ก็ได้แค่ฆ่าต่อไปเรื่อยๆให้เขาเป็น “ของฉันคนเดียว”

ที่มานิยาย:

   นิยายเรื่องนี้เป็นเรื่องความฝันของเราตอนเด็กๆนะคะโดยเราเป็นคนที่ชื่อดอกไม้เนาะ แต่เราในความฝันตอนนั้นจำได้แค่ดอกไม่เป็นฆาตกรที่เป็นนักเรียนม.ต้นส่วนอื่นๆเราจะไม่ได้ค่ะมันนานมากแย้ววเราเลยแต่งเพิ่มเติมจากฝันมานะคะใครที่ชอบหรืออยากอ่านแนวนี้ก็อยากขอให้ติดตามเราด้วยนะคะ 

เหตุผลที่แต่ง:

   ที่เรามาแต่งนิยายเรื่องนี้เพราะตอนเด็กในฝันเราเรียกฉากๆนึงในภาพแรกที่เราเห็นดอกไม้ยืนส่องกระจกอยู่ตอนเด็กกลัวมากไม่กล้านอนเลย พอโตมาก็จำได้ลางๆจากข้อมูลข้างต้น คิดว่าน่าสนใจดีเลยเอามาแต่งนะคะ

ใครที่อ่านข้างบนจนถตรงนี้ก็ขอบคุณด้วยนะคะ;b