[Fic Jujutsu Kaisen] โยชิโนะจุนเปซัง รักนะคะ>^<

คนที่เธอรักเป็นคนที่ดีนะ ดีมากๆเลยล่ะเต่เขากลับเป็นเหยื่อของสังคม

ถูกบูลลี่จากคนพวกนั้น

ใครๆก็คิด คำว่าบูลลี่น่ะ ว่าเป็นคำที่สื่อถึงความรุนเเเรงที่มีเพียงสองฝ่าย

เเต่ไม่ใช่ซักหน่อย

คนที่มองเหตุการณ์อยู่เฉยๆนั่นเเหละที่จิตใจโหดร้ายที่สุดน่ะ

 ส่งสายตาขอความช่วยเหลือเเค่ไหน ร้องให้อ้อนวอนขอให้ช่วยเพียงใด คำตอบที่ได้ก็มีเเต่ความเงียบเเละการเดินหนีทำเป็นไม่เห็นอะไร

 คำขวัญสวยหรูของโรงเรียนต่างๆนาๆว่าเราต้องสามัคคีกันนะ หรือมีอะไรก็ต้องช่วยเหลือกันนะ   

มันกลับใช้ไม่ได้เมื่อยู่ในสถานการณ์จริงๆ

หรือเเม้เเต่เพื่อนๆหรือครูบาอาจารย์ที่น่าเคารพทั้งหลายเอยของฝ่ายต่างก็คิดเหมือนกัน 

"ก็สงสารนะ" 

"อยากช่วยนะ"

"ทางที่ดีอย่าเข้าไปยุ่งเลยดีกว่า"

"เเต่จะทำยังไงล่ะ.." 

"มันไม่ใช่เรื่องของตัวเองนี่??"      

ถ้าสังคมปัจจุบันมันเป็นเเบบนี้หมดคนที่ถูกรังเเกล่ะ? คนที่ถูกทำร้ายล่ะ? คนที่ถูกย่ำยีทุกอย่างในชีวิตล่ะ? พวกเขาจะมีความสุขมั้ย มีใครคิดถึงเรื่องพวกนนั้นบ้าง ไม่สิ คิดเเล้ว คิดเเล้วเเน่ๆ เเต่ไม่คิดจะปฎิบัติเลยหรอ?ไม่มีใครคิดจะช่วยบ้างหรอ?  

ไม่มีใครจะคิดถึงพวกเขาบ้างเลยหรอ?

ให้ตายสิ! 

ถ้าทุกๆคนจะเอาเเต่ทำเมินละก็

ฉันจะเปลี่ยนมันเอง!

ให้ตายสิถ้าสังคมมันเน่าเฟะนักละก็!

ถ้าอย่างนั้น!

ก็เริ่มเปลี่ยนซะตั้งเเต่ตอนนี้เลยสิ!