First to Last

                     งานศพของ "ลาส" ถูกจัดขึ้นในวันที่ฝนตกหนักและลมแรงซึ่งแตกต่างกับเจ้าตัวตอนที่ยังมีชีวิตอยู่มาก

                       

                       แต่ถึงพูดไปก็เท่านั้นตอนนี้ตัวเองยังได้แค่นอนพักฟื้นอยู่ที่โรงพยาบาลหลังจากการผ่าตัดเสร็จแต่งานศพของเขาคงจะมีคงร้องให้เป็นจำนวนมาก มันเป็นหลักฐานที่ดีเลยว่าช่วงที่เขามีชีวิตอยู่นั้นเป็นคนแบบไหน

                       

                     ตอนนี้ตัวเองที่อยากจะไปงานศพของเขามากก็ไปไม่ได้เพราะต้องพักฟื้นก่อนแต่เรื่องการตัดสินใจอื่นๆคนที่คอยช่วยตัดสินใจก็ไม่อยู่แล้ว ตอนนี้ตัวเองเป็นนักเรียนชั้นมัธยมตอนปลายที่ผ่านความเจ็บปวดจากการผ่าตัดมามากแล้ว แต่สำหรับการตายของเขามันเจ็บปวดกว่าการผ่าตัดทั้งหมดที่เคยเจอมาเลยล่ะ

                     

                       โดยปกติตัวเองนั้นเป็คนที่ชอบเก็บตัวไม่ออกไปไหนชอบอยู่บ้านดูซีรีย์ไม่ชอบการออกไปข้างนอก แต่ตั้งแต่เขาคอยมาชวนไปข้างนอกก็เลยมีความอยากไปเพิ่มขึ้นบ้างแต่ก็นะ แค่ชั่วคราวเพราะเขาเพียงคนที่อยากไปด้วยก็ไม่อยู่แล้ว

                         

                        มีของที่เขาเคยขอให้ลองอ่านดูสักครั้งเป็นหนังสือที่ตอนแรกก็รับปากมาแบบส่งๆแต่ตอนนี้ก็อยากอ่านขึ้นมามากๆ พอเริ่มอ่านก็เหมือนได้ยินเสียงของเขาคนนั้นอีกครั้งจริงๆตอนแรกเขาเคยพยายามอ่านให้ฟังแล้วแต่ตอนนั้นก็ไม่ได้ตั้งใจฟังแต่พอมาตอนนี้พอเริ่มอ่านก็ร้องให้อีกแล้วเพิ่งจะหยุดได้แท้ๆ ไม่รู้ทำไมตอนนี้รู้สึกว่าเขาต้องทำถึงขนาดนี้เพื่อชั้นด้วยนะ

                     

                         หลังจากที่อ่านไปได้สักพักพ่อและแม่ก็มาเยี่ยมเอาข้าวมาให้กินพยาบาลและหมอก็มาแจ้งว่าตอนนี้ไม่มีอาการอะไรที่น่าเป็นห่วงแล้วแต่ยังไงก็ให้รอดูอาการที่นี่ไปก่อนหลังจากที่ทุกคนกลับไปแล้วก็เริ่มอ่านหนังสือของเขาอีกครั้งแต่อ่านไปได้ไม่เท่าไรก็เริ่มร้องอีกแล้วจึงคิดว่าพอก่อนแล้วกันและก็เลยปิดไฟนอนในตอนนั้นตัวเองยังคิดเลยว่าไม่ว่าจะยังไงอีกสักครั้ง ขอแค่ให้ได้เจอเขาสักครั้ง

 

                          ขอแค่ได้เจอก็พอในฝันก็ได้อยากบอกแค่ว่ารอชั้นด้วยนะ "ลาส"......