ท่านหญิงแห่งเผ่ามาร - นิยาย ท่านหญิงแห่งเผ่ามาร : Dek-D.com - Writer
×

    ท่านหญิงแห่งเผ่ามาร

    นึกว่าตายแล้วต้องไปสวรรค์หรือไม่ก็นรก แต่ที่ที่เธอมานี่มันเป็นโลกในนิยายนี่ ไม่ใช่สิ ไม่ได้ แล้วเป็นใครไม่เป็นดันมาเป็นท่านหญิงแห่งเผ่ามาร ที่เลี้ยงตัวร้าย แล้วต้องตายเพราะตัวร้ายเอง แบบนี้ไม่ได้!!!!!

    ผู้เข้าชมรวม

    274

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    6

    ผู้เข้าชมรวม


    274

    ความคิดเห็น


    1

    คนติดตาม


    12
    จำนวนตอน :  1 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  23 เม.ย. 63 / 15:07 น.
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

    แนะนำตัวละคร


    ท่านหญิงแห่งเผามาร : ไป๋หวังเยี่ยน
    ชื่อเดิม : สิตางศุ์ 




    ตัวร้าย : เฉินเฟยหง



    พระเอก : หม่าหลีเหว่ย



    นางเอก : จางอันฉี
    .
    .
    .
    .
    .
    .
    .

         สิตางศุ์นักธุรกิจสาวอายุ 35 ที่วันๆทำแต่งาน ไม่มีเวลาว่าง เพราะตัวเองเป็นเด็กกำพร้า ต้องรับผิดชอบธุรกิจของของครอบครัวตั้งแต่อายุ 22 จากการที่พ่อแม่ ของเธอเกิดอุบัติเหตุเสียชีวิตพร้อมกัน

        

         ในวันหยุดเสาร์-อาทิตย์ เธอมักจะใช้เวลาไปกับการอ่านหนังสือ ทั้งหนังสือวิชาการ หรือหนังสือนิยาย เธอชอบที่ได้อ่านสิ่งต่างๆที่เธอไม่เคยรู้ ไม่เคยเห็น ชีวิตที่มีแต่ความเรียบง่าย ที่เธอใฝ่ฝันเอาไว้

     

         วันหนึ่งสิตางศุ์นั่งทำงานอยู่ที่ห้องทำงาน อยู่เธอรู้สึกแน่นหน้าอก เธอหายใจไม่ทัน พยายามจะหยิบโทรศัพท์เพื่อกดโทรหาเลขาหน้าห้อง แต่เธอรู้สึกว่าช่างอยู่ไกลเหลือเกิน เธอพยายามจะหยิบมัน แต่ไม่ทัน สุดท้ายเธอก็สลบไป

     

         

    ณ ที่ที่มีแต่สีขาว

    สิตางศุ์คิดว่าเธอคงได้พักจริงๆสักที หลังจากที่เหนื่อยมานาน  

    “หมดห่วงสักที”

    “ยังหรอก นั้นเจ้าแค่หมดกรรมจากที่แห่งนั้นเท่านั้นเอง”

    “ใครน่ะ ออกมาน่ะ ไม่เห็นมีใครเลยนี่หรือเราหูฝาด”

    “ข้าก็คือเจ้า เจ้าก็คือข้า ตอนนี้ถึงเวลาที่เจ้าต้องกลับไปที่ของเจ้าแล้ว”

    “เดี๋ยว อะไร เธอคือฉัน ฉันคือเธอ คืออะไร ไม่เข้าใจ แล้วจะให้ไปไหน”

    “ช่วยเขาด้วยน่ะ อย่าให้เขาทำร้ายใครไปมากกว่านี้เลย ถ้าเป็นเจ้าต้องช่วยได้แน่ ข้าฝากด้วยน่ะ” เสียงที่ได้ยินเริ่มเบาขึ้นเลื่อยๆ แล้วสุดท้ายสิตางศุ์ก็สลบไป

    แล้วตื่นขึ้นมาบนเตียงไม้ที่ดูออกจีนๆหน่อย และข้าวของทุกอย่างในห้องก็เป็นแบบจีนๆหมดเลย พอยกมือขึ้นมาเพื่อที่จะหัวตัวเองก็ต้องตกใจกับมือที่เล็ก และขาว ขาวจนเกือบซีด แต่ดูสุขภาพดี ร่างกายที่เล็กลงจากชาติก่อน ที่ดูเหมือนจะผอมและหุ่นดีมากๆด้วย อะไรที่ควรมีก็มีพร้อมหมด สิตางศุ์จึงเดินไปดุกระจก  

    “นี่มันอะไรกันเนี้ย”  หน้าในกระจกเล็กมาก สวยมาก ดูคล้ายเธอในชาติก่อน แต่ตอนนี้ดูสวยกว่า อ่อนเยาว์กว่า แถวดูเหมือนมีแสงออกมาจากผิวเธอด้วยซ้ำ ไม่ใช่แสงจร้าๆ แต่เป็นแสงที่ดูเหมือนเป็นโอร่าจากผิว

    “โอ้ย” อยู่ๆก็รู้สึกปวดหัวขึ้นมา ปวดเหมือนอย่างที่ไม่เคยปวดมาก่อน ปวดที่สุดในชีวิตเลยก็ว่าได้

    หลังจากหายปวดแล้ว สิตางศุ์จึงได้รู้ว่าเธอคือ ท่านหญิงแห่งเผามาร ไป๋หวังเยี่ยน จากนิยายที่เธออ่านนี่ แล้วทำไมเธอถึงมาเป็นแบบนี้เนี้ย

                   






    สวัสดีค่ะทุกคน นิยายเรื่องนี้แต่งมาเพื่อสนองความต้องการของตัวเองนะคะ เป็นครั้งแรกที่ได้แต่งแนวนี้ ถ้าใครไม่ชอบหรือว่าไม่โอเค สามารถกดปิดได้เลยค่ะ อาจจะมีผิดพลาดบ้างเพราะเพิ่งเคยแต่งแนวนี้ ยังไงก็ขออภัย และขอขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่านนะคะ

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น