เมียเก็บคนเถื่อน

ในอดีตเธอเคยเป็นเด็กหญิงตัวเล็กที่วิ่งตามเขา เธอไม่เคยกลัวเด็กชายตัวผอมสูงที่ชอบทำเย็นชาใส่เธอ

แต่เมื่อโตขึ้นชิสาไม่อยากใกล้ภูเขาน้ำแข็งอย่างกวินท์อีกแล้ว เธอโดนคมของมันบาดลึกจนเธอทนไม่ไหวอีกต่อไป

............

“คิดถึงใจแทบขาดเลยรู้มั้ย”

“เหรอคะ พี่ส่งข้อความที่บอกว่าคิดถึงใส่ขวดปล่อยให้ลอยตามน้ำทะเลมาเหรอคะ ทำไมหนูไม่ได้สัมผัสถึงความใส่ใจของพี่เลย ไม่มีอะไรที่หนูรู้สึกได้เลยว่าพี่ยังคงรู้สึกดีๆ กับหนู”

“เถียงเก่งขึ้นนะ”

เธอค้อนให้อย่างโมโห

“คิดถึงแต่ฉันก็ทำอะไรไม่ได้ ฉันมันเลว มีแต่จะทำให้เธอเสียน้ำตา”

เธอเช็ดน้ำตาที่หยดลงมาเปื้อนแก้ม “พี่ใจดำกับหนูมาก หนูร้องไห้เหมือนคนบ้าพี่ก็ไม่กลับมา แล้วจะมาทำไมเอาตอนนี้ ”

“จะมาทวงหัวใจตัวเอง พี่ทนให้คนอื่นมาแย่งไปไม่ได้”

ปากกระด้างกดลงมาที่ปากของเธอส่งความอุ่นร้อนและวาบหวามไปถึงหัวใจ