ม่านเสน่หา (รีไรท์ *เปิดจองเล่มตามยอดสั่งจองนะคะ)

*เรื่องนี้มีอีบุ๊คนานแล้วนะคะ แต่ฝนจะสั่งทำเล่มสำหรับนักอ่านที่อยากเก็บหรือไม่สะดวกโหลดอีบุ๊คนะคะ เนื่องจากสอบถามกันมาเยอะพอสมควร ฝนเลยจะทำตามยอดจองเท่านั้น รายละเอียดเพิ่มเติมเดี๋ยวฝนมาแจ้งนะคะ

ม่านเสน่หา

ทรัมมัย ประธานบริษัทผลิตอาหารกระป๋องและเจ้าของธุรกิจส่งออกผู้มากความสามารถ เขาภูมิใจนักหนากับเลขาฯ คนนี้ แต่ไม่รู้ว่าทำไมหลัง ๆ มานี่เธอถึงมีบางอย่างผิดปกติไป ไม่ใช่ว่าแอบรักเขาหรอกใช่ไหม? ถ้าใช่ล่ะก็...คงมีเรื่องต้องตักเตือนกันยาววว

ปัณฑารีย์ เจ้าของฉายาเลขาฯแม่ชีที่แสนมีประสิทธิภาพ ต่อให้เจ้านายสั่งไปตายก็ยังได้ เพื่อค่าจ้างสูงลิ่วเธอย่อมไม่เกี่ยง แต่ถ้าเธอเผลอไปขโมยอสุจิของเจ้านายเข้าอย่างไม่ตั้งใจล่ะ เธอจะโดนหักเงินเดือนไหมหรือจะโดนไล่ออกหรือเปล่า หรือทำเนียน ๆ ไปไม่มีใครมานั่งนับหรอกว่าตัวดุ๊กดิ๊กนั่นจะหายไปกี่ตัว! 

เฌอรีญา เธอคือหญิงสาวแสนน่ารักท่ี่ใคร ๆ ต่างพากันปกป้อง หรือแท้ที่จริงคือคนที่ทุกคนต้องระวังตัว   

ฝากติดตามด้วยนะคะ โหวต เม้นต์ แอดเรื่องนี้ด้วยนะจ๊ะ
ปล. งานขายค่ะ ฝากนิยายของจินห์จุฑา กนกนุชทุกเล่ม ในรูปแบบE-bookด้วยจ้า

กติกาจ้า

1. เรื่องนี้อัพ 60-70 เปอร์เซ็นต์ตามที่เราเคยทำกันเหมือนเรื่องก่อนหน้านี้เนอะ

2. ห้ามก๊อปห้ามคัดลอก ห้ามทุกอย่างที่เป็นการทำซ้ำ ทำใหม่นะจ๊ะ เรื่องนี้เป็นลิขสิทธิ์ของกนกนุช, จินห์จุฑาคนเดียวเท่านั้น

3. เรื่องนี้ผู้เขียนเขียนจากจินตนาการ ไม่ได้เกี่ยวข้องกับบุคคล สถานที่ หรือเหตุการณ์จริงใด ๆ ทั้งสิ้น 

4. รบกวนสักนิดกดแอด หรือเม้นต์ หรือโหวตให้ไร้ท์ด้วยเนอะ จะได้เป็นกำลังใจปั่นเรื่องอื่น ๆ และอัพให้อ่านเรื่อย ๆ

สุดท้ายนี้ขอบคุณมากนะคะที่ติดตาม และให้กำลังใจไรท์ กราบบบบที่อกงาม ๆ จ้า ^^

ฝากนิยายที่ผ่านมาด้วยนะจ๊ะ

กุหลาบเปื้อนฝุ่น จินห์จุฑา www.mebmarket.com ท่าทีเป็นห่วงเป็นใยของฟ้าลดาทำให้ภคินใบหน้าเกร็งไปหมด “กลับไปนอนซะฟ้าลดาก่อนที่ผมจะหมดความอดทนกับคุณ”“คุณไม่มีสิทธิ์!” ฟ้าลดาแหวขึ้นอย่างเหลืออด ซึ่งเป็นครั้งแรกที่ภคินและปรัชญ์ได้เห็นมุมนี้ของหญิงสาว ภคินกระตุกยิ้มมุมปาก นัยน์ตาวาววับ “ตอนนี้ผมพูดได้ไม่เต็มปากว่า ผมมีสิทธิ์ แต่รออีกนิดนะฟ้าลดา ผมจะเอาสิทธิ์ที่คุณถามหามาปาใส่หน้าคุณให้ได้”“ฉันไม่ต้องการ”“แต่ผมต้องการ! ต้องการมาก ๆ เลยล่ะ ขึ้นไปนอนซะ ผมสัญญาว่าจะรีบเอาตำแหน่งที่เหลือมาให้คุณแน่ อย่าสติแตกลาออกไปซะก่อนล่ะ อย่าคิดจะหนีอีก เพราะถ้าผมหาคุณไม่เจอเรื่องมันคงใหญ่โตกว่าที่คิดแน่”...

รักโดยเจตนา จินห์จุฑา www.mebmarket.com     “ไม่ ผมไม่ให้มันทำได้หรอก คุณนอนพักนะ ผมให้เอมเอาเสื้อผ้ามานอนเฝ้าคุณแล้ว รอผมกลับมานะ ผมไปแป๊บเดียว” เขาชะโงกหน้าจุมพิตหน้าผากมนไล่ลงมาที่ปลายจมูกและมาจนถึงริมฝีปากอิ่ม ตอนนี้มีเพียงสิ่งนี้ที่จะช่วยให้คนบนเตียงกว้างลืมความทุกข์ไปได้     คีติกายอมเปิดปากรับจุมพิตจากธาวินอย่างเต็มใจ ทุกการสัมผัสเหมือนยาที่รักษาบาดแผลลึกในใจเธอไปได้ ความกลัวความอ้างว้างถูกปัดกวาดไปด้วยสัมผัสทะนุถนอมและปลอบประโลมใจจากเขา     “แค่นี้ก่อนคนดี” ธาวินบอกยิ้ม ๆ เมื่อมือเรียวทำท่าจะปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตของเขาเพราะถูกการจู่โจมของเขาทำให้อารมณ์แตกกระเจิง “ผมแก้ปัญหาได้ถูกจุดจริง ๆ” เย้ายิ้ม ๆ ก็ได้เห็นใบหน้าสวยขึ้นสีระเรื่อน่ามองกว่าตอนก่อนหน้านี้เป็นไหน ๆ    “ใครใช้ให้จูบขนาดนั้นล่ะคะ”    “ก็ถ้าอยู่บ้านคงไปต่อแล้ว แต่นี่รอก่อนนะครับ”*ขอบคุณทุกการติดตามและทุกยอดดาวน์โหลดนะคะ : จินห์จุฑา / กนกนุช

​

กุหลาบเปื้อนฝุ่นจินห์จุฑาwww.mebmarket.comท่าทีเป็นห่วงเป็นใยของฟ้าลดาทำให้ภคินใบหน้าเกร็งไปหมด “กลับไปนอนซะฟ้าลดาก่อนที่ผมจะหมดความอดทนกับคุณ” “คุณไม่มีสิทธิ์!” ฟ้าลดาแหวขึ้นอย่างเหลืออด ซึ่งเป็นครั้งแรกที่ภคินและปรัชญ์ได้เห็นมุมนี้ของหญิงสาว ภคินกระตุกยิ้มมุมปาก นัยน์ตาวาววับ “ตอนนี้ผมพูดได้ไม่เต็มปากว่า ผมมีสิทธิ์ แต่รออีกนิดนะฟ้าลดา ผมจะเอาสิทธิ์ที่คุณถามหามาปาใส่หน้าคุณให้ได้” “ฉันไม่ต้องการ” “แต่ผมต้องการ! ต้องการมาก ๆ เลยล่ะ ขึ้นไปนอนซะ ผมสัญญาว่าจะรีบเอาตำแหน่งที่เหลือมาให้คุณแน่ อย่าสติแตกลาออกไปซะก่อนล่ะ อย่าคิดจะหนีอีก เพราะถ้าผมหาคุณไม่เจอเรื่องมันคงใหญ่โตกว่าที่คิดแน่” ...​

​คล้องใจภรรยา (ตอนพิเศษ) กนกนุชwww.mebmarket.comเห็นหน้าเธอแบบนั้นผมก็อดหมั่นไส้ไม่ได้ “ยังไม่เข้าใจอีก วันนั้นที่สระน้ำของมหา’ ลัย ผมเป็นคนลากคุณขึ้นจากน้ำ” ผมบอกแล้วมองหน้าเธอตาไม่กระพริบ “แล้วก็เป็นสามีคุณคนนี้แหละที่ก้มลงเป่าปากคุณครั้งแล้วครั้งเล่า นวดหัวใจให้สลับกันจนคุณสำลักน้ำออกมา สรุปแล้ว...ผมเป็นคนช่วยชีวิตคุณไว้นะที่รัก ดังนั้นต่อไปอย่าได้บังอาจมาชมมันต่อหน้าผมอีกเด็ดขาด” ผมมองหน้าเธอด้วยสายตาท้าทาย แต่ดูเหมือนตอนนี้เธอจะไม่ค่อยมีสติสตังสักเท่าไหร่ ผมลองขยับไปใกล้สะกิดไหล่เธอที่นั่งเหม่อเหมือนวิญญาณออกจากร่างไปแล้วเบา ๆ “ที่รัก การเสียหน้าไม่ใช่ปัญหาใหญ่โตอะไรสักหน่อย” และการพูดแบบนั้นพร้อมรอยยิ้มร้าย ๆ ของผมก็ทำให้เธอได้สติอย่างรวดเร็ว “คุณ...คุณร้ายกาจที่สุดเลย!” ขอให้นักอ่านที่รักมีความสุขกับตอนพิเศษของพี่หมอช้างและหนูน้ำนะคะ​

​เจ้าสาวเบอร์รองกนกนุชwww.mebmarket.com“คิดว่าฉันอยากแต่งกับเธอนักหรือไง ที่ทำนี่ก็เพราะไม่อยากให้ผู้ใหญ่เสียหน้า เดี๋ยวฉันจะไปบอกช่างแต่งหน้าส่วนเธอก็อยู่ในนี้รอ” กาสะลองมองคนที่พูดจากห่างเหินกับเธอในรูปแบบที่ไม่ใช่แค่ ‘ผม’ กับ ‘คุณ’ ด้วยแววตาไหววูบ ในอกปวดแสบปวดร้อน ทั้งคำพูด น้ำเสียง และแววตาไม่เหมือนกลินท์เมื่อสิบกว่าปีก่อนสักนิด ตอนนั้นเขายังเป็น ‘พี่โต’ สำหรับเธอและน้องสาว แต่เมื่อไหร่กันที่เขาเป็น ‘พี่โต’ สำหรับแก้วเจ้าจอมคนเดียว... กาสะลองสะบัดแขนจนหลุด เธอพุ่งไปที่ประตูหมายจะคว้ามันเปิดออก แต่ยังไม่ทันได้ทำก็ต้องเผลอกรีดร้องด้วยความตกใจเมื่อร่างเธอปลิวหวือเข้ามาในอ้อมกอดของกลินท์ เธอไม่ทันได้พูดอะไรออกมากลินท์ก็ก้มหน้ามาชิดและประกบปากปิดกลืนเสียงหนวกหูของเธอไว้ทันที​​คล้องใจภรรยากนกนุชwww.mebmarket.com“ไปอาบน้ำ เสื้อผ้าเอาของผมไปใส่ก่อน” “ฉันจะกลับ” เธอปรี่ไปที่ประตูทันทีทว่ากรินทร์เร็วกว่า เขายึดข้อมือบางไว้แน่น “มีเหตุผลหน่อยสิคุณ ไปอาบน้ำไป ลูกอยากพักผ่อนแล้ว” “ฉันเกลียดคุณที่สุดเลย!” ธาราเค้นคำพูดออกมาในที่สุด ยิ่งรักมากก็ยิ่งเจ็บปวดมาก เขาพาเธอมาบ้านราวกับว่าต้องการพาเธอมาให้คนในครอบครัวยำให้เละ เหอะ! ไม่เห็นอยากมีเลย บ้านหลังใหญ่ คนเต็มบ้านแต่กลับจิตใจคับแคบ! “เอาเถอะ ผมก็ไม่ได้ชอบคุณหรอก คุณก็ท่องไว้ว่าเพื่อลูก ๆ” ​

​สามีตัวร้ายกนกนุชwww.mebmarket.com“ฉันหิวน้ำ” ประโยคที่ไม่ควรเกิดขึ้นในบรรยากาศที่คนสองคนแทบฆ่ากันตายแบบนี้ผุดขึ้นมาได้อย่างไรไม่รู้ แต่แก้วเจ้าจอมยอมโดนด่าว่าทุกอย่างในตอนนี้ เพราะเธอคอแห้งไปหมดแล้วจริง ๆ ทว่าแทนที่เขาจะตอกหน้าเธอด้วยถ้อยคำเจ็บแสบ แต่เขากลับก้มหยิบขวดน้ำเปล่าที่พราวหยดน้ำขึ้นมา จากนั้นก็แกะพลาสติกที่ปากขวดออกแล้วยื่นให้เธอแก้วเจ้าจอมรับมาดื่มด้วยท่าทางงง ๆ “ดื่มช้า ๆ เดี๋ยวก็สำลักหรอก” คีรีบอกจากนั้นก็เดินไปที่หัวเรือแล้วสตาร์ทเครื่องยนต์ เขาไม่ได้สนใจแก้วเจ้าจอมอีก เพราะมั่นใจว่าอีกฝ่ายไม่มีทางกระโดดหนีเขาไปตอนนี้แน่ ดูก็รู้ว่ากลัวตายแค่ไหน! เขาตั้งหน้าตั้งตาขับเรือให้ถึงเกาะ พอไปถึงที่นั่นเขาจะได้ทำอะไร ๆ สะดวกขึ้น ตอนนี้ก็ให้คนคิดหนีดีใจไปก่อน ถึงเกาะแล้วแก้วเจ้าจอมจะได้รู้ไว้ว่า อย่าคิดจะหนีเป็นรอบสองอีกเด็ดขาด! ​​พ่ายรักเจ้าบ่าวกนกนุชwww.mebmarket.com“คุณไม่ได้เป็นอะไรมากใช่ไหม” “...” “ผมขอคุยกับคุณสักห้านาทีได้ไหมแล้วจะกลับ” ปริญญาต่อรองไม่สนใจสายตาโกรธเกลียดของกรินทร์ “...” “ผมพูดกับดาแล้ว เขาไม่เอาเรื่องคุณ...” “เอาเรื่องอะไร! ฉันไม่ได้ทำอะไรผิดสักอย่าง ไปสิ กลับไปปลอบใจเธอสิ หึ คิดว่าฉันรักฉันแคร์คุณมากถึงขั้นยอมให้ผู้หญิงของคุณมาทุบตี ใส่ร้ายฉันแบบนี้หรือไง ไปเลยมาทางไหนก็กลับไปทางนั้นเลย ฉันเกลียดคุณ!” พูดจบก็วิ่งขึ้นบันไดไปทั้งน้ำตา เธอหวังแค่ว่าเขาจะมาเยี่ยมด้วยความเป็นห่วง แต่กลับมาตอกย้ำว่าเธอเป็นคนผิด คนแบบนี้เหรอที่เธอสมควรจะรัก...​

แค่รัก...เท่าฟ้า จินห์จุฑา www.mebmarket.com ปราณชลส่งยิ้มให้สาวน้อยในชุดทูพีชสีส้มสดใส “พอดีมีธุระอยากปรึกษาพี่สาวของน้องแยมนิดหน่อยครับ”‘พี่สาวของน้องแยม’ สะดุ้งโหยง แต่พอเงยหน้ามองสบตากับปราณชลแล้วไม่พบความผิดปกติใด ๆ เธอก็ลอบถอนหายใจออก “คุยกับฉันเรื่องอะไรคะ” กว่าจะหาลิ้นตัวเองเจอก็นานพักหนึ่งเลยทีเดียว แต่ถึงจะถามไปแบบนั้นก็ยังพยายามทำตัวนิ่ง ๆ อยู่ในน้ำต่อไปให้น้ำใสแจ๋วอำพรางร่างกายของตัวเอง แม้จะช่วยอะไรแทบไม่ได้แต่ก็ยังดีกว่าขึ้นจากสระตอนนี้อย่างแน่นอน“เราจะยืนคุยกันอย่างนี้จริง ๆ หรือครับ”“คุณช่วยเข้าไปรอในบ้านก่อนได้ไหมคะ เดี๋ยวฉันกับแยมจะตามไปค่ะ”ปราณชลพยักหน้าและหันหลังทำท่าจะเดินเข้าบ้าน แต่เสียงกรีดร้องตามด้วยเสียงตู้มที่ดังอยู่ด้านหลังทำให้ต้องหันขวับไปมอง สิ่งที่เห็นคือทยิดากำลังตะเกียกตะกายจากน้ำที่น่าจะลึกไม่เกินหนึ่งเมตรครึ่ง ซึ่งใกล้กันนั้นปนิตากำลังว่ายมาช่วยพี่สาวของตัวเองอย่างทุลักทุเล...

กลรักเกมร้าย กนกนุช www.mebmarket.com    เธอยังคงเซ้าซี้ไม่เลิก ซ้ำตอนนี้ยังเอาหน้ามาถูไถไหล่เขาอย่างสนิทชิดเชื้อ เพื่อให้ได้เครื่องดื่มที่ต้องการอีกแก้ว แน่นอนว่าแก้วที่แล้วเธอก็พูดแบบนี้   “ไม่แล้วจ้ะ ไหนเธอบอกว่าจะนอนหลังจากได้แก้วเมื่อกี้ไป”   “มันหกไปหมดแล้วนี่คะ”    เสียงงอด ๆ เป็นมอดกัดไม้นั่นทำเอาษมาอดขำไม่ได้ “หกลงไปอยู่ใน    กระเพาะเธอหมดน่ะสิ ทำไมพี่ไม่เคยรู้เลยว่าเธอก็แสบใช่เล่น”  “พี่เหรอ” ถึงจะไม่มีสติ แต่คำแทนตัวที่ได้ยินก็ยังสะดุดหูจนต้องเอ่ยถาม   พิมพ์ดาหลาเอาคางวางที่ไหล่หนาเป็นการประคองตัวเองไม่ให้หน้าทิ่มและเงยหน้ามองคนพูดเพื่อรอฟังคำตอบ  ษมายกยิ้มเอ็นดู ตอนนี้ใบหน้าของเธออยู่ใกล้เขาเพียงฝ่ามือเท่านั้น สายตาเยิ้ม ๆ และปากจิ้มลิ้มนั่นยั่วตบะเขาน่าดู “อืม พี่ษมาไหนเรียกซิ”   คนถูกสอนให้เรียก ‘พี่’ หัวเราะคิกคัก แต่ก็ยังซบอยู่ตรงไหล่กว้างไม่ไปไหน ปากก็พึมพำ “ดีจัง มีพี่ด้วย”   “ไม่ได้อยากเป็นพี่ชายนะ”

สามีขา...ขอได้ไหมหัวใจคุณ กนกนุช www.mebmarket.com     “ไม่! จะด่าวันนี้แหละ วันอื่นไม่มีทางได้ด่าหรอก วันนี้แกไม่ค่อยมีสติ ฉันต้องรีบจู่โจม”    “งั้นก็เชิญตามสบาย แล้วแม่นั่นเมื่อไหร่จะออกจากห้องน้ำสักที ตกส้วมตายไปแล้ว?”    “นี่ก็เหมือนกัน นิสัยด่ากราดแบบนี้แกไม่เคยทำมาก่อน แต่เท่าที่ดูนี่แกเป็นกับแค่น้องบุญคนเดียว ตอนคบกับแฟนคนก่อนแกสุภาพจนแทบกราบเขาก่อนมีอะไรกัน นี่มันไม่ธรรมดาแล้วนะไอ้วิท”    “ไม่ธรรมดายังไง”    “แกคลั่งเขาไง แกรักน้องบุญ”    “เปล่า! ไม่ได้รัก ใครจะไปรักลง เด็กกะโปโลแบบนั้น ใครไปหลงรักเข้าคงได้ปวดหัวตลอดชี...” คำพูดที่เหลือติดอยู่ที่ริมฝีปากเมื่อประตูห้องน้ำเปิดออกมา และพบว่าคนที่เข้าไปหลบในนั้นมองมาที่เขาด้วยสายตาชนิดหนึ่ง วิทยาเสหันไปมองหน้าเพื่อนทำเป็นไม่เห็น ทั้งที่ในใจรู้สึกร้อนรนกับสายตานั้นของบุญสิตา และไม่ว่าจะทำอย่างไรก็สลัดมันออกจากสมองไม่ได้!    (ขอบคุณทุกยอดดาวน์โหลด เล่มนี้ทำตอนพิเศษให้ 3 ตอนเหมือนเดิมค้าาาาา จุ๊บบบ...)

​โอบใจจันทร์กระจ่างฟ้าจินห์จุฑาwww.mebmarket.com“อยากให้พี่พูดเรื่องที่เธอทำหรือไง” “คะ?” ใจเธอกระตุกวาบ “กลับมานอนบ้านตั้งแต่วันนี้เลย ไม่งั้นพี่จะบอกพ่อของเธอแน่ว่าเธอกับพี่สาวทำอะไรบ้าง” “พี่ปุณณ์!” เธอสังหรณ์ใจแต่แรกแล้วว่าเขาอาจจะรู้ แต่ไม่คิดว่าเขาจะนิสัยแบบนี้ แกล้งเธอสนุกนักหรือไง แล้วนี่รู้ตั้งแต่ตอนไหนเนี่ย เห็นเธอเป็นตัวตลกเหรอ? “ไม่ต้องมาขึ้นเสียงใส่พี่ ง่วงก็ง่วงยังต้องมาทำให้เป็นห่วงอยู่อีก” “ห่วงทำไมล่ะคะ ก็น่าจะรู้ว่านี่ข้าวหอมไม่ใช่ข้าวฟ่าง ไม่ใช่หมอขิมด้วย!” พูดจบก็ตัดสายทิ้งทันทีโดยไม่รีรอให้คนเป็นพี่ต้องข่มขู่อะไรได้อีก เขาคิดว่าเธอจะเชื่อฟังจนยอมกลับไปโดยง่ายสินะ หึ! ขอบคุณทุกการติดตามนะคะจินห์จุฑา