ไม่ร้ายจะได้รักเหรอ (I'm so bad)

ไม่ร้าย จะได้รักเหรอ

<I'm so bad>

 

By Dawn Of Me

'ให้ร้ายกว่านี้ยังได้ เพื่อเอาเธอมาไว้ข้างกาย! ' 

เชนทร์ บดินทร์โยธิน (เชนทร์)

อิงธาร กิจศิริ (อิง)

คนหนึ่งพยศ อีกคนพร้อมไล่ต้อน

****

"คนหลอกลวง" อิงธารกำมือแน่น น้ำตาคลอวาววับทั้งโกรธทั้งเจ็บไปทั้งอก

เธอมันโง่เองที่ดูคนไม่ออก โง่จนเป็นตัวตลกให้คนนั้นคนนี้ปั่นหัวสนุก

"แต่ก็เป็นคนหลอกลวงที่คุณรักไม่ใช่เหรอ" เชนทร์ยิ้มอ่อนแต่เป็นรอยยิ้มที่ดูร้ายกาจมากในความสายตาอิงธาร

"เกลียด! แล้วฉันก็จะเกลียดคุณให้ได้มากกว่านี้ คอยดู! " เธอเค้นเสียงออกมาทันทีที่เขายียวนจบ เคยปลื้มแค่ไหน เธอจะเกลียดเขาให้มากเท่านั้น คนเลว! อยากวิ่งไปขัดตัวล้างทุกสัมผัสของเขาคืนนั้นเสียตอนนี้ด้วยซ้ำ

"ผมจะรอดู" เขายิ้มกวนอารมณ์หญิงสาวอีก ก่อนจะเสียงเหี้ยมขึ้นและแววตานิ่งดุ "จนกว่าผมจะเบื่อ คุณก็ไม่มีสิทธิ์ไปยุ่งกับผู้ชายคนไหนเหมือนกัน"

"อะไรที่คุณไม่ชอบ ฉันจะทำให้หมด" เธอเชิดหน้าจ้องตาท้าทายอย่างแค้นเคือง

เชนทร์กลับแค่นยิ้มมุมปาก ไม่ได้ร้อนรนไปกับคำท้าทายของลูกหนี้สาว แต่พร้อมจะแผดเผาเธอเลยต่างหาก

เขาเอื้อมฉุดร่างนุ่มอย่างรวดเร็วจนเธอตกมาอยู่บนตักแกร่งดั่งลูกไก่ที่เขาจะบีบหรือทรมานเล่นยังไงก็ได้ อิงธารหวีดร้องหัวใจเต้นโครมคราม สองมือที่ผลักยันร่างกำยำไว้ไม่มีประโยชน์อะไรเลย

"ผมก็จะบอกคุณไว้เหมือนกัน ยิ่งคุณพยศ มันยิ่งทำให้ผมมีอารมณ์รู้ไหม" เขายื่นหน้ามากระซิบใกล้ๆ แทบแลกลมหายใจกัน

เชนทร์ยังไม่ทันอธิบายว่าอารมณ์อะไร เขาก็ล็อกคางเธอแล้วบดจูบเรียวปากที่มีแต่คำดื้อรั้น ขบเม้มกลีบปากทั้งสองทั้งมันเขี้ยวทั้งลงโทษ เธอพยายามต่อสู้กับความดิบปนร้อนรุ่มที่ทำเธอตัวอ่อนไปหมด จิกขยำคอเสื้อเขาแน่น ลำแขนเขาโอบรัดแทบดิ้นไม่ได้

เขายอมปล่อยแต่ยังโอบเธอไว้บนตักเมื่ออิงธารทำท่าหมดแรง ใช้นิ้วไล้คลึงริมฝีปากเธอไปมา

"ริมฝีปากหรือแม้แต่ลมหายใจของคุณ...เป็นของผมคนเดียว จำให้ขึ้นใจ! "

****

ฝากกดติดตามด้วยนะคะ

ถ้าต้นฉบับถึง 50% แล้วจะรีบมาอัพจ้า