวาย พ่อก็หันปืนเข้ามาหาผมแล้วกดลั่นไก”

           “ ปัง!! “ ฮาร์ลทำมือเป็นรูปปืนแล้วหันเข้าหาหัวตัวเอง

            “นั่นคือเสียงสุดท้ายที่ผมได้ยินก่อนทุกอย่างจะมืดไป แต่โชคยังดีครับ ที่ผมรอดมาได้ผมมารู้สึกตัวที่โรงพยาบาล ตอนนั้นที่ผมลืมตาตื่นขึ้นมาผมเจอคุณน้าคนหนึ่งใส่ชุดตำรวจนั่งอยู่ข้างๆ คุณน้าคนนั้นก็คือคุณพ่อของผมในทุกวันนี้ต้องขอบคุณจริงๆครับที่ท่านรับอุปการะเลี้ยงดูผมอย่างดี”ฮาร์ลหันไปมองหน้าพ่อที่นั่งฟังอยู่แถวหน้าสุดพร้อมส่งยิ้มให้

             “ถ้าไม่มีคุณพ่อ รับเลี้ยงดูผมในวันนั้นผมก็ไม่รู้เหมือนกันครับ ว่าตอนนี้ชีวิตผมมันจะเป็นยังไง”

             “ถึงตอนนี้ผมเชื่อว่าทุกคนคงอย่างรู้เเล้วใช่ไหมครับว่า สิบ ชีวิตของผมน่ะมันเริ่มเกิดตั้งแต่ตอนไหน ถ้าอย่างนั้นก็อย่าพลาดเชียวล่ะครับเพราะหลังจากนี้จะลุ้นระทึกขึ้นกว่าเดิมหลายเท่า…”


    ===========================================================================
    1คอมเม้น1ติดตาม=1กำลังใจน๊า><

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น