I stay up all night.
Tell myself I'm alright.
Baby, you're just harder to see than most.
I put the record on.
Wait 'til I hear our song.
Every night I'm dancing with your ghost.
Ghost Filter
= Park Jimin =
"ถ้าสิงเค้าได้ เธอคงทำไปแล้วใช่ไหม"
ผีสาวรุ่นพี่เอ่ยปากแซวด้วยท่าทางหมันไส้เสียเต็มประดา กับความชื่นชมที่ผีรุ่นน้องมีให้กับชายคนหนึ่ง
"คงใช่มั้งคะ" เธอตอบอย่างไม่เขินอาย ส่งผลให้รุ่นพี่อดเบ้ปากมองบนให้กันไม่ได้
"ขอถามหน่อยเถอะ ทำไมถึงตามติดเค้านักหนา ทั้งที่ตัวเธอเองชื่ออะไรยังจำไม่ได้เลยด้วยซ้ำ
แต่กลับทำท่าเหมือนคุ้นเคยกับเค้าเป็นอย่างดีขนาดนี้"
เมื่อฟังคำถามนั้นจบ ผีสาวรุ่นน้องก็ตกอยู่ในภวังค์ความคิด เธอเองก็ไม่ทราบสาเหตุนั้นเช่นกัน
เพียงแต่ทันทีที่ลืมตาตื่นขึ้นมาแล้วพบว่าตนเองได้สูญเสียตัวตนบนโลกนี้ไปแล้ว
เธอก็จำอะไรไม่ได้เลย...แม้แต่ตัวเอง
"คงเป็นเพราะ..คนเดียวที่ฉันจดจำได้ในโลกหลังความตาย ก็คือ ปาร์ค จีมิน"
สวัสดีค่ะรีดเดอร์ทุกคน แอบมาเปิดเรื่องใหม่อีกแล้ว เป็นพล็อตที่คิดได้แบบปุบปับกลัวจะลืมเลยมาเปิดเรื่องไว้ก่อนค่ะ
เป็นฟิค x You นะคะ ขอบคุณสำหรับกำลังใจและยอดเฟบค่ะ ไปพูดคุยหรือตามทวงฟิคไรท์ได้ที่....
= ช่องทางการติดต่อ =
twitter : @suparattae
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น