ข้อผิดพลาดเพียงหนึ่งเดียวของข้า

เมื่อเด็กติดนิยายทะลุมิติมาตามท้องเรื่อง...

ใครบอกกันว่าอ่านนิยายแล้วพอทะลุมิติมาแล้วจะสะบาย? 

เหมยคนนี้ขอเถียงขาดใจ อ่านนิยายมาเป็นร้อยเรื่องไอ่เราก็ความจำไม่ได้ดีขนาดนั้น 

เนื้อเรื่องนิยายที่อ่านมาตีกันไปหมดจนคาดเดาอะไรในนิยายก็ไม่ได้ แถมชื่อตัวละครหลักๆอีก

“จำไม่ได้โว้ยย!”

แต่ถ้าจะให้เดาละก็...

“เจ้าว่านางชื่อเหมยอิงงั้นหรือ”

“เจ้าค่ะคุณหนู นางเป็นคุณหนูใหญ่แห่งจวนเสนาบดีเจ้าค่ะ”

“ดูจากชื่อแล้วนางน่าจะเป็นคนดี”

“...” คุณหนูเจ้าคะนาง

‘หรือว่าเราจะมาอยู่ในนิยายแนวนางเอกแมรี่ซูนะ ดูจากชื่อแล้วน่าจะเป็นนางเอกที่อ่อนโยนมากแน่ๆ’ 

เอาหล่ะ “นี่ย่อมต้องเป็นชื่อนางเอกอย่างแน่นอน!”

“นางเอกหรือเจ้าคะ” นี่คุณหนูพูดถึงเรื่องอะไรกันเจ้าคะ

.

.

.

“ข้าเหมยอิงคุณหนูแห่งจวนเสนาบดีเจ้าคิดจะยกตัวเทียบเท่าข้ารึ!”

‘เอิ่ม...ข้าว่านางคงไม่ใช่นางเอกแนวเทพทรูแล้วหล่ะ นี่มันบทนางร้ายชัดๆ’

*เรื่องนี้เป็นนิยายแนวเบาสมอง ไม่อิงประวัติศาสตร์และไม่มีสาระใดๆทั้งสิ้น โครงเรื่องทั้งหมดมาจากการจินตนาการโดยใช้สมองอดนอนตอนเที่ยงคืนคิดขึ้นมา หากนิยายบกพร่องตรงไหนสามารถติชมได้นะคะ ไรท์เป็นมือใหม่เลยยังแต่งไม่ค่อยคล่องเท่าไหร่หากมีเนื้อหาตรงไหนที่ดูงงๆหรือมีเขียนผิดตรงไหนคอมเมนต์บอกไรท์ได้เลยค่ะ ติได้ชมได้แต่อย่าแรงมากนะคะไรท์เตอร์ใจบาง 55555