เกิดใหม่เป็นนักปฏิวัติต่างโลก

ธงโบกสะบัดไปตามสายลมผสมคลุ้งควันหลงจากลูกปืนและเพลิงไฟ เสียงกู่ร้องของประชาชนดังก้องไปทั่วทุกสารทิศราวกับเป็นสัญญาณแด่ศักราชใหม่ ความรุนแรงก่อตัวขึ้นราวกับพายุคลั่งที่ถาโถม...เลือดของผู้คนไหลซึมลงผืนถนนไม่แบ่งสีแม้เป็นนายทหารหรือประชาชน ผู้คนที่ครั้งหนึ่งเคยเป็นเพียงมดงานลุกฮือหมายต่อกรนางพญาผึ้งเพื่อหวังชิงน้ำหวานแห่งอุดมคติ...

‘เป็นไปไม่ได้ คือคำศัพท์ที่พบในพจนานุกรมของคนโง่เท่านั้น’

นั่นคือคำกล่าวของนโปเลียน บุรุษสงครามแห่งฝรั่งเศส...และเธอก็ศรัทธาในคำกล่าวนั้นอย่างแรงกล้า

เกิดในโลกใบใหม่ที่ตนไม่รู้จัก...เติบโตมาในบ้านชนชั้นรากหญ้าของสังคม...ดิ้นรนหาเงินเพื่อประทังชีวิต...และหาความสุขใส่ตัวเท่าที่คนชนชั้นแรงงานจะหาได้ เธอไม่ได้คาดหวังอะไรในชีวิตใหม่นี้นัก...

แต่สุดท้าย...ก็ไม่มีผู้ใดหรือแม้แต่เธอเองที่คาดคิดว่า...ตนเองได้เลือกก้าวเดินสู่หนทางที่ไม่อาจหวนกลับ

[หากเจ้าปฏิวัติสำเร็จผู้คนจะสรรเสริญเจ้าและจารึกเจ้าลงหน้าประวัติศาสตร์ในฐานะของผู้ปลดแอก....แต่หากไม่สำเร็จ เจ้าก็เป็นได้แค่กบฏ ผู้พ่ายแพ้ในสงครามกลางเมืองนี้]

[หากสู้ด้วยอหิงสาเฉกเช่นคานธีไม่ได้....ลูกปืนคงเป็นทางออกที่เห็นผลชัดยิ่งกว่าสิ่งใด]

[การต่อสู้เพื่อความยุติธรรมมันไม่มีอยู่จริงหรอก สุดท้ายมันก็เป็นเรื่องของประโยชน์เท่านั้น...คนที่ได้รับผลกระทบที่สุดก็คือพวกเรา หาใช่พวกข้างบน]

.

.

.

แวะมาแปะพล็อตเก่าที่เคยคิดไว้นานแล้วค่ะ ช่วงนี้การเมืองร้อนแรงเลยย้อนกลับมานึกถึงเรื่องนี้55555

คำเตือน

เรื่องนี้เกี่ยวกับการเมืองและไรท์ดองเรื่องนี้แน่นอน----

T
B

T
B