คำคืนที่ไม่อาจลืม

อุสึมากิ​ โบ​รูโตะ

**ถึงคำคืนนี้ถึงมันจะสั้นไปแต่สำหรับฉันคำคืนนนี้คือสิ่งที่ฉันจะไม่ลืมมันไป.... **

อุจิฮะ​ ซาราดะ

**คำคืนนี้ฉันจะไม่ลืมมันไป​  ถึงแม้มันจะไม่ได้มีเวลาอั้นยาวนานแบบนี้แต่มันจะเป็นคำคืนที่ฉันจะไม่ลืมมันแน่นนอน**

เนื้อเรื่อง​   ตอนโบรูโตะกลับมา

หมู่บ้านโคโนฮะ

 เวลาหนึ่งทุ่ม​   เป็นเวลาที่ทุกคนเริ่มที่จะกลับบ้านและออกไปกินอาหาร​  แต่ทว่านั้นก็มีคนที่กำลังเดินมาจากประตูโคโนฮะในเวลานี้​ มีชาย2คนที่ใส่เสื้อคลุมสีดำที่กำลังเดินอยู่

เมื่อเค้าทั้ง2เดินมาถึงตรงกลางของเมืองก็มีกลุ่มหญิงสาวสวยที่กำลังพูดถึงเค้าทั้ง2

ญ.1 : แก่​ เห็นผู้ชายสองคนที่ใสเสื้อคลุมสีดำมั้ยอ่ะ

ญ.​2 : เห็นดิ

ญ.​ 3 : หล่อวะแก่

ญ.​ 4 : โดยเฉพาะ​คนที่ผมสีบลอนด์​อะแก่

ญ.​ 1 : จริงแก่

ญ.3 : หล่อกันทั้งสองเลยอะแก่

ญ. 2​ : ไม่รู้ว่าทั้ง2คนนั้นมีเจ้าของยังอ่ะ

ญ. 4 : จริงเรารองไปทักก่อนมะแก่

ญ.​ 1 : อ่อเอาดิ

หญิงสาวทั้ง4ก็เดินไปหาสองหนุ่มที่กำลังเดิน

ญ. 3 : ขอโทษ​น่ะค่ะพวกคุณ​2คน

ญ. 1: พวกเราอยากจะคุยกับพวกคุณ​จะได้มั้ยค่ะ

ชายผมบลอนด์​มองที่ชายผมดำถามว่าเอาไง

ชายผมดำสงสายตาให้ชายผมบลอนด์​ว่า * ไม่ต้องสนเดินไป* เมื่อรู้ก็เดินผ่านหญิงทั้ง4ออกไปโดยทำเหมือนพวกเธอคืออากาศ

(แหม่​มม​ ทำเหมือนเค้าคืออากาศ​ หละสิ​ อิๆ : ไรท์​ผู้ลืม)​

 หลังจากที่ชายทั้ง2เดินออกมาก็

และชายผมดำนั้นก็ได้บอกอีกคนว่า

??  : ฉันจะไปห้องทำงานของโฮคาเงะ​ก่อน

?? : ครับ

?? : นายเองก็กลับบ้านไปสะน้องสาวกัยแม่ของนายคงคิดถึงแล้วหละ

ทั้ง2ได้แยกกัน

@บ้านอุสึมากิ

ในบ้านนั้นได้มีเด็กสาวที่กำลังช่วยแม่ของเธอจัดว่างอาหารที่จะกิน

ฮิมาวาริ​ : แม่ค่ะหนูเตรียม​เสร็จ​แล้วค่ะ

ฮินาตะ​ : จ๊ะ​ ขอบใจนะฮิมาวาริที่ช่วยแม่น่ะ

ฮิมาวาริ : ไม่เป็นไรค่ะแม่^^

ขณะที่ฮิมาราวาริกำลังจะไปนั่งก็ได้มีเสียงประตูเปิด

ฮินาตะ : หรือว่านารูโตะคุงกลับมาแล้ว

ฮิมาวาริเธอเดินออกจากห้องครัวและกำลังจะก้าวออกเธอได้เห็นกับคนที่คิดถึงมากนั้นก็คือ​ โบรูโตะ​  

ฮิมาวาริ : พี่ชาย

โบรูโตะ​ : ไงฮิมาวาริ​ ^^  พี่กลับมาแล้ว

ฮิมาวาริ​ดีใจที่พี่ชายของเธอนั้นออกจากหมู่บ้านไปเพื่อฝึกวิชาและอีกหลายอย่างมากมาย​ ฮิมาวาริเธอได้รีบเดินไปหาแม่เพื่อที่จะบอกว่าพี่ชายของเธอนั้นกลับมาแล้ว

ฮิมาวาริ​ : แม่ค่ะ! พี่ชายกลับมาแล้ว! 

ฮินาตะที่ได้ยินแบบนั้นก็ดีใจ

โบรูโตะเดินเข้ามาในบ้านและคิดใจว่า//บ้านไม่เคยเปลี่ยนไป​เลยแหะ// โบรูโตะเดินเข้าไปห้องที่ฮินาตะกับฮิมาวาริที่เตรียม​อาหารเสร็จ​

ฮินาตะ​ : โบรูโตะ! 

ฮินาตะดีใจมากที่ลูกชายนั้นกลับมาและฮินาตะได้ส่วมกอดลูกของเธอ

ฮินาตะ​ : โบรูโตะแม่ดีใจมากที่ลูกกลับมา

โบรูโตะ : แหะๆ

ฮินาตะ​ : แบ้วทำไม่ลูกไม่บอกหละว่าบูกจะกลับมาน่ะ

โบรูโตะ​ : ผมอยากเซอร์​ไพร์แม่น่ะ

ฮินาตะ : ^^

ฮินาตะ​  : มาสิโบรูโตะลูกคงหิวแล้วสิน่ะมากินข้าวก่อนสิ

โบรูโตะ : ครับ^^

โบรูโตะได้เอาเสื้อคลุมออกแล้วไปล้างมือ

ฮินาตะได้ตักข้าวให้โบรูโตะ​  โบรูโตะที่มานั้งและคีบอาหารเข้าแล้วพูดว่า

โบรูโตะ​ : หืออ! อาหารของแม่อร่อยมาก คิดถึงอาหารฝีมือ​แม่ทำอาหารมากคร้าบบ! 

ฮินาตะ : หึๆ​ งั้นกินเยอะน่ะ

ฮิมาวาริ​ : นี้ๆพี่ชายค่ะ​ พี่จะบอกพ่อมั้ยว่าพี่กลับมาแล้ว

โบรูโตะ​ : อืมม​ ไม่หรอก​ อาจารย์​ของพี่คงบอกให้แล้วหละ

ฮิมาวาริ : เห้หหห~~

แล้วทั้งสามก็กินอาหาร

จบตอนกลับมาของโบแล้วจ้าา​ ตอนต่อไปจะมีซานะ

ฝากติดตามด้วยน่ะงับ