ข้าตกตายทั้งที่ไม่เต็มใจ คอยเฝ้ามองวิญญาณดวงนั้นที่ขโมยร่างเนื้อของข้าทั้งยังแสร้งสวมรอยเป็นข้านานนับหกสิบปี
นางนั้นอาจจะแลดูเป็นคนดีครองใจผู้คนได้มากมาย แตกต่างจากข้าที่ย่ำแย่ โหดเหี้ยมและร้ายกาจ
แต่แล้วอย่างไร... นางหาได้สามารถเปลี่ยนความจริงที่นางขโมยตัวตนของข้าได้
ร่างของข้ามันก็ต้องเป็นของข้า มันมีสิทธิ์อะไรไปเป็นของผู้อื่นกัน!
p.s.
สวัสดีค่ะ ฟางหรงอีกแล้วค่ะ! 555 ในส่วนของเรื่องนี้นั้น เราได้รับแรงบันดาลใจมาจากนิยายทะลุมิติเนี่ยแหละค่ะ สงสัยว่าทำไมถึงเขียนให้ตัวละครเอาร่างของคนอื่นมาใช้ได้ง่ายๆกัน หากว่าเป็นฟางหรงที่ต้องโดนเอาร่างและชื่อของตัวเองไปใช้โดยไม่เต็มใจนี่ คงต้องปรี๊ดแตกแน่ๆเลยค่ะ ก็เหมือนอย่างตัวเอกของเรานี่แหละค่ะ ก็แหม อยู่ๆก็ต้องโดนใครก็ไม่รู้เอาร่างไปใช้ แม้เขาจะดีกว่าเราก็เถอะ แต่ใครมันจะไปทนเห็นหรือเต็มใจได้ง่ายๆกันล่ะคะ
สถานะ : อัปเดตตามใจฉัน + ยังไม่ได้แก้คำผิด
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น