จอมใจจัก(รพรรดิ)พลัดหลง - นิยาย จอมใจจัก(รพรรดิ)พลัดหลง : Dek-D.com - Writer
×

    จอมใจจัก(รพรรดิ)พลัดหลง

    เมื่อจอมจักรพรรดิน้อยรูปงาม ผู้เก่งกาจ ปราดเปรื่อง? พร้อมองครักษ์คู่ใจ ถูกพายุหมุนสุดประหลาดล้ำ พัดพาและหอบร่างของพวกเขา ส่งมายังดินแดน?? อันไกลโพ้น "นี่มันแคว้นใดกัน?"

    ผู้เข้าชมรวม

    118

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    9

    ผู้เข้าชมรวม


    118

    ความคิดเห็น


    0

    คนติดตาม


    0
    จำนวนตอน :  2 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  27 ก.ค. 64 / 09:37 น.
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

    คุณว่า 

    เรื่องเนื้อคู่ 

    ปาฏิหาริย์

     แรงอธิฐาน

     ย้อนเวลา 

    อะไรทำนองนี้ มันมีอยู่จริงๆ มั๊ย?

    หรือเป็นเพียงเรื่องเล่า?

     ความเชื่อ?

    ที่บางคนก็เชื่อจริงๆ 

     บางคนก็เชื่อครึ่งไม่เชื่อครึ่ง 

    แต่บางคน ก็ไม่ได้เฉียดเข้าใกล้ทั้งสองอย่างที่ว่ามาเลย 

    ก็นะ ถึงกระนั้น ก็ยังถูกเหมารวมอยู่ในความเชื่อ 

    คือ เชื่อว่าเรื่องประมาณนี้ มีอยู่แต่ในนิยาย 

    หรือในหนังละคร แนวแฟนตาซี เท่านั้นแหละ

    แต่บางที คนเราก็มักจะเจอกับอะไรที่เกินความเชื่อ  

    ถ้าแบบนั้น จะเป็นยังไงล่ะ มันคงจะวุ่นวายพิลึก กึกกือ?



    ๐๐๐


     กริ๊งงง กริ๊งงงง กริ๊งงงง

    เสียงโทรศัพท์มือถือที่วางอยู่ข้างๆ ดังขึ้น เจ้าของชะโงกหน้าดู ขณะกำลังนั่งเพลิดเพลินดูไลฟสด ในแทปเล็ต เกิดความสงสัย? เบอร์ใครวะ 02--แต่ก็ร้อง อ๋อ..ในใจ ยื่นมือออกไปกดรับสาย

    "ฮาโหล ชุนค่ะ"

    "สวัสดีค่ะ คุณชุน อิ๋วเองค่ะ"น้ำเสียงต้นสายฟังดูมีความกังวล

    "ว่าไงอิ๋ว" ชุนถามเพราะร้อยวันพันปี ไม่เคยมีใครใช้เบอร์ของอพาร์ตเมนต์ โทรหา จนแทบจะลืมไปแล้ว ว่าเบอร์อะไร

    "เฮ้ย ชุนนี่ฉันเอง" เสียงของเพื่อนสนิท ซึ่งเป็นพีอาร์ แทรกเข้ามา "อิ๋ว เดี๋ยวพี่คุยเอง" พลางหันไปบอกน้องโอปเรเตอร์

    "เอ้า? แยม แกมีอะไร"

    "ฉันจะมีอะไร แกนั่นแหละ?"

     "ฉันมีอะไร?"

     "แกไปงานคอสเพลย์ มารึเปล่า?"

     "อื้อ ไปส่งชิว ทำไม?"

     "แก ...มีชายหนุ่ม สองคน ยังใส่ชุดคอส อยู่เลย มาตามหาพวกแกจากนามบัตร"

     "หาาา!?"

     "ไม่ต้องหา เขาอยู่นี่แล้ว เสียอย่างเดียวว่ะแก พูดกันไม่ค่อยรู้เรื่องเลย พี่แกฟังภาษาอังกฤษ ไม่ออก ภาษาจีน ซัวปา ของฉัน ยังสื่อสาร กับทัวร์จีนได้ แต่กับพี่แก? ไม่เลยว่ะ เอาเถอะๆ ถ้าแกไม่ว่างมาจัดการ เดี๋ยวฉันรับไว้เองก็ได้ เพราะภาษาใบ้ ภาษาใจ ภาษากาย ฉันถนัด"

    "แล้วแกรู้ได้ไง ว่าเขาเป็นคนจีน สุ่มสี่สุ่มห้า เดี๋ยวก็เจอฆาตกรโรคจิตหรอก"

    "ฮ่อยย หน้าตาท่าทางแบบนี้ ไม่น่าจะใช่กัปตันอเมริกาหรอกมั้ง สำเนียงส่อภาษานะแก รู้ว่าจีนแน่ๆ แต่ไม่รู้จีนอะไร ฮกเกี้ยนก็ไม่ใช่? ไหหลำก็ไม่ใช่? จีนกลางก็ไม่เชิง ฮ่องกง(กวางตุ้ง)นี่แล้วใหญ่  แต่ งานดีเว้ออๆ แบบนี้  โรคจิตก็โรคจิตเถอะวะ อั๊วยอมตาย"

    "??บ้าผู้" ชุนว่าเพื่อนสนิท อย่างหมั่นไส้ แต่คนถูกว่ากลับหัวเราะคิกคักชอบอกชอบใจ

    "เต็มใจจ้ะ  เต็มใจ ...แล้ว CT scan ของฉันนะ มันบอกว่า เป็นผู้ ร้อยเปอร์เซ็นต์ด้วยเว้ย"  พร้อมเสียงหัวเราะหื่นเบาๆ 

                    "ไอ้บ้า..*¥#^€" ชุนทำเสียงยุ่งเหยิงใส่โทรศัพท์ ซึ่งอีกฝั่งไม่มีทางรู้ ก่อนวางสาย ในใจครุ่นคิด ..ใครหว่า?




    เรื่่องราว ตัวละคร เหตุการณ์ สถานที่ ... ล้วนสมมุติ 

    แนวค่อนไปทางคอมเมดี้ ภาษาที่ใช้ อาจจะโบราณแค่พอกรุบกริบ ไม่เน้นหนัก

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น