รักนะยัยดื้อ

" แม่ " เซวียนไปซื้อของให้แม่หน่อย

" ฮ่าวเซวียน " อื้มๆเดี๋ยวไปให้

" แม่ " จ้าขอบคุณนะลูก

" ฮ่าวเซวียน " //เดินออกไปจากข้างนอกเพื่อซื้อของ

" คนส่งของ " มีพัสดุมาส่งครับ//กดกริ่ง

" แม่ " รอแปปนะจ๊ะเดี๋ยวไปรับของ//เดินและเปิดประตู

" คนส่งของ " นี้ครับของส่งให้คุณฮ่าวเซวียนแต่ถ้าเขาไม่อยู่ให้แม่ของเขาเซ็นให้ก็ได้ครับ//ยื่นปากกาให้

" แม่ " อ่อจ๊ะเดี๋ยวเซ็นแทนให้เอง//เซ็นชื่อ

" ฮ่าวเซวียน " แม่ผมกลับมาแล้ว..แล้วเมื่อกี้ใครแม่?//มอง

" แม่ " อ่อนักส่งพัสดุนะ..อื้มและนี้ของลูกคุณพ่อส่งมาให้นะ//ยื่นให้

" ฮ่าวเซวียน " อ่อ..นี้นะของที่แม่ฝากซื้อให้//ยื่นของให้+รับ

" แม่ " ขอบคุณนะจ๊ะ//นั่งอ่านหนังสือต่อ

" ฮ่าวเซวียน " ......//เดินขึ้นห้อง

" ฮ่าวเซวียน " ของอะไรว่ะนี้พ่อก็ส่งของแปลกๆมาให้//แกะกล่อง

* ฮ่าวเซวียนหายตัวไปเมื่อแกะกล่องและเขาตื่นมาพร้อมในชุดแปลกนอนในที่แห่งหนึ่ง.... *

" เซวี่ยหยาง " เฮ้ที่นี้..ที่ไหน?//มองรอบๆ

" อาจิง " ป่าละมั้ง?....//มอง

" เสี่ยวซิงเฉิน " ข้าช่วยเจ้าไว้นะ...//มอง

" เซวี่ยหยาง " ห๊ะ?...พูดภาษาแปลกๆใส่ชุดแปลกๆพวกแกเป็นใคร?..ที่นี้ที่ไหน?!!ว่ะ!!!...//ลุกขึ้น

" อาจิง " เจ้านี้...ไม่รู้จักเมืองอี้รึไงห๊ะ//มอง

" เซวี่ยหยาง " คนตาบอด?!...//จับ

" อาจิง " เฮ้นี้!..อย่ามาจับข้านะเจ้าคนโรคจิต//ตี

" เซวี่ยหยาง " ข...ข้าขอโทษ//ปล่อย

" อาจิง " อื้ม//มอง