สุริยันกรรแสง (Mperg)

นานเท่าใดแล้ว ที่ทานตะวันเฝ้ามองแต่ดวงอาทิตย์ ..

นานเท่าใดแล้ว ที่ทานตะวันต้องโศกเศร้ายามพระอาทิตย์ลับขอบฟ้า หายไป..

แล้วนานเพียงใดแล้ว ที่ทานตะวันไม่สามารถ มองผู้ใดได้ นอกจากดวงสุริยัน...

                       ..............

ทานตะวันนั้นเฝ้ามองเพียงดวงอาทิตย์

ทั้งที่รู้อยู่แก่ใจว่า....

ดวงอาทิตย์นั้น ไม่เคยแลมองทานตะวัน และไม่ได้ให้แสงสว่างแก่ดวงทานตะวันเพียงผู้เดียว..

ทานตะวันต้นน้อยๆ เช่นเขา ควรเฝ้ามอง เฝ้าหวังให้สิ่งที่อยู่ไกลเกินอาจเอื้อม ชายตาแลตน จริงๆใช่ไหม?

หรือเขาควรฉีก ทฤษฎีเก่าแก่คร่ำครึ นี้ทิ้งไป แล้วเดินบนทางเส้นใหม่ ที่เขาขีดเขียนขึ้นมาเอง..

           ....................................

#นิยายวาย

#ท้องได้

#สำหรับคนที่ไม่ชอบ แนวคนเลวถูกลงโทษ