ในเงาจันทร์ฉันเพรียกหาเธอ

          เมื่อฉันตายไปแล้ว ตายด้วยโรคชรา ในวัย 70 ปี จากชีวิตทั้งชีวิตที่ทุ่มเทให้กับค่ายมวยของครอบครัวที่ได้รับสืบทอดมา สิ่งหนึ่งที่คิดได้คือ เมื่อตายแล้วแล้วฉันต้องไปไหน ระหว่างที่ล่องลอยอยู่ในที่ดำมืดที่ไม่รู้จัก ฉันได้พบกับเด็กผู้หญิงคนนึง อายุ ประมาณ 7 ขวบ ซึ่งจมอยู่กับเสียงร้องไห้ด้วยความเศร้าใจ พร้อมเสียงที่ไม่ยิมยอม บางอย่างที่เธอเอ่ยออกมาก้ทำให้คิดไปถึงหลานสาวลูกพี่ชาย ก้ทำให้นึกเอ็นดู 

          

          "หนูจ๋าเหตุใดถึงมานั่งร้องไห้ที่ตรงนี้"

          และเธอก็เงยหน้าขึ้นมองด้วยน้ำตาคลอแล้วเอ่อยออกมาอีกภาษาซึ่งเป้นภาษาจีนแต่ทำไมยายแก่อย่างฉันจึงเข้าใจก็ไม่รู้นะ

          "ข้ายังไม่อยากตายเจ้าค่ะท่านยาย ข้ายังไม่ได้เป็นในสิ่งที่ได้เคยสัญญากับครอบครัวไว้และข้าได้เคยให้สัญญากับคนๆนึงไว้ว่าจะไปคุ้มครองเขา  ข้าจะทำยังไงดีท่านยาย"

          "ในเมื่อทำอะไรไม่ได้เราก็อธิษฐานบอกครอบครัวว่าเมื่อชาตินี้ทำไม่ได้ขอเป็นในชาติหน้าและขอให้มีคนปกป้องเขาแทนเจ้าเพราะเราแก้ไขไม่ได้ มายายจะช่วยหนูอธิษฐานดีรึไม่"

          ว่าแล้วฉันก็จับมือเด็กสาวมาช่วยอธิษฐานซักพักสิ่งที่เกิดขึ้นเป็นการที่ฉันล่องลอยไปตามแสงและไปยังสถานที่แห่งหนึ่งและก็หลับไป

            เดี๋ยวมาอัพเดทตอนต่อไปนะคะ อีกไม่เกิน 7 วันค่ะ