“เลิกวุ่นวายกับผมสักทีได้ไหม”
ชายหนุ่มที่กำลังสวมชุดกราวน์หันมามองเราด้วยสายตาที่เอือมระอาเต็มทน
“ผมจะบอกอะไรคุณครั้งสุดท้ายนะ เลิกวุ่นวาย เลิกยุ่งกับผมได้แล้ว”
“แต่...”
“ไม่มีแต่ ผมรำคาญ ได้ยินชัดไหม”
“หมอรำคาญหนูขนาดนั้นเลยหรอค่ะ”
เขาถอนหายใจก่อนจะส่ายหน้าแล้วเดินหลังให้
“ผมไม่ใช่เพื่อนเล่นคุณนะ เลิกตามเลิกยุ่งกับผมสักที ผมไม่ชอบเด็กแบบคุณหรอก จำไว้”
สิ้นคำพูดนั้นน้ำตาก็พลันไหลอาบแก้ม
เราคงน่ารำคาญจริงๆนั่นแหละ
เรามันวุ่นวาย
เราเด็กกับเขา เรามันไม่คู่ควร
ทักทายผู้อ่าน / เขียนตามใจชอบ พิมพ์ตรงนี้ได้เลย...
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น