Fic My Hero Academia : My Love is on Fire [Todoroki x Dabi x OC]

ชื่อเรื่อง My love is on fire

:::  By Shiro Sumire  :::

. แนะนำตัวละคร .

............................................

ชื่อ เอมิกะ ยูริ  (Emika Yuri)

อัตลักษณ์ การระเบิดที่ผิวดวงอาทิตย์ (Solar Flare) ควบคุม และปลดปล่อยระเบิดที่มีความรุนแรงเทียบเท่ากับการระเบิดบนพื้นผิวของดวงอาทิตย์

ฝ่าย ฮีโร่ (Hero)

“อย่าเสียใจไปเลยนะ บางครั้งมนุษย์ก็กลัวในสิ่งที่พวกเขาไม่เข้าใจ ถึงแม้ว่าคนคนนั้นจะเป็นมนุษย์เหมือนกับพวกเขาก็ตาม...”

“ฉันอยากให้นายรู้เอาไว้นะโชโตะ...นายเป็นฮีโร่ที่ยอดเยี่ยมมาก และฉันก็จะขอจดจำนายแบบนี้ตลอดไป ดังนั้นยิ้มเข้าไว้นะ”

“นายเป็นคนสำคัญสำหรับฉันเสมอดาบิ ไม่ว่านายจะเลือกเดินไปในเส้นทางไหน...ฉันก็จะอยู่เคียงข้างนายเท่าที่ทำได้”

o. O. o   YURI   o. O. o

ชื่อ โทโดโรกิ โชโตะ (Todoroki Shouto)

อัตลักษณ์ ครึ่งร้อนครึ่งเย็น (Half Cool Half Hot) แช่แข็งทุกสิ่งที่ร่างกายซีกขวาสัมผัส และใช้ซีกซ้ายในการใช้ไฟเผาทำลาย

ฝ่าย ฮีโร่ (Hero)

“เพราะเป็นฮีโร่ถึงปล่อยไปไม่ได้ยังไงล่ะ...”

“ใครจะไม่เห็นค่าของเธอก็ช่าง! เพราะสำหรับฉัน...เธอมีค่ามากกว่าอะไรทั้งหมด”

“ฉันไม่สนว่ายูริจะเกี่ยวข้องกับนายยังไง แต่ถ้านายทำให้เธอร้องไห้อีกแม้เพียงครั้งเดียว...ฉันไม่ปล่อยนายไว้แน่!”

 o. O. o   TODOROKI   o. O. o

ชื่อ ดาบิ (Dabi)

อัตลักษณ์ เพลิงเผาศพ (Cremation) สร้างเปลวไฟสีฟ้าที่มีความร้อนถึง 1300  องศาออกมาเผาทำลายทุกสิ่ง สามารถเผาคนทั้งเป็นให้กลายเป็นขี้เถ้าและละลายเหล็กได้อย่างง่ายดาย

ฝ่าย วิลเลิน (Villian)

“หนวกหูน่า ฮีโร่เสื่อมๆ แบบพวกแกมีแต่ต้องฆ่าล้างบางเท่านั้นแหละ”

“มองแค่ฉันคนเดียวก็พอ...ฉันขอแค่นั้นได้ไหมยูริ”

“น่าเศร้าจังเลยนะโทโดโรกิ โชโตะ เพราะคนที่จะอยู่ข้างยูริได้มีแต่ฉันเท่านั้น”

o. O. o   DABI   o. O. o

เรื่องย่อ...

ฉัน ‘เอมิกะ ยูริ’ โปรฮีโร่ที่ได้รับการจารึกว่าอายุน้อยที่สุดในประวัติศาสตร์ของญี่ปุ่นได้รับเชิญจากทางโรงเรียนยูเอให้มาเป็นวิทยากรพิเศษแก่นักเรียนชั้นปีที่ 3 ห้อง A ในค่ายฝึกฝนโปรเจคฮีโร่รุ่นใหม่เป็นระยะเวลาสามเดือน โดยมีออลไมท์ และอาจารย์ไอซาวะเป็นที่ปรึกษา

หน้าที่ในแต่ละวันของฉันก็ไม่มีอะไรมาก นอกเสียจากกำราบพวกนักเรียนจอมอวดดีทั้งหลายให้รู้ถึงขีดจำกัดของตัวเอง และช่วยส่งเสริมให้พวกเขาก้าวข้ามขีดจำกัดเหล่านั้นไปได้อย่างราบรื่น เพียงแต่มันไม่ได้ง่ายขนาดนั้น เพราะนอกจากจะต้องรับมือกับคนที่มีพรสวรรค์ด้านพลัง แถมยังชอบแหกปากโวยวายเป็นชีวิตจิตใจ ฉันยังต้องมาเจอกับอัจฉริยะผู้เงียบขรึมที่อ่านทางยากกว่าใครๆ เขาก็คือ ‘โทโดโรกิ โชโตะ’ และด้วยเหตุผลบางอย่างจึงทำให้ฉันต้องคอยหลบหน้า และตีตัวออกห่างจากเขาให้ได้มากที่สุด แต่ใครจะไปคาดคิดล่ะว่าผู้ชายเฉยชาแบบเขาจะดูออก แถมพักหลังๆ ยังชอบโผล่มาประชิดตัวให้หัวใจวายเล่นอีกต่างหาก

‘อาจารย์หลบหน้าลูกศิษย์แบบนี้มันใช้ได้ที่ไหน’

‘ฉันไม่ได้หลบหน้านายนะ นี่! ใกล้เกินไปแล้ว ช่วยขยับออกไปหน่อยได้ไหมโทโดโรกิคุง’

‘ถ้าไม่ได้หลบหน้าก็เงยหน้าขึ้นมาสบตากับผมสิครับอาจารย์ ผมจะได้รู้ว่าคุณไม่ได้โกหก’

นี่ว่าหนักแล้วใช่ไหม...ยังค่ะ! เรื่องวุ่นๆ มันยังมีต่อ เพราะหลังจากเข้ามาอยู่ในค่ายฝึกได้ไม่นาน ฉันก็ได้รับโทรศัพท์จากเบอร์ปริศนา และคนที่โทรมาก็ไม่ใช่ใครที่ไหน เขาคือ ‘ดาบิ’ วิลเลินที่เคยช่วยชีวิต (?) ฉันเอาไว้เมื่อหลายปีก่อน...

‘ที่โทรมานี่ต้องการอะไร?’

‘นั่นคือน้ำเสียงที่ใช้พูดกับพี่ชายเหรอ’

‘อย่านอกเรื่อง ฉันมีเวลาไม่มาก นายต้องการอะไร?!’

‘ออกมาเจอฉันที่คอนโดเก่าแถวชานเมือง เดี๋ยวส่งพิกัดไปให้ มาคนเดียวล่ะ พอดีมีเรื่องจะไหว้วานหน่อย’

ทันทีที่ปลายสายกดวางหูไป ฉันก็ได้แต่นั่งกุมขมับเพราะคิดไม่ตก

ถ้าการพบเจอในครั้งนี้จะนำพาบางสิ่งมาสู่ชีวิตของฉันล่ะก็...ขออย่าให้เป็นหายนะเลย!

o. O. o   ฝากติดตามฟิคของเราอีกเรื่องด้วยนะคะ มาให้กำลังใจกันได้นะ   o. O. o

:::  OPEN 08/08/20  :::

:::  CLOSE 00/00/00  :::