ชิงเหม่ยเซียน

เรื่องใหม่ กับไรท์เอง 

    " กูท้อมามากแล้ว!..ไม่เอาแล้ว..หยุดเถอะ ..หนะ.หยุดทรมานได้แล้ว " ฉันพููดพร้อมร้องไห้ไปด้วย "มึงจะท้อไม่ได้! จนกว่ามึงจะตาย ฮิๆๆ" ทำไมยังไม่ตายน่ะ ทำไม!ฉันได้แต่คิดคร่ำครวญอยู่ในใจ "อ๊ากกก"ฉันตะโกนออกมาอย่างบ้าคลั่ง เมื่อแม่ของไว้ๆฉันกำลังตัดข้อเท้าฉัน กรีดร้องไปได้สักพัก ฉันก็หมดแรงคล้อยจะหมดสติไป ก่อนที่จะตื่นมาอีกครั้งในที่ๆไม่คุ้นตา ฉันส่องสายตา สำรวจไปทั่วห้อง "นังหนู ฟื้นแล้วรึ" ฉันพยายามลองหาคนที่เรียกฉัน "นังหนู ข้าอยู่ข้างเตียงเจ้า " ฉันหันไปมองข้างเตียงก่อนที่จะพบชายแก่คนนึงนั่งอยู่ข้างเตียง ก่อนจะที่เออออตามน้ำไปก่อน "ท่านปู่ ข้าหิวน้ำ" "นังหนู เจ้าหิวน้ำรึ เดี๋ยวข้าไปเอามาให้ "พอท่านปู่ออกไปได้สักพัก อยู่ๆก็..เกิดอาการปวดหัว! ฉันได้แต่กังวลว่าร่างนี้มีโรครึเปล่า(คนขี้กังวล) .... พอปวดหัวได้สักพัก ความทรงจำของเจ้าของร่างเดิมก็ไหลทะลักเข้าหัวฉัน ฉันเรียบเรียงความได้ว่า เจ้าของร่างนี้เดิมมีชื่อว่า ชิงเหม่ยเซียน ตอนที่ร่างนี้เกิดมา ได้นามว่าอัจริยะ มีจุดลมปราณ 108จุด แต่ทว่ากับไม่สามารถบำเพ็ญเพียรได้ ห้ะ ไม่สามารถบำเพ็ญเพียรได้แต่จุดลมปราณ โลกนี้มันบ้าไปแล้ว 

       ทุกคนอย่าพึ่งสงสัยนิสัยน้องน้าาา  ที่แสดงออกมาน่ะ เป็นนิสัยจริงๆของนาง เนื่องด้วยเมื่อก่อนเนี่ย นางถูกทรมานก็เลยเก็บซ่อนนิสัยท่่แท้จริงเอาไว้  ส่วนสาเหตุที่ตายเนี่ย เสียเลือดมากเกินไป ร่างเดิมอายุ12ปี ร่างใหม่อายุ8ปีค่าาา 

         นิยายเรื่องนี้มาจากจินตนาการของไรท์กับพล็อตเรื่องของหลิวอี้โยวส่วนนึงด้วย 

     เป็นแรงบันดาลใจให้แต่งเรื่องนี้ขึ้นมาค่ะ