วน(รัก)ศาสตร์

“โคตรเกลียดเลยว่ะ ไอ้พวกที่ชอบทำตัวเหมือนสาวน้อยในทุ่งลาเวนเดอร์”

ใช่! ผมล่ะโคตรเกลียดพวกคนแบบนั้นเลย เกิดมาแมนๆไม่ชอบ แต่อยากเป็นสาวน้อยโลกสวย คิดว่าพวกแม่งทำตัวแบบนั้นแล้วน่ารักหรอวะ? จะอ้วก!

................................................................................................................................................................................................................

“ทำไมกูได้กลิ่นดอกไม้เวลามึงเดินผ่านตลอดเลยวะ?”

“อ๋อ กูชอบฉีดน้ำหอมผู้หญิงอ่ะ”

“ฮะ?”

“กูชอบฉีดน้ำหอมผู้หญิง” ดู ดูมันทำหน้าเข้า “ยิ่งกลิ่นดอกไม้หอมๆ น่ารักๆอ่ะ กูยิ่งชอบ”

“รสนิยมมึงแม่ง..แปลกว่ะ”

“แปลกยังไงวะ ผู้ชายที่ชอบน้ำหอมของผู้หญิงก็มีเยอะแยะ กูจะชอบบ้างไม่ได้ไง?”

“โห! กล้าพูดนะมึง มึงดูตัวมึงดิ ตัวโตอย่างกับหมีควายแต่เสือกใช้น้ำหอมผู้หญิง แถมยังเป็นกลิ่นดอกไม้อีก” มันทำหน้ากวนตีนขวางโลกไม่รู้ไม่ชี้ “มึงคิดว่ามึงเป็นหมีพูห์ในดินแดนแห่งดอกไม้เหรอ! ยิ้มอะไรของมึง!?”

“ขำมึงอ่ะ ขี้มโนเหมือนสาวน้อยเลยนะ..ตัวเล็ก” มันเอามือแปะบนหัวผม แล้วขยี้เบาๆ

“อย่ามาเรียกกูด้วยชื่อนั้นนะเว้ย!” ผมพยายามแกะมือมันออกจากหัวผม นี่มือหรือตีนตุ๊กแกฮะ!!

คนตัวโตกว่ายื่นหน้าเข้าไปใกล้คนตัวเล็กพร้อมรอยยิ้มกรุ้มกริ่ม

“กูล้อมึงเล่นเฉยๆอ่ะ”

“ล้ออะไรมึง”

“กูไม่ได้ใช้น้ำหอมกลิ่นดอกไม้”

“แต่มึงก็ชอบใช้น้ำหอมผู้หญิงนี่ ก็แปลกอยู่ดีป่ะวะ? แล้วก็เอามือมึงออกไปจากหัวกูได้แล้ว!”

“เอาออกก็ได้” มันเอามือออกจากหัวผมจริงๆครับ แต่..

“มึงนี่แม่ง.. น่ารักว่ะ” คำว่า น่ารัก นี่คือสะอิดสะเอียนแล้วนะ แต่มึงจะมาบีบจมูกกูทำสังเคร็งอะไร!!

“มึงนี่มัน!!” คนตัวเล็กรู้สึกหมดคำพูด จึงทำได้แค่ยู่ปากแล้วพองแก้มออกแบบงอนๆ

เมื่อเห็นพฤติกรรมน่ารักๆของคนตัวเล็กแล้ว เขาก็ได้แต่ยิ้มแล้วเดินไปห้องอาบน้ำก่อนที่เขาจะทนไม่ไหวแล้วเผลอใจกับคนตัวเล็กไปมากกว่านี้

เดี๋ยวนะ! เมื่อกี้ผมยู่ปากแล้วพองแก้มเหรอ!?

“กูไม่ได้ใช้น้ำหอมซะหน่อย มึงมโนไปเองทั้งนั้นอ่ะ เอ๊ะ! หรือว่า..” ไอ้คนกวนตีนหยุดเดินแล้วหันกลับมามองผมที่ยืนตัวแข็งอยู่หน้าล็อกเกอร์ “มึงเจอกูแล้วเหมือนมึงอยู่ในทุ่งลาเวนเดอร์?”

“ลาเวนเดอร์ที่ดับกลิ่นปากมึงสิ! ถอย! กูจะไปขี้!!” ผมเดินไปผลักมันด้วยความหมั่นไส้ แล้วเดินเข้าห้องน้ำไป โดยมีเสียงมันกวนตีนไล่หลังมาไม่ขาดสาย

“ขี้เสร็จแล้วบอกนะ เดี๋ยวเอาทิชชู่ไปเช็ดให้”

“เสือก!!”

บ้าไปแล้ว!! สาวน้อยวัยใสในนิยายรักกุ๊กกิ๊กเหรอมึงง!! ทำไมอยู่ต่อหน้ามันทีไรแล้วกูควบคุมกล้ามเนื้อบนใบหน้าตัวเองไม่เคยได้เลยวะ เจอหน้าแม่งแล้วกล้ามเนื้อเปลี้ยเหรอ!!

สวัสดีค่ะ

เรื่องนี้เป็นเรื่องของไรท์ที่เขียนแนวนี้นะคะ

เข้ามาอ่านแล้วติชมกันได้นะ ไรท์จะนำไปพัฒนาค่ะ ^^

          

จอมคุณ

จอมคุณณภัทร ฤทธิกรไพศาล (จอมคุณ)

คณะสถาปัตยกรรมศาสตร์ สาขาออกแบบนิเทศศิลป์ ปี 1

เกิด 12 พฤษภาคม 2542

"ไม่เคยเห็นหมีขี้อ้อนเหรอครับ"

มิยู

ปุริมปรัชญ์ โชติวัณฏ์กุล (มิยู)

คณะวนศาสตร์ สาขาวิศวกรรมป่าไม้ ปี 2

 เกิด 24 เมษายน 2543

"ไม่เคยเห็นหมาที่ชอบกัดเจ้าของเหรอครับ"

วิศวะป่าไม้เดอะแก๊งค์

สหเวช คดีไพศาล

หนุ่มหน้าโหดโหมดคิตตี้ (ตอนเด็กๆชอบคิตตี้แต่ตอนนี้เปลี่ยนมาชอบโพนี่ละ)

ภควัฒน์ โกมุล (ภาค)

เดอะแบก

เวชพิสิฐ ศิริทรัพย์วรตระกูล (เฟิ่ง)

อาตี๋กวนตีน

 วายุภักษ์ เกียรติ์วริศกุล

คุยกับโมโนรู้เรื่อง

มนวรรธน์ ก้องประเสริฐ (โมโน)

โมโนโทนสุดๆ

#น้องหมาขี้หยิ่งกับพี่หมีขี้อ้อน

ปล.ขอโทษที่วาดรูปน้องหมาแล้วเหมือนแมวมากกว่า..

SQW